arcuèlh

divendres, d’octubre 31, 2014

Soi contra Sivens, perqué ?

Soi pas de costuma al cap de las manifestacions ecologistas, mas vos pòdi assegurar que la meuna argumentacion contra Sivens es pas basada sus aquela agricultura productivista que destrusís lo país occitan, e sobre una experiéncia agricòla e agronomica (soi de formacion agricòla, al mens 5 ans d’estudis ! e soi proprietari d’un parçan qu’es interdit d’irrigar per rasons agronomicas, AGRONOMICAS).

Es dins las annadas 70 que l'afar a debutat, ambe l'arribada de la PAC, aquela del productivisme europèu qu'explicava que cal noirrir la populacion europèu, dins las annadas 1980, l'argumentacion FNSEA (lo lòdi lo mai fòrt a Brussèllas) explicava que caliá noirrier lo monde ambe aquela politica. La PAC es lo budgecte lo mai bèl de la comission, encara al XXIen sègle.

Avèm ara, una perspectiva clara per veire de qu'a donat aquesta politica :

  • i a de mai en mai de païsans mal noirrits sus la planèta.

  • i a de mai en mai de gèto de paures dins las banlègas de las vilas del Sud de la planèta, e sèm pas luènh d'aver parier en Euròpa.

  • i a -es lo mai grèu- de mens en mens de païsans dins los campèstres. Lo sistèma rurral es mòrt, per l’abséncia d’una economia agronomica.

  • i a de mai en mai grandas explotacions que fan un retorn a las grandas bòrdas d'abans la revolucion francesa que declarèt la ciutadanetat coma un èime del pòble.

De mai, podèm apondre qu'aquel sistèma de subvencionitas, ajudat per l'Union Europèa en massa (unavergonha de las grandas), e pels lòbis productivistas que fan jogar sonque lo mercat mondial (los païsans franceses de la Beauce, a la debuta), a produsit una fialara de productes agricòles de maissanta qualitat, una mèrda de bais prètz, e elonhat del consomators.

E i a encara païsans d'ara per dire que son modèrnes per sosténer aiçò : sosténer qué ? Clarament una mèrda agricòla qu'empoissona lo país occitan, e la populacion, pauc a pauc, ambe las verduras e l’aiga.

FN e Sivens

Es donc normal de veire lo FN, associat sovent al productivisme agresta francés, sosténer aiçò. Un comunicat es estat publicat dins Sud-Ouest d'Òlt-e-Garona sul tèma. Gausi pas encara publicat lo comunicat del PNO, que sembla talament a-n aquel del FN !

Donc, dins lo camp de la mèrda alimentària podèm plaçar : lo PSf, lo PRG, l'UMP, l'UDI, lo FN, e en contradiccion sancièra ambe la linha politica basica lo PNO ; lo POC a pas sortit un comunicat per rasons politicas ontologicas (al sosten que dona al PSf de Tarn) que fan que lo comunicat del PNO sembla al mèstre qu'emplega lo sol militant qu'a redigit lo comunicat, adobat a Agen per non agricultors, e que refusa de veire dins aquel afar un afar que tòca la societat occitana sancièra ; lo FN el per sosténer lo project o gausa escriure !

E per los que pensan qu'escrivi elonhat de las realitats ; vos pòdi dire que lo sindicat d'irrigacion del vilatge de Pena d'Agenés, es estat basti dins las annadas 70, per un deputat-cònsol antipaïsan (problèma personal de familha de pâïsan) e que las magolhas financièras an bastit quicòm que lo sol usatge es estat ajudar un farmacian qu'aviá investit dins una bòrda vesina, e recebre subvencions europèas.

Lo compte que faguèt mon païre, sortit de l'escòla d'agricultura de Santa-Liurada (un pec agronòme segurament, annadas 1954), èra clar, lo milh irrigat dins aquela valèia de Pena d'Agenés èra pas mai productiu qu'un autre milh irrigat ; mas la diferéncia èra basada dins lo fait que lançava l'endeutament dels païsans, e donc ajudava la banca cooperativa agricòla (a l'epòca monopòl bancari pels païsans), ajudava a portar una fisença per l'endeutament. L'endeutament agricòle a destrusit la majora partida de las bòrdas, trenta annadas aprèp, e l'irrigacion qu'endeutava tanben.

Ara, las causas an cambiat, son los gròs païsans que pòdon pus pagar, e donc es lo Conselh General de Tarn que s'endeutarà ! e que cercarà ajuda al nivèl europèu ambe l’ajuda del lòbi productivista FDSEA-FNSEA-Jeunes-Agriculteurs-Coordination-Rurale.

De mai, se sap ara, en practica e per mantunas bòrdas de Pena d'Agenés, que l'irrigacion es pas necita, cal simplament abandonar las presentacions agronomicas costumièras de las escòlas fondamentalistas gerida pel ministèri de l'agricultura, e que fan un ensenhament a sens unic favorable al productivisme e l'agronomia que farà lèu que serèm forçat de crompar l'aiga a Vittel per poder beure en Gasconha. La presentacion modèrna de l’agronomia sense irrigar es negar de presentar dins totas las cambras d’agricultura que la majoritat es FDESA-Jeunes-Agriculteurs ; se sona avuglament !

De mai, cal apondre que la règlas comunalas qu'ajúdan los cònsols a donar d'autorizacion per bastir, a ajudat a destrusir las bonas tèrras agricòlas, e donc a elonhat la produccion agricòla dels bassin de consomators ; la consequéncia es que los païsans que son productors de verduras son forçat de se levar d'ora per poder vendre a Bordèu, Tolosa, Montpelhièr, Avinhon-Ais-Marselha-Tolon, o Nissa, o Lyon.

Aquel sistèma de las lacas d'irrigacion es una plega que destrusís l'òme e lo sistèma agricòl occitan.

Donc, es clar que soi contra aquel biais de pensar l'agronomia en Occitània, e a Sivens tot parier, sense parlar dels pichons ecosistèmas destrusits.

E o fau pas especialament per Sivens, dins lo Tarn, es lo sistèma global qu'es una catastròfa ; lo FN o explica dins un comunicat, acceptar Sivens es acceptar tot un biais de pensar l'aiga dins la Gasconha, Occitània de l'Oèst.

Dins lo camp FN, qué i trobèm ? Sonque los que pensan que sonque l'aiga resoldrà los problèmas dels païsans, de fait sabèm qu'es exactament lo contrari, l'ignorança istorica francesa es en Occitània la plega que cal sortir, etiquetat FN o PNO, etc.

-°-

elegits del Conselh Regional de Tolosa

Soi d’aquel costat, sense èstre ecologistas elegits.

-°-

Un païsan de l’endreit parla, pigat sus la fòto per aver lo ligam :

Lacoste Sivens Contra l'estanca d'irrigacion

dimarts, d’octubre 28, 2014

Remi Fraisse = Assassinat politic en Albigés

L’afar de la laca d’irrigacion, deguda a una filiara agricòla que trapa ajudas sonque per la PAC e l’Estat dels lòbis franceses, es un afar que l’occitanisme politic auriá de mesurar coma un grèu problèma politic.

Mas s’es un grèu problèma politic es pas per se plaçar dins lo camp dels foncionaris de la prefectura que man-obravan mal las tropas de polícia, e que an una pratica violenta contra ciutadans d’Occitània ; aquel personatge de la prefectorala es un ancian militar, es benlèu per aiçò qu’es etat nommat en Albigés. La prefectura, totas las prefecturas, son un dangièr pel pòble occitan ; o disi dempuèi temps, es aquí que cal debutar la simplificacion territoriala, e estauviar la moneda publica.

L’autre dangièr es lo sistèma europèu actual, especialament la PAC, politica qu’a pas acabat de destrusir Occitània, destrusir una agricultura qu’èra supausadament de qualitat, mas de cap manièra adaptada a la tecnocracia parisenca o de Brussels. L’arribada del sistèma d’irrigacion e de las tèrras fertilas que devenon de terrenh a bastir (país tolzan) son las doás dificultats que fan que lo pòble occitan capitarà la «bona» sotmission, e oblidarà son biais de viure del país en respectar lo país.

Omenatge a Remi Fraisse

Dins aquel contèxte lo comunicat del PNO es un absurditat politica, una confirmacion de l’incapacitat del PNO d’èstre realament lo rebat de la realitat occitana ; lo fontanisme destrusit la coësion del messatge politic.

Pel moment, e quora escrivi aquí, lo tèxte ai pas agut un autre comunicat en man, un ocmunicat de l’occitanisme politic.

Dins aquel contèxte la mòrt del ciutadan Remi Fraisse es una catastròfa per Occitània ; e lo comunicat del PNO se plaça del costat del sistèma prefectoral, es de dire lo contrari del messatge politic que son supausat donar dempuèi la naissença de Fontan !

Occitània es en dòl

Per los que creson que l’irrigacion dins lo Tarn es un afar locala que cal daissar al local (daissar lo localisme del PNO al fontanisme ?) ; vòli apondre que quora minjaràn de mèrda a Agen, Tolosa, Avinhon o Niça, benlèu que lo PNO se despertarà, benlèu, mas seràn crevats, e serà segurament una chança per Occitània.

La tèrra occitana la devèm transmetre e non pas emplegar per se plaçar politicament del costat del foncionari prefectoral, ancian militar francés, o del sistèma de la decentralizacion que favoriza lo caporalisme tecnocratic (modèl cambra d’agricultura FDSEA). Es pietadós aquel occitanisme sense dignitat politica.

La tèrra occitana amerita melhor que la mèrda, mèrda o cal plan escriure dos còps al mens, mèrda qu’acabi de legir e qu’es signada PNO, del Tarn, coma s’Internet èra sonque un instrument local del Tarn.

Ara, espèri que mantunes autres movements politics en Occitània, o occitan, seràn pron fòrts e dignes per demandar : 1 / la demission del cap de gabinet del prefecte de Tarn, 2 / e del prefecte de Tarn, 3 / lo president del Conselh General del Tarn los elegits qu’an sostengut lo projecte, 4 / del foncionari que al ministèri de l’agricultura se carga del tèma, 5 / una demission tanben del ministre de l’agricultura me sembla tanben metre en coëréncia ambe çò que dís e que practica pas al ministèri, al poder, es de dire una agricultura que respecta Occcitània.

Edwin Plenel o acaba de demandar sus una antena de ràdio ; l’occitanisme politic serà mens fòrt e digne qu’un editorialista parisenc ?

-°-

Per astre, i a pauc militant del PNO, pauc per verificar las estupiditats d’un en Albigés. Donc podèm legir tanben d’autres comunicats occitanistas, mai serioses, mai collectius.

Comunicat Le TestetEcologia en dòl 1

Reaccions fòrtas dels ecologistas occitans de Tolosa, per exemple Régis Godec :

reaccions dels elegits occitans e ecologistas de Tolosa

Aquí publicarai las autras reaccions esperadas, POC, Libertat, País Nòstre, e benlèu d’autras formacions politicas en Occitània, concernida pel país e pas simplament per l’etiqueta occitana.

-°-

Mai rapid que los occitanistas, los socialistas an enfin bolegat …. 2 oras aprèp aver escrit aquel bilhet, que i demandava demissions.

darrièra miunuteAfar Fraisse en Albigés

La responsa dels comunistas de Tarn es aquí, presentada dins L’Humanité.

PCF e lo projecte Sivens dins lo Tarn

dimarts, d’octubre 21, 2014

La mapa del “Tour de France” es publica

Per simplificar, 2015, serà lo torn de l’Isla de França, en una jornada, e una annexa en Wallonia. Per las autras jornadas, serà lo torn en Païses Baisses, Flandras, Picardia, Normandia, Bretanha, Occitània (la mai tocada per l’afar) e Savòia al final.

mapa del Tour de fRANCE 2015 comentada

Lo “Tour de France” es plan una marca comerciala colonialista, emplega las regions de dominacion parisenca per far pagar l’afar e engraissar un grope de premsa, regionalista parisenc.

E podètz èstre segur que lo nacionalisme francés s’exprimarà sus las cadenas d’Estat de television, France2 e France3 farà lo maxímum per l’exprimir de las ignoranças antropologicas de las regions o províncias que van traversar.

M'agrada d'escriure a en Mariano Rajoy

Sabi pas s'es important, mas coma ciutadan europèu, ciutadan de l'Estat jacobin francés, me sembla que la seuna politica sul tèma de Catalonha non es normala per un dirigent d'un Estat que pensa a totes los subjectes d'un reialme europèu. Alara, li escrivi. Li escrivi per Internet, tot en sapient que sembla pas un lector de las paginas d'Internet, mas es lo sol mejan qu'ai per juntar a Madrid, coma a París o Brussèllas. Li escrivi pas per negociar ara, mas per fargar un balanç de sa politica de cara a la nacion catalana, la nacion de ciutadans europèus e catalans.

Mas abans, pels Internautas, cal explicar la situacion politica de l'Estat espanhòl. Sèm dins una situacion que cap representant politic catalan es dedins lo govèrn catalan, gaire zèro dins l'administracion centrala e diplomatica, cap partit catalan a un pès sus las decisions del govèrn central ; e lo pòble catalana refusa de votar pel PP, pel PSOE, o tot ibrid politic que se vòl espanhòl ; cal apondre que Barcelona finança fòrça de l'Estat espanhòl, e aiçò o díson «solidaritat» tot en estar distribuat unicament a Madrid, e non pas a las regions pauras d'Espanha.

Rajoy

Dins aquesta situacion inedita per la normalitat europèa, lo sol relai qu’en Mariano Rajoy a en Catalonha, son los militants dels pichonets partits (en representacion catalana), es de dire PP de Catalonha, UpyD (supausadament democratas mas que crídan sonque al fascisme quora se parla de catalanisme), Ciutadanos (fòrça implicat a criticar la corrupcion, mas qu’o son tocats tanben, e que desfialan en companhiá dels pòst-franquistas los Dias de l'Hispanidaz), e mantunes legitimistas del PSOE en Catalonha.

Mas lo «problèma catalan*» (* qualificat aital per Madrid) es un problèma perqué es la ciutadanetat qu'a près lo poder per èstre enfin representats sul terrenh europèu ; es un eveniment democratic non comprès pel sistèma vièlh e bipartidista espanhòl (aquel qu'a negat als Catalans d'èstre ben representats a Madrid) ; aquel movement es alara un eveniment excepcional al nivèl europèu, la vièlha còlha partidista e estatalista, espanhòla o francesa, non podrà entendre aquel fenomèn excepcional, al nivèl europèu, mai tanben mondial.

Donc, i a un problèma espanhòl qu'es simbolizat per en Mariano Rajoy (militant del PP al govèrn), mas atencion seriá similar pel PSOE s'èra al govèrn central. Benlèu piège. Car la tresna via es practicada dempuèi 30 ans en Catalonha, sense resulta clara per la democracia.

O escrivi, non pas per desdoanar lo negativisme sistematic d'En Mariano Rajoy, Mister NO coma Thatcher, NO dempuèi 4 ans, per rason de majoritat absoluda ; aital se nega a pensar Catalonha d'una autra manièra ; la ciutadanetat catalana li explica las seunas errors de 4 annadas passadas. La ciutadanetat catalana explica dempuèi 4 annadas, que la constitución de Madrid, pòst franquisme, es oltra-datada. E al meteis temps, la sola opinion e accion politica dels PPistas son d'explicar que fan «viure» la constitución. A l'Estat francés se cámbia la constitution cada 4 annadas dempuèi 1958 ! Una Constitution o una Constitución es pas un libre sant, es pas la Bíblia o Al Còran, o La Tòra ; e quitament se sap qu'aquestes libres dits sants, son subjectes d'interpretacion (que pausa problèmas e guèrras tanben). Aiçò o sap tot estudiant de sciéncias politicas sul continent europèu, e pas aprèp 4 annadas de manifestacions democraticas en Catalonha ; L’en Mariano Rajoy anatz visitar Catalonha, sense los gos dels militants del PP ; O sap far tot estudiant, perqué educat dins las bonas universitats de sciéncias, sap coma fonciona totas las constitutions dels Estats democratics europèus, sap coma fonciona lo pòble catalan (perqué Eurasmus l'a ajudat d'entendre).

Aquò farà 4 annadas qu’en Mariano Rajoy a perdut lo dreit de parlar de democracia per aplicar la constitución. Donc o podèm escriure, lo Mariano Rajoy es un maissant dirigent europèu per la democracia, per se revendicar democrata ; la democracia es pas lo dreit -constitucional o pas- d'imposar sa majoritat ; lo sistèma democratic es una ajuda per determinar dirigent, per dirigir per totes e totas, e non pas per Espanha, aquela que Franco a pantaissat. Al contrari, el pensa que lo tot pòt imposar a una minoritat, es lo contrari de la democracia.

Alara, perqué l'Union Europèa, non pòt intervenir, quora se sap aiçò ? Perqué lo sistèma selecciona sonque una tecnocracia dels Estats, e qu'aquesta seleccion es pas adaptada per la supausada «constitucion» europèa, aquela d'un Parlament (partidista e negacionista, sonque), d'una comission dels representants d'Estat (capable sonque d'elegir lo lòbi al cap d'un servici europèu), d'un sistèma juridic que protegís sonque lo juridic dels Estats.

Dins aquel sistèma, lo Mariano Rajoy es protegit, coma l'auriá estat un Francesco Franco ! La paradòxa es clara, una institucion europèa que se pensa democratica, fonciona per protegir l'Estat, que sempre es estat l'institucion qu'a manipulat los pòbles per los afrontar, per bastir frontièras internas, adoanariá dels Estats e de las idèas.

En Mariano Rajoy es la fotografia que lo novèl sistèma catalana, democratic, pausa la question democratica a totes los Estats europèus.

En tornar de Brussels Rajoy 191012

-°-

primièr article

Impression de passivitat d'Occitània

Aquí en Occitània, e dempuèi un punt de vista des-associat al sistèma politic occitan (e qu'es pas desconegut per los costejar), o pòdi escriure liurament. O pòdi escriure -en nom de las associacions catalanas que sempre se son bolegadas per far saber Occitània, e coma occitanista liure : se comprendrà gaire perqué l'occitanisme es talament passiu sul tèma d'una ciutadanetat catalana que protesta per èstre independent en Euròpa.

L'occitanisme del XXIen sègle, coma aquel del sègle passat, amana pro de sapiença politica per comprendre la ciutadanetat catalana ?

Ont son los endreits en Occitània que se prepara e transmet la sapiença politica que cal per Occitània per entendre la ciutadanetat catalana ?

occitanisme catalanisme revòlta jauna 19102014

E me sembla qu'aiçò dèu èstre demostrat, e analisat per melhor entendre lo problèma grèu que se tròba l'occitanisme politic.

Benlèu qu'aquesta question confirma, coma l'a explicat Francesc Bitlloch dins una entrevista que podètz aver sul quite blòg aquel, a l'Estat francés la populacion a pas las aisinas per entendre lo fenomèn nacional catalana, fenomèn d'aliberacion d'un pòble europèu.

Quora vesi la fotografia que l'extrèma exquèrra occitana pensa de la qualitat de borgesa de la «revolucion jauna» de Barcelona. Quora vesi la paur dels qualificatius dels socialistas occitans dins los comunicats que recebi, la passivitat es escrita. Quora vesi l'abséncia dels «independentistas» occitans a las manifestacions de Barcelona, entendi que non quite podrà foncionar per Occitània. Quora vesi l'abséncia de movement ciutadan occitan, soi segur que serèm en retard, un còp mai, l'onda catalana balejarà jamai Occitània (?). Quora legissi lo tèma dels debats (dos unicament) a Occitània, vesi pas sonque manipulacion per non pas bolegar a Occitània, perqué portarà un perilh per la pichonetoneta politica lingüistica (ridiculas politicas). Al final, l'occitanisme que podriá despertar, desvelhar Occitània, amb lo fenomèn ciutadan dels Barcelona (pertot al Principat de Catalonha), l'occitanisme es pas al nivèl que la nacion catalana s'explica a Euròpa ; es pietadós.

Nos tòca de crear un movement ciutadan per Occitània, sense ostracisme politic, sense pensar que podrèm èstre una aisina per las futuras eleccions, per aver pòst d'elegits, ambe las listas dels partits que per compassion politica nos vòlon ben parlar, negociar. I caldrà lo Nissardisme, lo Provençalisme, lo Lemosin e Peirigòrd amassa, l'Auvernha sancièra, lo País Gavòt tanben, la Bigòrra discreta totparier e lo Biarn sancièr, e totes los movements que se fan per Occitània, que vòten en esquèrra o a dreita, totes e totas amassa.

Imaginatz lo modèl catalan, es la ciutadanetat qu'imposa de trapar lo «punt comun». Non podèm fargar aquel movement ciutadan, sense ostracisme ? Lo modèl catalan es un modèl universal, nos ajuda l'universal ?

Aquel movement ciutadan per Occitània farà comptar la dignitat qu'Aran pòrta.

-°-

#Marcaespaña = extremisme pòst franquisme, sense lei per reprimir coma dins totes los autres Estats de l’Union Europèa.

marca Espanha

dilluns, d’octubre 20, 2014

Ièr soi estat a Barcelona, fèsta democrata !

Dimenge, a Barcelona, los toristas avián la vision catalana de la fèsta politica, ciutadana, per la libertat de poder votar. Fòrça se questionava, sul estand de l’Assemblea Nacional de Catalonha que se vendián los esclògans sus pin’s e agafèts. Mas un torista parla anglés, un militant de l’ANC tanben, e sense cap problèma francés, catalan, espanhòl, o alemand.

Bandièra Catalana votar es pas illegal

Segur que mantunes seràn estonats, sobretot los que vòlon far creire, ara coma sempre que Occitània non pòt èstre coma Catalonha, e d’una certana mesura an rason ; per contra, èstre a Barcelona me sembla coërent, ambe las annadas que lo catalanisme caminava per Occitània per ajudar las associacions occitanistas abandonadas pel sistèma bonapartista, jacobin e anti-republican francés. En Enric Garriga-Trullols es d’aqueles qu’an passejat per Occitània per donar una dignitat a Occitània ; sembla que fòrça occitanistas lor agrada d’oblidar, de quina manièra lo catalanisme independentista d’En Garriga-Trullols a ajudat –per exemple- l’Escòla Occitana d’Estiu, e o fasiá ambe l’esperit d’un in-de-indedepentista catalan ; aquel independentisme es una longa istòria … que s’acabarà sonque ambe l’independéncia ; o podèm afortir ara que Madrid ajuda a fa pujar lo sentiment independentista en Catalonha.

La primièra manifestacion, i soi estat, Enric Garriga-Trullols èra tanben a manifestar. E soi estat a totas las manifestacions catalanas dempuèi levat la cadena de 2012. Soi estat content d’èstre benlèu lo sol aquel occitanista vengut en julhet per manifestar a Barcelona.

Donc, la manifestacion d’aièr i deviá èstre. I soi estat amb un amic, Joan-Pau d’Agen. Per èstre a l’ora, e non pas i anar en automòbil, avèm fait una pichona etapa en Cerdanha (podrètz escotar sus aquel blòg l’entrevista de Tomà, a man dreita de l’ecran). Jà en Cerdanya, mitan rural, s’entend plan clarament que son independentistas e que la segonda lenga del comèrç es lo francés, car de l’autra banda de la frontièra del tractat del Pirinèu, tractat qu’a separat un pòble unit en dos, e Cerdanha (Font Romeu de Puigcerdà) e Catalonha-Nòrd del Sud (Perpinyà de Figueres), s’en parla gaire, lor sembla una vergonha ; la dignitat catalana, aquela d’una nacion, es oblidada dins lo taüt republican francés.

E lo maitin, direccion Barcelona, ambe una etapa per daissar l’auto luènh de Barcelona centre. Avèm decidat en autò, ont deviàn daissar lo veïcul e prendre lo tren (pauc car ambe la RENFE, o cal dire). 40 km abans serà pron. Jà avèm pas mestièr de demandar a quina ora arriba lo tren per BCN, l’entrada de la gara e lo quai son emplenats de manifestants de jaune vestit ; la «revolucion jauna» s’amassa per Barcelona, e prendrà lo tren de la RENFE, los trens de la FGC, e lo mètro, un dimenge maitin.

20141019_110402

La manifestacion d’aièr èra un grand moment de catalanisme, fauta pas ligam per trapar vídeo de tot escantilh, jà aquel diluns : «lo catalanisme deuriá èstre interdit» se diguèt en seguida, de la boca dels pòst-franquistas, un membre del PP, o dels que Manolito Valse es vengut sosténer, un còp èra. Totas las frasas des unionistas o imperialistas madrilencs e las loras collaboracions (Butiflers), fan pujar lo vòt independentista ; del temps d’En Enric Garriga-Trullols l’independentisme pujava mai o mens a 40 de cent de la populacion, e sobretot sense aquelas organizacions ciutadans qres seriá estat possible anuèch …. ara que fan qu’en quatre jorns, una manifestacion es cridada e amassa una vila coma Avinhon al centre de Barcelona, sense espotir una sola flor, ni una sola batèsta epr saber quí dèu prendre la paraula, e lo personal politic en bais de l’estrada a participar e escotar.

manifestacion del nacionalisme espanhòl

Arribat a l’estacion de la plaça de Catalunya, l’estacion èra jà plena de manifestants, èren 1 ora abans la debuta oficiala de la manifestacion ; arriba l’ora, e la plaça s’emplena aviat : ai donc perdut lo companh que vos donarà una vídeo sus la manifestacion. Mas gaitatz de l’interior çò que podiá veire :

20141019_12352920141019_123534

Al sobre del panèu CataloniaVotes i a l’equipa qu’a preparat la manifestacion. Ara, pel referèndum, #9N, s’anonciava dimenge mai de 5.000 volontaris, determinats per Internet en doás oras. Anuèch diluns son segurament mai de 20.000 ! Es aiçò la determinacion democratica catalana, non falhirà.

