Se sap pas encara se l'Espanha sacrada es Castilha del tempses de la fin de l'impèri Al Andalós (1492), de l'impèri catolic espanhòl d'oltra-mar (veire mapa) o dels tempses recents que l'Espanha franquista abandonava lo Saharà dit espanhòl al Marròc, mas pel PP ièr an decretat l'«Espanha sacrada» ! O benlèu d'aquela espanha que supòrta una constitucion de concensús de 1974, mas qu'engana Euskadi, Nafarroa, Aragon, País Valencià, Balears e Catalonha, amai Canària e Galícia. Se sap pas tanpauc se Espanha d'ara enlà s'escriurà pertot e dins totas las lengas España.
Nos podèm questionar sul cretinisme de la còlha PP que comunica ? An pas en memòria quora lo «democrata» Franco explicava tot parier ? De tot biais, la conferéncia de premsa de Mariano Rajoy aprèp la votacion del Parlament de Catalonha, diluns maitin, èra una conferéncia vomitiva. Lo procèssus de creissença de l'independentisme es estat favorizat per la politica estupida o emplenada d'ignoranças del Partido Popular, del cretinisme dels capolièrs del PP, mas tanben de las ajudas qu'an agut al PSOE-PSC-Unitat-d'Aran, Ciudadanos, UPyD, Vox ; mas cal tanben donar coma recent, malgrat la sapiença de la revendicacion independentista, serà la partidocracia de la CUP que farà flac lo poder catalan fàcia a la poténcia internacionala qu'abandonarà pas de jogar lo poder dels ignorants de Madrid.
Mas es puslèu la conferéncia del Mariano Rajoy, un grand amic de Nicolas Sarkozy, que plaça lo dreit espanhòl coma un acte democratic e sacrat, refusar un referèndum o annular un referèndum es un acte democratic ; mas de qué Espanha del XXIen sègle se trufa ?
Una istòria de las separacions de la santa capitala madrilenca deuriá èstre ensenhada a Madrid ! Lo PP sembla pas aver de formacions acceleradas sul tèma ... e çaquelà an agut lo temps al XXIen sègle; dempuèi 2005, lo procèssus catalan se desvolopa.
Dins l'Estat francés e abans la pèrda d'Argèria, «Argèria èra fRança», nos explicávan sus totes los tons politics la evidentament santa République française; aquela estupiditat fabriquèt una guèrra, e mantunes ciutadans blancs europèus, amai una fabricacion de la traïson que l'immigracion musulmana n'es pastada (e donc un pauc lo vòt FN ajudat a la debuta pels ancians de l'OAS) e tota la partidocracia francesa (al final), a part excepcion (Michel Rocard, per exemple) se considerava que lo regime d'apartheid republican en Argèria, èra una nòrma que lo dreit èra l'«Égalité» républicana parisenca, mas pas per las eleccions.
L'Estat de dreit èra l'Estat de l'apartheid argerian, sud-african, l'Estat federal american pel comèrci de nègres e de la gestion dels esclaus nègres (en Espanha, França, Anglatèrra, o Païsses Baisses, amai Portugal quora èra independent d'Espanha), l'Estat legal francés èra aquel de la discriminacion lingüistica dins la santa République française d'un Jules Ferry per s'agreuja en 1992 quand la partidocracia francesa vòta l'article 2 de la constitucion (que dèu èstre santa pel PP), l'Estat de dreit a una debuta e sovent son los pòbles que ne fan las desctruccions (1789/1792, per exemple) car l'Estat de dreit destrusís mai aviat los pòbles que los pòbles capítan de destrusir lo dreit d'un Estat, una legalitat que los uniformiza (i a pas que la mondializacion per aiçò fabricar).
Se l'Estat de dreit es destrusit, se sap pas de qué ne sortirà ; mas sabèm que, quora la corona de Castilha a perdut los Païsses Baisses (Províncias Unidas dels Païsses Baisses), lo sistèma democratic s'es installat, la familha d'Orange èra pas al cap encara ; e fòrças intellectuals o filosòfes de l'epòca i s'i son albergats per i poder exprimir una paraula liura (l'occitan Pierre Bayle per exemple).
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada