La decentralizacion explicat en un portada

Una revista partesana del Parti Socialiste francés explica plan que la democracia es pas la decentralizacion. Se la populacion demanda de participar, tal que lo títol o explica, es que justament la decentralizacion es pas estada faita per la democracia. Perqué far alara ?

La decentralizacion es estada faita :

1 / per ajudar l’Estat a una melhora gestion … E es vertat que vesèm al nivèl investiment que l’Estat a jamai sabut far en region, levat per la capitala, la decentralizacion a sabut melhor far que l’Estat, e pertot, en egalitat.

2 / Los socialistas franceses son contents de presentar la decentralizacion coma una prepausicion politica aplicada. Es vertat que devon aver oblidat la rason reala de la decentralizacion ; Gaston Defferre aviá problèmas a Marselha per desvolopar projectes, e donc per evitar que la prefectorala frenèsse los projectes, la decentralizacion èra jà establida per frenar lo sistèma bonapartista.

Mas aquò dit, aquò pròva pas qu’èra pas utila, la decentralizacion, mimai qu’es un element democratic e donc adobat per desvolopar una democracia en region, províncias deventralizadas. Perqué ?

Perqué lo sistèma electoral causit es estat aquel qu’agrada al jacobinisme francés, aquel que Bonaparte a gausat imposar, lo militarisme politic es lo Chef qu’a sempre rason quan es elegit pels pars o quora lo Chef a près lo poder gràcia a la partidocracia. Es lo sistèma comunal francés, aplicat a la region ; un exemple clar, lo CES, Conselh Economic e Social, es designat pels elegits majoritaris del Conselh Regional ; lo CES es supausat contra-rotlat lo Conselh Regional ; es una granda fotesa. De mai, lo sistèma electoral imposa una representativitat qu’es resumida a las causidas de la partidocracia francesa en Occitània.

Es evident donc que lo «désir de participation» titolada aital, es lo rebat d’una revista ges independenta, e qu’a una vision administrativa, foncionariala de la decentralizacion ; es normal vist que lo prètz de la revista es pas de la capacitat de totes los ciutadans, dels foncionaris de la decentralizacion benlèu, o simplament una revista crompada pels Conselhs Regionals de la color politica del Think Tank socialista francés.

Benlèu que cal remembrar que la mapa (document junt) es encara una realitat republicana francesa.

caldrà explicar encara e encara la diferéncia entre DECENTRALIZACION e AUTONOMIA : DE privatiu del centre, donc ; privar del centre dels foncionaris (es jamai estat fait, la reforma de la prefectorala es jamai estada faita) ; AUTO es se-meteis, NOM es la persona politica (dinc lo cas), la persona en nom personal es se prendre en carga.

La decentralizacion demanda pas a las populacions d’èstre majora e de se prendre en carga ; demanda de melhor gerir l’argent de l’Estat ; l’Estat dins lo sistèma de la decentralizacion s’es rendut obligatòri per jacobinisme ; alara es aquò que còsta, vist que l’Estat sap quitament pas regular e verificar los actes politics locals.

Mas la causa es pas simplament un problèma francés ; recentament l’Union Europèa, la comission, a demandat un rapòrt sus la corrupcion en Euròpa, e coma per astrada politica o administrativa polida, an raportejat tot dels Estats de l’Union Europèa, tot levat en gaitar dedins lo sistèma del foncionariat de l’Union Europèa ; devon èstre sants segurament ?

O explica una associacion europèa de vigilença de las accions europèas dins un programa de France Culture anuèch dissabte. Lo programa se sona «Affaires étrangères», coma se l’Union Europèa èra dels afars estrangièrs als Franceses … E quí paga l’Union Europèa e quí supòrta las règlas d’un Barroso, un qu’a menat a la falhida lo Portugal. Quí paga los foncionaris de l’Union Europèa ? Aqueles que son pas capables de se gaitar lo monilh… mas que fan mòstra d’una granda arrogança per imposar las règlas d’amontnaut, coma l’Estat jacobin francés o a sabut far.

-°-

E contrariament a çò que pensa lo coorporatisme jornalistic engimbrat per la правда parisenca, Le Monde, la decentralizacion es un regionalisme, e donc un problèma, tre la debuta. Car lo problèma l’an pas fabricat los Bretons, mas los Parisencs, o plega-esquina elegits en províncias, totes qu’