Dins la massa, i a de totas las populacions, vengudas en familha, en grope d’estudiants, en grope de musicans, etc. I a autanplan d’òmes que de femnas. Sus l’empont, son Na Carme Forcadell e Na Muriel Casals (femnas per parlar oficialament) seràn al discors de confirmacion de çò que totes e totas me sábon jà explicar, digerir, e tradusir en rire quora lo nacionalisme espanhòl parla a Barcelona. La revendicacion de la massa es pas per entendre lo discors, es per mostrar al monde, e donc tanben a Madrid, que son aquestes catalans (es pas una question) ; sus l’empont, una organizacion a la minuta prèp, la cançon que question «que vòlon aquestas gents ?» de Na Maria del Mar Bonet es donada, Lluís Llach es al pianò joguant, e plan mai d’autres artistas… Un vertadièr espectacle per las multiplas televisions que fan en directe, l’espectacle, perdon la manifestacion.

I a una organizacion, cridada 4 jorns abans, sense cap de dobte d’un nivèl jamai tocat per una organizacion civila en Euròpa, civila e PACIFICA. Pas una flor serà tocada, pas una flor, pas un incident.

14h30, a l’ompra del costat de El Triangle, las taulas per minjar èran a l’ompra e se minjava coma un dimenge normal, la manifestacion èra acabada. Se minjava tanben sus la granda plaça de Catalunya, pas un papièr serà daissat.

O cal dire tanben quora sèm arribats, lo temps èra ensolelhat, jà se preparava l’intronizacion ambe la bandièra independentista catalana, de l’estatua del president Lluís Companys, aquel que los pétainistas de Bretanha an donat al dictator Franco, e que la tropa de Franco fusilhèt.

Soi estat tanben questionat per la bandièra que portavi, e quora parlavi d’Occitània, èra aisit per me far entendre de donar la Val d’Aran coma illustracion ; se sap de qu’es la Val d’Aran a Barcelona ; sus l’empont çaquelà, la lenga occitana d’Aran es pas estada entenduda. Es pas normal. Donc soi estat questionat, e fotografiat, 13h30, la meuna fòta passava sus Twitter. sus l’empont èra tanben aisit per clavar la manifestacion de sant Els Segadors, e aquí non falhirà digun per cantar, tanben la vídeo èra al vrespe sul site de Vilaweb.cat disponibla.

a la manifestacion d'anuèch a Barcelona

Es pas causa excepcionala, pensi pas que una sola mameta catalana sapiguèsse pas enplegar Twitter, per militar per l’independéncia, an los arguments en boca, e twitter al cap dels dets. Mai o mens 80 ans, sul banc, a 14h30, tres mametas sharravan, arguments contra arguments e responsa del triò, e pas per badinar coma se fabrica a Marselha ; la pancarta e sa bandièra estelada blava sul costat del banc, al cap d’un pal, donava jà lo tèma de la seriosa discutida.

Totas las generacions èran presentas ; sus las Rambles, pas un jornal en lenga catalana es disponible a 14h50 !

Totes los mèdias fasián en directe la manifestacion, que fosquèssen de lenga catalana (Xarxa, RAC1, Catalonha Ràdio e Informació, etc.) o los mèdias en lenga de Madrid. Mas es plan segur una «revolucion jauna» (dixit Muriel Casals) que passa principalament per Internet (nos explica dins una entrevista que traparètz sus aquel blòg Francesc ) ; quantes manifestants gaitavan vilaweb.cat, o podrai pas jamai comptar.

La manifestacion acabava, las camisetas jaunas fasián bravament concurréncia als toristas bronzats dins los restaurants del Raval.

Soi tornat a 15:15 sus Granollers, en esperat lo companh, ai près de minjar al bar de la gara ; ai plan comprès que … me voliá pas entendre parlar catalan ; visiblament ambe lo mot VÍ (qu’es en occitan lengadocian o gascon similar, la mesma prononciacion), li farà mestièr d’una femna de l’endreit per entendre VINO. Donc, clar, los Catalans e l’independentisme, son pas plan venguts dins aquela botiga de l’estacion de Granollers. La «majoritat silenciosa» es installada per la RENFE dins comercis de proximitat per far calar la lenga del país, es lo modèl Franco o francés.

Entendi melhor En Enric Garriga-trullols quora se declara independentista, e entendi milhor perqué puja lo vòt independentista, dempuèi 4 ans d’immobilisme o negativisme politic del Mariano Rajoy. Es donc normal aquela mobilizacion democratica catalana, la primièra rason es la gestion de Rajoy de l’Estat espanhòl, puèi la segond es la mobilizacion superiora en argument e organizacion que se fabrica en Principat de Catalonha. La pòrta de sortida sembla pròcha per totes los manifestants de 2014.

Òsca al pòble catalan, e coma nos indica un comerçant d’un vilatge prep de Ripoll : «veirem se nos en sortim», per nos saludar quora partèm amb un café en boca, nosautres «los Occitans».

O pòdi ajustar, LOS CATALANS SE NE SORTIRÀN D’ESPANHA, ne soi segur e segur ara de mai en mai.

manifestacion de Barcelona 19102014Manifestacion BCN 19102014 -

La TV occitana s’espèra encara, los cans …

La TV occitana s’espèra encara, los cans … l’auràn lèu.

TV pels cans en lenga francesa

La mediòcra TV que lo sistèma politic francés a pondut per Internet e que se vòl occitana, es pas la responsa qu’esperaviam ; o díson totes qu’an gausat gaitar aquesta pauretat televisuala. E los mejans dinerièrs publics fan pas l’imaginacion que cal per desvolopar un projecte aital. La manièra que lo menaire del projecte es estat causit, non cambiarà pas l’aument de l’imaginacion per aquel programa Internet de TV.

Donc, los cans seràn mai considerats que tot locutor occitan, breton, alsacian, savosian, catalan, basco, per la television d’Estat que mantunes li pagan encara la redevença. Sus France Ô, es lo creòl que fauta una tenguda televisuala reala. La republica pensa francés melhor pels cans que pels locutors de lengas en dangièr, segon l’UNESCO.

Per concludir, caldrà benlèu crear un sistèma public de television que fosquèsse pas «France Télévision» (television nacionalista per esséncia), al modèl de ARTE-TV a Estrasborg, per l’aver aquel canal public qu’emplegarà las lengas de França.

divendres, d’octubre 17, 2014

La non res decentralizacion e l’aeropòrt

Dins la reforma territoriala avèm plan vist que l’important èra pas de saber quinas son las bonas demarcacions que pòdon renforçar la democracia, mas de quina manièra l’Estat centralista podrà recuperar l’argent dels contractes Estat-Region sense aver de discutir ambe los poders locals. De quina manièra rendre non res lo poder de la decentralizacion.

Blanhac

Ambe un Estat que li fauta finança, aprèp l’aver desgalhat, e s’èstre pas reformat a temps, l’Estat s’ataca a çò que fonciona, e alara lo sistèma privat que li baila los crèdits li demanda de destrusir al seu profièit, unic, las estructuras, en la practica, decentralizadas (amb un sistèma de gestion a la jacobina que sap pas se reformar ontologicament).

Aital, se passa ambe la privatizacion de l’aeropòrt de Tolosa. La gestion es de las Cambras de Comèrç Regionala, mai que tot. E l’Estat i traparà argent net, en vendent aiçò al privat. aiçò menat pels socialistas de París, pels jacobins que se fan arrogants dels bèls.

Lo problèma es que la principala activitat de Tolosa es l’aeronautica, e que lo servici al pòble de l’industria aeronautica n’es lo grand emplegaire, e l’aeropòrt public (al pòble) n’es l’aisina màger. Quin grope privat se podrà crompar aquel aeropòrt ? Senon los amics del poder central qu’an jà probat qu’èran pas los amics d’Occitània ! E AIRBUS podrà contunhar se l’aeropòrt es aital privatizat, aquò accelerarà pas lo seu depart per d’autres cèls mai generoses en comprenesons economicas collectivas ?

Lo risc es mesurat per totes los poders tolzans, qu’an simplament lo poder d’èstre estats elegits per las populacions occitanas de Tolosa, e sovent sense ressorga vertadièra e franca que l’Estat lor baila, per compassion politica, centralista e jacobina, amb un sistèma bonapartista ges democratic.

Fàcia a l'ugéncia d'un Estat que decidís sense los poders en OCCITÀNIA ? VESÈM PEL PRIMIÈR CÒP UN COMUNICAT TOTES JUNTS, pauc impòrta las colors politicas.

comunicat fàcia a l'Estat francés subjecte aeropòrt de Tolosa-Blanhac

Vesèm coma del temps dels reis, un comissari jacobin arribar per organizar la privatizacion, es de dire la venda de las accions de l’Estat, e sembla plan en contradiccion ambe la volontat politica dels elegits locals, pas un per non pas repotegar.

Es benlèu tardièr ?

Dins la reforma dita territoriala, a cap moment, se parla seriosament d’organizar lo finançament autonòme de las regions, per assegurar aital, lo dictat de missi dominici jacobin e la regulacion qu’es pensada per París.

Vesèm aital los limits de la decentralizacion, qu’es simplament una delegacion qu’autoriza sonque los poders politics, representants dels ciutadans en Occitània, de se calar que aquel procèssus de privatizacion, e sonque poder frenar per d’eventualas errors estrategicas francesa ; la gestion francesa d’Occitània es estada sempre una catastròfa, los poders politics sotmetuts en Occitània ne son tanben responsables. E l’afar de la privatizacion de l’aeropòrt arriba per ne donar una illustracion.

Vesèm aital l’urgéncia d’estudis economics e politics serioses per obténer una vida pròpria pel respectes de las decisions dels elegits locals, e donc un finançament que passèsse pas per l’Estat jacobin, mas qu’ajudèsse a parlar a egalitat, sense missi dominici del jacobinisme en delegacion parisenca.

Per la manca de prevision de l’Estat francés, la logitica de la ciutat de Tolosa es ara grevament en dangièr. Far fisença sistematicament al jacobinisme francés costarà car…

Per manca d’ambicion politica dels elegits locals, embarrats dins un sistèma de partits sotmetuts al jacobinisme, la logistica tolzana es en dangièr.

dimarts, d’octubre 14, 2014

Facile e còst zèro, integrar l’occitan

Integrar l'occitan dins un document de promocion per totes/as a Tolosa es possible, o cal vóler !

Un exemple que son pas los elegits occitanas oficials qu'o fan, mas una "pichoneta" associacion tolzana, Les Réunionnais de Tolosa !

E aiçò pas aprèp una discutida de tres meses o tres sègles, ni una peticion de protestacion, mas una discutida a la pòrta d'entrada de l'Ostal d'Occitània de dètz minutas, e remandar a la persona clau de l'Ostal que donarà las traduccions correctas.

Còst = zèro !

Image (5)Image (6)

Me sembla que lo modèl es bon, lo camin sembla mai comprès que los elegits occitans de Tolosa !

Son causas que còstan mens car que lo nom «Toulouse School of Economics» a Tolosa, o lo cambiament de nom d’universitat de letras tolzanas.

Tolosa Garona escut tolzan oficial en occitan

dilluns, d’octubre 13, 2014

La SNCF e TER, “service public”, vertat ?

L’expression francesa «service public» es una expression vergonhosa quora se parla de la SNCF-RFF. Dempuèi 1936, la nacionalizacion de la «Compagnie du Midi», sabèm que l’entrepresa d’Estat, SNCF, ara SNCF-RFF, es pus al servici del pòble d’Occitània.

Prendre lo tren SNCF es tota una aventura comerciala, mas degun se pausa la question de l’utilitat d’aver la SNCF, alara que la SNCF es lo real problèma per desvolopar los servicis al pòble occitan en Lengadòc e Provença.

gara d'Avinhon

I a un motlon de ciutadans que se pausan la question de la complexitat per èstre client de la SNCF. Ai, donc pendent tres jorns, poscut verificar un còp de mai las incoëréncias del sistèma comercial SNCF dins l'Estat francés, e de sa manca sancièra d'eficacetat dinerièra, e de plasença per préner lo tren, sense cauma sindicala e sense problèma d’aiga per la circulacion.

1/ prendre lo TER per de las distanças cortas me sembla una causa que la SNCF non vòl desvolopar. Aital arribat a Nimes, bon client SNCF, ai crompat dos bilhets, Nimes/Besièrs qu'ai emplegat dinca Montpelhièr, e donc coma soi pas estat a Besièrs, ai perdut lo còst del bilhet de Montpelhièr a Besièrs. A Nimes, coma un bon client, ai crompat lo bilhet Besièrs/Avinhon en reduccion setmanièra, mas coma soi pas estat a Besièrs, lo quite jorn ai volgut me far transformar lo bilhet ; sembla que lo cerbèr a la pòrta de la botiga de Montpelhièr (novèla gara de mèrda pels ciclistas), m'a explicat d'un biais-me-fasètz-cagar-ambe-aquestas-demandas-impossiblas, que la clientèla es pas plan venguda quora paga son bilhet normalament.

2 / ai la carta de reduccion de la region Lengadòc-Rosselhon (que díson fins ara), e a Avinhon, es impossible d'aver un bilhet ambe la reduccion alara que la destinacion Avinhon TER es indicada sus la carta d'aquesta region administrativa francesa ; quí fabrica frontièra ? Senon lo sistèma administratiu e comercial de las entrepresas d'Estat ? Mas se pòt pagar ambe la carta de crèdit, causa que refusa per aver un biais de protestar contra lo sistèma bancari.

3 / dins aquesta quita gara, pels estrangièrs, sistematicament (per l'aver constatat dins mantunas garas), los estrangièrs se lor presenta jamai las reduccions dels CR … e donc an una impression de caretat dels bilhets de tren ; çò qu'es una realitat comparat ambe los sistèmas vesins ; la clienta italiana auriá poscut demandar la carta de reduccion de Provença-Alps-Còsta-d'Azul, e lo còst del bilhet auriá estat 50 de cent per anar a Ais-de-Provença (jà a 50 de cent es car !). Ai vist tanben d'estrangièrs, provesidor de CA pels comerçants occitans, mal tractats per un sistèma un pauc òrb dins las estacions de Narbona e Tolosa, impossibilitat de prendre un bilhet ambe las cartas de crèdits americanas (a Tolosa-Matabuòu), impossibilitat d'entendre los dos tipes de maquina per reservar un bilhet ; non francament, los clients estrangièrs son mal tractats en Occitània, per una entrepresa francesa d’Estat, un servici contra lo pòble occitan, coma aisina que destrusir lo plaser dels toristas d’emplegar lo tren.

4 / per anar a Nimes, la gara de Tolosa m'a indicat en partir qu'i aviá sonque un TER dempuèi Tolosa, causa qu'èra totalament faus. Es pas lo primièr còp que verifiqui que Tolosa Matabuòu es pas al nivèl comercial que cal, per rason d'ignorança o d'informacion, redusida bailada pels computers SNCF.

5 / e per completar lo tablèu dels problèmas franceses –SNCF RFF- en Lengadòc e Provença, i a aquela publicitat :

Publicitat dels elegits contra la SNCF RFF

Aquí se vei que la representacion politica de la decentralizacion a pas gaire poder, contra lo mercat-Estat-nacion de las arrogantas entrepresas de «service public», qu’an lo poder directament de l’Estat. Es parier per l’universitat en Occitània.

I a urgéncia de crear una entrepresa de servici al pòble occitan, per aver servici realament al servici d’Occitània e de totas las populacions.

-°-

aficha manifestacion BCN 19102014

Avinhon, «fête de la science», ça craint !

Dissabte al pè de la comuna d’Avinhon se debanava una presentacion de la sciéncia. Èra la dita «Fête de la science».

En Avinhon, aquel jorn, fasiá un polit temps, una pichona manifestacion de sosten a la Palestina, per l’extrèma-dreita, se passeja en vila ; la «Fête de la science» s’enbarra sul pic coma una cagolha al solelh. La sciéncia francesa li agrada pas lo debat, li agrada pas d’èstre dedins la societat que se manifesta ; e la meuna visita ne farà encara e encara la pròva.

E coma soi curiós, i èri dintrat dabans…

Primièr arrest : un panèu sus l’aiga presenta la «recherche privée», a la question de l’etiqueta clara del finançament privat d’aquesta recerca, lo scientific me parla francament e m’explica las dificultats que lo sistèma public (l’Estat e la seuna administracion) pòrta per aver de «recherche privée» (problèma d’ortografia e alara pus de subvencion, o d’autras parpèlas d’aquel escantilh), e donc a còps val melhor aver de «recherche privée» per poder atudar las dificultats en administrativas per la recerca finançada per l’Estat jacobin.

Lo segond arrest serà lo pus caut ; aquí un «scientific» de l’universitat de Lyon 2 presenta un panèu sus l’Edat Mejan, «moyen-âge» : per parlar de las lengas del periòde «français d’oïl et d’oc, catalan, castillan, toscan, …» ; jà lo problèma d’etiquetat la lenga francesa de «française» per l’Edat Mejan me pausa un real problèma de concepcion de l’istòria de França, es una vision politica, grandament nacionalista francés (e podrai desvolopar) ; lo «français d’oc» assegura lo meu punt de vista sul tèma. Lo mot «français» remplaça lo mot «lenga» dins la classificacion toscana. Puèi la nocion de catalan a l’Edat Mejan se podrà melhor concebre dins aquel biais de pensar l’istòria. Es pas sonque un problèma de comunicacion pel panèu, es una volontat de negar l’istòria e la semantica del moment, es de l’a-istòria ; es lo modèl francés de l’istòria que pensa «français» a partir de «La Terreur». E quora se l’explica al «chercheur» la colèra li prendrà e me farai sortir. Mas coma lo panèu es public e assegura un supausat «sérieux» scientific, podèm dobtar de la capacitat del public que gaita aquel panèu d’èstre critic e de saber quin tipe de nacionalisme es d’escriure aiçò …

Lo darrièr arrest, al museum d’Avinhon, ai demandat se la signaletica dels animals èra en provençal ? La responsa classica arriba sus l’utilitat (vist de lo latin es sufisent, li ai fait remarcar qu’ara la comunautat mondiala a decidat qu’èra l’anglés qu’èra important per totes ; o sabiá pas), mas aprèp una discutida, lo foncionari arriba a entendre perqué es important d’o far de faiçon seriosa ; l’òme comprend plan la causa, vist qu’a vist passar lo site del «locongres.org», mas evidentament li sembla complicat, e o pòdi comprendre vist l’ignorança de tipe Lyon 2 que se passeja en vila comtadina.

subvencions en Avinhon

I a pas sonque dins lo festenal del teatre, en Avinhon que fau «chercher l’erreur», cercar l’error. Dins la populacion, dins discutidas privadas de restaurant, s’accepta arguments unilaterals de la securitat nucleara ; o de la negacion del dreit fargat en Avinhon, en lo declarar d’elita, e prendre lo verbiage pòst «La Terreur» e la fin dels privilègis e lo verbiatge de l’epòca sul tèma.

La sciéncia en Avinhon es aquela de l’ignorança francesa.

Questionada, una postièra per la jornada del timbre,  una femna que viu en Avinhon, explica : «es la bandièra catalana» a la pòrta de la comuna. Aprèp una explicacion de la meuna question, e curiositat, l’interessa fòrt d’aver una explicacion istorica, e non pas francesa.

Sortit d’Avinhon aprèp aquesta jornada, ai agut l’impression que la mediocritat fabricava una pensada francesa dedins la ciutat, èriam luènh de l’esperit de l’Edat Mejan del Comtat Venaissin.

Lo torista mejan i veiràs bravament res, vist que sonque las pèiras interessas lo monde del torisme, de l’escòla-universitat e del politic.

dimarts, d’octubre 07, 2014

Calandreta : la politica de l’austruga

Las escòlas Calandreta son d’escòlas per immersion lingüistica, es la nòrma europèa per l’ensenhament de las lengas. Es per aiçò que recebrà jamai lo sosten de tot lo sistèma francés d’ensenhament, universitats franceses compresas, entitats que son formatadas al nacionalisme francés, ne fan sense saber, coma mèstre Jourdain la pròsa.

L’afar de la Calandreta de Lemòtges pròva mantunas causas :

1 / las leis francesas serà jamai adaptadas a las donadas umanistas d’aquesta planèta, malgrat la compassion que pòt aver un sistèma politic francés en Occitània, e que serà sempre nimoritari dins lo sistèma republican francés. La «Libre Pensée» e sos ciutadans an rason far aplicar la lei. Mas las leis francesas son nacionalistas francesas, expansion lingüistica. Farai cort e m’arrestarai aquí dins los comentaris juridics, pel passat. E aprenèm dins lo jornal, dins Le Populaire, alavètz, Calandreta remborsarà : quina estupiditat !

austruga socialista

2 / la federacion Calandreta, e l’associacion lemosina, aprèp aver donat dins lo silenci, un silenci de doás annadas qu’auriá daissat lo temps de cridar o manifestar pacificament a Lemòtges, es forçada al grand jorn de l’afar ; mas la responsa marca la mediocritat juridica del sistèma occitanista, es pietadós mas una causa istorica, regulara. Sembla èstre l’avejaire dels plega-esquinas que fan las direccions diversas de l’occitanisme d’anuèch, Calandreta a Lemòtges particularament.

3 / cridar al drac occitanofòb e non donar una responsa juridica e ciutadana al jutjament, es tanben irresponsable, e pòrta aital un còp segur a tota convivència ambe un sistèma popular que pòt acceptar un occitanisme digne. Es lo crit de l’extrèma-esquèrra que vòl assegurar que lo sistèma es pas reformable, l’aumentcion del nombre de militant e un discors extremista de sempre, sense aver assajat una manièra intelligenta e juridica de procedir.

Ara, la constatacion estent faita, que cal far, o que cal pensar per poder avançar e non pas coma l’austruga metre lo cap dins l’arena lemosina irradiada de la compassion politica lemosina, del nacionalisme francés light in Lemosin.

Calandreta a Lemòtges compassion lingüistica

Lo dreit es pas una causa que se non pas pòt cambiar, vaquí tres manièra per resoldre lo problèma de nacionalisme francés en Lemosin, tot en pensar que lo jutjament de Lemosin, coma es en França, farà jurisprudéncia (per los de Calandreta e l’occitanisme qu’o vòl amagar) :

1 / la lei francesa se podrà votar, mas jà sabèm que la lei gastarà temps per arribar vist lo sistèma tortuós que pòrta la Vena republica ; cambiar de numèro de republica es gaire possible de pensar que cambiarà bèl còp de causa. (solucion del sistèma politic francés en Occitània). Sembla que dire aiçò, basta per aver un resson politic dins la boca del president del PNO… l’incompeténcia juridica occitana es sempre revendicada coma un acte de nacionalisme occitan, levat sus l’etnisme. L’especialitat universitària ‘literatura e politica’ matarà la lenga occitana. Lo jutjament de Lemòtges farà jurisprudéncia, es normal vist que los Occitans an abandonat de fabricar las leis lo 22 de setembre de 1792.

2 / integrar Calandreta dins lo drac, lo mamot nacionalista d’ensenhament modèl Jules Ferry, es lo modèl de la FELCO qu’es plan silenciosa sul tèma de la justícia nacionalista francesa en Lemosin. Sabèm qu’es un sistèma que los parents, fondators de Calandreta, auràn jamai interès d’aver perqué l’escòla de la republica, coma l’explica mantunes especialistas ontologics a l’E.N., es jamai estada bastida perqué los parents intervenguèsson. (Solucion La Setmana, a la pichona setmana, solucion Ràdio País) ; la FELCO a res contra Calandreta, mas cada vagada que se trapa, se trapa dins lo camp dels ciutadans de la «Libre Pensée», lo camp nacionalista francés, lo camp de las formacions universitaris francesas sul tèma «langue d’Oc» en Occitània ; se trapa dins lo camps dels liures cantaires socialistas d’Agenés que fan la guèrra a Calandreta, e als parents de Calandreta ; e l’occitanisme agenés contunha d’acceptar las sonçainas socialistas, las incompeténcias socialistas, dins los discorses oficials per l’inauguracions mortualas (i a una vídeo que se passeja sul net). Mas integrar Calandreta aquí dedins facilitarà pas la formacion dels professors, vist que lo monopòl de formacion èra petat per rason de la particularitat juridica de Calandreta. E dins lo sistèma actual de l’universitat francesa, las formacions dels professors es pas bien adaptadas a las necessitats de reconquèsta lingüistica occitana, bravament pas. es benlèu per aiçò qu’aquelas formacions recebon subvencion del sistèma de la decentralizacion ( quí sap ?) ; la perversion es umana.

3 / contunhar la procedura juridica dinca Luxemborg, sonque los juristas sapients sábon l’interès d’aiçò, per cambiar las leis francesas per la fòrça e non pus per las man-òbras dels plegas-esquinas costumièras e occitanistas, e ne manca pas per explicar que «toi tu n’as rien compris» dins una conversacion tot en occitan. Aquò me remembre un jorn de manifestacion a Bordèu, dins la annadas 1990, que lo president del defuntat Sindicat Occitan de l’Educacion m’a confirmat que refusava l’intervencion d’un «huissier» de justícia per condamnar l’administracion que, segon lo mesme president, «non respectava, en République française, los decrets d’ensenhament de las langues régionales en Aquitània» ; per castigar lo sistèma, val melhor èstre fòra del sistèma, vertat ; l’«huissier» èra dins lo grope dels parents que visitava lo rector….Tronam en Lemosin,  un jurista sab que Luxemborg podrà far condamnar França a la reforma vertadièra, pas l’extrèma-esquèrra (Lo Jornalet). Anar dinca Luxemborg, es possible dinca n’acabar ambe totas las proceduras francesas, gastarà mens de temps que los dos ans de silenci de Calandreta en Lemosin, e costarà coma un investiment per l’avenidor, per evitar la politica dels plegas-esquinas, es benlèu una politica qu’es desirada per l’occitanisme, per far contunhar lo clientelisme associatiu e politic francés en Occitània ? E se aiçò se far, l’espèri, podrèm aital dire que Lemosin es pas sonque causa dels Trobadors, mas causas d’un occitanisme colhut e qu’a cambiat, al XXIen sègle, las vias de mòrt de l’occitan ensenhat en França. Soi pas segur çaquelà que l’occitanisme del XXIen sègle ne servèsse aquelas capacitats de fiertat politica.

calandreta a Lemòtges lògo

Per non far l’autruga, preferisqui de non pas èstre membre d’una associacion d’occitanistas, me semblan autanplan dangierós per l’occitan que la «Libre Pensée». Es pietadós, mas son 30 ans d’occitanisme, en practica, dedins e defòra d’aquel occitanisme.

Mas contunharai de defendre l’occitan, sa dignitat, un èime del pòble d’aquí, malgrat tot nacionalisme francés, de la FELCO-Calandreta a la «libre pensée» de Lemosin.

dilluns, d’octubre 06, 2014

La seguida d’una reforma territoriala

Lo temps de las illusions occitanas es pas encara arribat, mas lèu o serà, coma de contunh ambe los imperialistas.

Recentament l'associacion d'occitanisme politic light, País Nòstre, a invitat actors politics de la decentralizacion per parlejar d'una causa que n'a pas la mestreja ; los Occitans son fòrts per parlar, mens per agir politicament cara a cara ambe un interlocutor qu’o vòl e ne podèm dobtar ambe França. E donc çaquelà, la decision parisenca socialista, sembla jà promesa a un grand avenidor ; las regions Atlantica-Sud e Lengadociano-Catalana sembla jà aver la favor de Tolosa e Bordèu, alara que lo CR de Montpelhièr protesta grandament contra, lo cònsol de Montpelhièr e capolièr de la seuna aglomeracion, lo discident socialista, participava a la reünion promocionala de P.N. a Narbona per indicar qu'èra favorable a la granda region lengadociana. Auvernhe es oblidada, e PACA encara isolada.

Image (130)

Aquel Lengadòc fa pantaissar mantunes occitanistas, per èstre la debuta d'una Occitània que Tolosa ne seriá lo capdal... A cabal sus Garona, aquel Lengadòc es bravament mai que la zona fiscala dita Généralité de l'ancian regime que l'extrèma-dreita ne pantaissa dinca portar la bandièra a las manifestacions d'extrèma-dreita a París o Bordèu. Mas las Généralités dels Borbons parisencs, an jamai demandat e confirmat lo dreit de crear un dreit pròpri per Occitània ; en 1792, los borgeses occitans de la Comtèa d'Avinhon e del Reialme de Navarra (vendut abans pel traïdor Enric II de Bearn, o III de Navarra), al contrari donava la sotmission occitana (del dreit occitan, lo mai vièlh de l'Estat novèl en formacion) a París ; los representents elegits seràn d'ara enlà elegits per un sistèma que serà universal sonque a partir de 1945 ! Mas l'universalitat occitana en dreit serà sempre abandonat a un sistèma de partits que ne suportam encara lo dictat.

Dins los jornals de promocion de las accions dels CR, Miègdia-Pirinèus a lançat lo bal, puèi aqueste maitin es Bordèu que fasiá sa distribucion a gratís del jornal quasiment oficial. L'aplec de l'ARF a Tolosa se prepara ; Cadun sa mapa, sa carta politica novèla ; sembla que París decidís e que los elegits pleguèssen l'esquina politica, «mèstre as sempre rason». E coma, vaquí mai d'una annada, pòdi apondre : « e la basa – lo pòble occitan- es ges questionat, ges de debat, ges de democracia participativa» ( ont son las idèas de valenta Ségolène ? ), es vertat que lo pòble occitan li fauta las aisinas de la compreneson politica, l'Éducation Nationale velha grandament a l'ignorança del pòble occitan (e a totes los escalons de l’occitanisme tanben), e dona diplòma de sapiença republicana o de bona gestion de la plega-esquina ciutadana, quitament dins las formacions d'universitat de lenga occitana ; es complicat d'entendre las visions nacionalistas francesas en gestacion, e geriment, en Occitània, pron complicat d'entendre tanben aquel estrambòrd occitanista (una elita) per una reforma venguda d'ennaut, del sant nòrd e republican francés. París maneja encara la província, coma o auriá poscut far lo FN, e la representacion de la decentralizacion a pus que de respondre « OUI MAÎTRE avètz rason », un pauc coma lo referèndum de Nissa en 1860 !

La reforma aurà segurament un grand avantatge per l'occitan, se la competéncia damora dedins los CR(s), l'occitan serà objecte de politica, una debuta sompassionala, en Peitieu-Charanta e Lemosin, segur que lo Parlanjhe aurà tanben sa melhora plaça. Seràn tres lengas per Bordèu, doás per Tolosa.

Mas concretament, es dins aquela circonstança, e lo mutisme dels occitanistas, que la «libre pensée», associacion maçonica d'expression del nacionalisme francés, a ganhat un procès a Lemòtges contra l'associacion Calandreta, còst per Calandreta 47.000 €, la mòrt de l'associacion que traparà segur petaçes per l'emplenar aquel trauc novèl (mas es pas la solucion sense que del plega-esquina costumièr dels OCCITANS) ; l'urgéncia de la lei socialista per l'occitan es alara en vista, URGENTA LEI. Mas es tanben una granda chança, car enfin se podrà atacar l'Estat francés per una lei que pausa problèma a la diversitat lingüistica europèa, mas caldrà aver OCCITANISTAS amb colhons, çò que sèm pas segur d'aver vist lo nombre elevat de professors dins aquel mitan ; l'ataca se podrà far : 1 / al nivèl de l'Estat francés, lo recors se perdrà mas serà suspensiu, 2 / al nivèl de la cors europèa de Luxemborg, aquí serà mens nacionalista coma justícia e coma aplicacion de las leis lingüisticas europèas.

Dins los jorns que venon, podrètz escotar entrevistas sus aquel tèma, e sense lenga de fusta coma an la costuma d'aver los mèdias occitanofònes. Se parlarà un pauc de tot aiçò, es benlèu que podrètz entreveire una lutz per Occitània, o pas.

Pel moment, sèm a ajudar l'administracion francesa a aver regions de la decentralizacion mai granda per Occitània, e aital serà lo contrari de çò revendicar dins l'occitanisme politic de las annadas 1970, lo pòble serà encara mai elonhat de las realitats politicas regionalas, encara mai las occitanas, un grand espèr de descridibilizacion de la decentralizacion pel bonapartisme administratiu francés ; cap reforma es prevista per demesir l'administracion francesa d'Occitània e sos poders contra lo pòble occitan, res de tot ; cap reforma es prevista per trapar un finançament a las grandas regions administrativas francesas en Occitània, ni mai de poders suls tèmas essencials que l'Estat centralista e jacobin a pas jamai sabut administrar en estauviar l'argent public, contrariament al sistèma de la decentralizacion.

Occitanie proche de vous

N’i ancara que fan comparasons e debats entre Occitània e Catalonha, es un pauc coma comparar San Marino e China !

dimecres, d’octubre 01, 2014

Espanha, un real dangièr per la democracia europèa

Es urgent d’esciure a las elitas parisencas, qu’an un real problèma ambe çò que se debana en Catalonha-Espanha, ara.

Dempuèi 2010, lo tribunal constitucional espanhòl a provat que regulava non pas l’aplicacion de la constitucion mas lo programa liberal del pòst franquisme.

manifestacion de catalanitat a Perpinyà

Per las darirèra eleccions de novembre 2012, lo president de la Generalitat de Catalonha, Govèrn autonòme del Principat de Catalonha (una partida dels Païsses Catalans), en Artur Mas, perseguís lo ròtle que lo pòble li a donat pendent las eleccions, es de dire lo camin cap a l’autodetermicion del pòble catalan, en debutar pel Principat de Catalonha ; per aiçò far, se cal desfar de las pichonetas administracion espanhòla que damóran al Principat e bastir un rebat internacion a la novèla estructura mai independenta del poder madrilenc, a l’imatge del Portugal. Coma tot camin cap a l’independéncia e en temps de patz (se Madrid accepta lo periòde de patz), serà un pauc complicat perqué cap constitucion, ni cap tractat internacional establís aquel camin juridic, l’independéncia. Lo 9 de Novembre 2014, es previst una CONSLTACION que los espanhòl dídon referèndum dempuèi diluns passat … i a una granda evolucion aquí ; Aquel referèndum coma díson a Madrid es una CONSULTACIÓ coma díson al Parlament de Catalonha ; es una question autonomica, refernt juridic del Govèrn de l’Autnomia catalana.

La lei de las consultacion es estada notada per una majoritat d’esquèrra de l’ancian govèrn de Catalonha, 69 % de vòts parlamentaris. Es donc en referent a-n aquesta lei, e en consequéncia dels programas politics de la majoritats dels partits actuals catalans, que la votacion del 9 de Novembre (9N) es autrejada pel President de la Generalitat de Catalonha.

Lo govèrn central madrilenc, de color PP e qu’es sotengut pel PSOE sul tèma, a per astre e en procediment rapide (extra-ordinari) despausat un recors a l’obertura dels burèu diluns maitin ; lo Tribunal dit constitucional que jà l’estatut juridic de la Generalitat de Catalonha ne vòl pas entendre parlar (totes son del PP) , a donc normalament ajournat lo degret del president Mas ; lo procediement es conegut, l’an practicar los Espanha, esperar esperar esperar dinca que la causa fosquèsse oblidada ; aquí dure dempuèi 4 ans ! 

Lo defís major es ara, non pas en, mas del sistèma politic, que al PP determina qu’i a una societat silenciosa que non vòl del referèndum, mas que son espanhòls (sense los nombrar). La consultacion a per tòca de donar una vista internacionala a l’onda electorala, una mesura reala, de las volontats independentistas catalanas.

Los sondatges, entre 45 % et 51 % dels Catalans, un pauc mens de 60 % a còps (mas mai lo PP trantolha, mai la chifras dels independentistas pujan) vòlon votar l’independéncia, e mai de 80 % vòlon votar.

La Constitucion de l’Estat madrilenc, aprovat per referèndum en 1978 es jà un grèu problèma dempuèi 20 ans en Catalonha, la reforma d’aiçò sembla impossible, blocat per una pensada franquista qu’es encara an poder a Madrid.

L’abséncia de reforma espanhòl es degut a un extrèma nacionalisme, tipe franquista, dedins lo PP o lo PSOE, e donc las règlas concensuada del pòst-franquisme sense aver realament pausat lo problèma del franquisme d’abans 174, s’agota anuèch. Los pòst-franquistas son lo grèu problèma per Espanha, e donc tanben per la libertat dels ciutadans de Catalonha e Euskadi-Navarra.

Artur Mas e los aligats (nacionalistas catalans contra l’imperialisme espanhòl) an respondut a la demanda dels ciutadans de Catalonha, e en l’abséncia de volontat de parlar dels Espanhòls, se destruirà lo concensus pòst-franuista, e se bastirà una treala democracia catalana, luènh de la renta pòst-franquista ; Lo Partit popular (PP-UMP-PPE) al poder e lo Partit Socialista dit obrièr espanhòl (PSOE-PSf_PRG-PSE) son dins l’incapacitat de dnar una responsa ; l’afar dura dempuèi 20 ans ! Mas lo mai grèu es que la comission europèa serà lo rebat d’aquel integrisme nacional-expansionista espanhòl, vist que la comission es lo rebat dels Mercat-Estat-nacions, dels imperialistas europèus qu’an faricats guèrras e frontièras sul mai pichon continent de la planèta.

Lo refús democratic es espanhòl, es pas catalan. Contrariament a çò qu’explícan los saberuts de l’istòria d’Espanha a París. Ai al cap una nostalgia de las ancianas referéncias escolasticas parisenca. perqué ? perqué son pressionat per las elitas espanhòlas e se vòlon tornar en Espanha, lor cal escriure que los Catalans son els lo problèma. La pression de l’integrisme politic espanhòl es d’aquel nivèl franquista que jamai.

Catalogne Catalunya Catalonha las urnas en presonVotar es un dangièr per quíBandièra Catalana votar es pas illegalmessorgas espanhòlas a prepaus de democracia

Crida catalana per la democracia

Lo TC constitucional espanhòl, en urgéncia (causa ges costumièra), a interdit lo desvolopament de la votacion de consultacion del pòble catalan del 9N (9 de novembre 2014) – #CataloniaVote9N #VoteCatalonia ; dins l’Euròpa occidentala es lo primièr còp qu’una consultacion populara legala (car votada per un Parlament legitime, aquel de Barcelona) es interdita, INTERDITA.

Madrid es lo camp de l’interdiccion politica.

Lo TC ambe l’ajuda del govèrn PP de Madrid, tota Espanha del XXIen sègle, s’es aital plaçat dins lo camps de las interdiccions dels govèrns espanhòls d’abans 1974. L’Union Europèa en sosténer Madrid contra la decision d’un pòble, plaça sa tecnocracia U.E. dins aquel camp antidemocratic e pròva aital que las bonas paraulas europèas son faussetats de tot nivèl.

O cal plan notar, i aguèt manifestacions de massa aprèp una crida de las tres associacions de promocion de la votacion del 9N, pertot en Catalonha, e quitament a Perpinyà.

ManifestacionS a Barcelona AlJazeeraBBC anoncia las manifestacionS de Catalonhareferèndum Aran decidíscrida pel 9N València

La television de Catalonha se ne faguèt lo resson tanben, en companhiá de totas las televisions localas catalanas, e las estacions de ràdios quitament las musicalas. La premsa espanhòla, per un còp o a pas negat, es a l’òrdre del jorn de non pus praticar la censura.

Dins la premsa francesa, o sabi pas encara, car pel moment, l’extra-ordinari es estat que la convocavion catalana a manifestar, se faguèt dins la vrespada de ièr, mens d’una ora aprèp la determinacion d’antidemocratica del TC espanhòl, aquel que plaça aital Espanha dins lo camp de Cuba o de l’'a Bielorussia. La manifestacion se debanèt a las 18h, e tota la crespada, pertot en Catalonha ; e quora escrivi PERTOT, es PERTOT en massa.

Lo tribunal dit constitucional espanhòl a negat aital la lei de consulta votada dins lo novèl estatut de Catalonha, votata per referèndum e acceptat per el meteis aprèp una granda censura, çaquelà. Es un supausat tribunal qu’agís coma lo braç politic del PP, en darrièra mana, aqueste còp pas sièis meses aprèp ! L’urgéncia èra per el, destrusir la democracia catalana. Detalh en Catalonha, mas pron simbolic del problèma espanhòl, sancièr per l’U.E. : lo PSOE es dins lo camps de l’interdiccion de votar, es dins lo camps de l’imperialisme madrilenc.

Una jornada aprèp, totas las associacions de promocion del vòt o consulta del 9N an cridat per sortir a las carrièras fàcias als ajuntament, e efectivament, d’en pertot son sortits, EN MASSA.

La massa dels revoltats dels paraplèjas per la democracia, Catalonha e Hong Kong son amassats dins las informacions del jorn.

Dins lo camps de l’antidemocracia se trapa sus la planèta, los poders politics de Madrid (PP donc lo #PPE, UpyD, Ciutadanos, donc l’#ALDE, PSOE donc los socialistas europèus #PSE), lo «tribunal constitucional» de Madrid, e l’extrèma dreita espanhòla en Catalonha, e …. l’Union Europèa e … lo govèrn comunisto-capitalista de China (PPC) !

revolucion dels paraplèjas China Catalonhalo camps de l'antidemocraciaManifestacion a Hong Kong per la democracia

Dins lo camps de l’antidemocracia a Madrid, avèm la consolessa anciana de Madrid, etiqueta PP-PPE ; gausa dire aiçò :

consolessa de Madrid contra las revòltas e contra las eleccions

Se podrà pas dire mai clar, aquò farà QUATRE ANS que lo PP refusa de parlar ambe lo govèrn legitime de Catalonha, lo PP es dictatura madrilenca. Son franquistas al poder a Madrid e sostenguts pel PSOE !!!

Remarca, es la revolucion francesa que nos impausa a nosautres occitans un poder jacobin dels mai fòrts… e contra l’identitat dels pòbles de França.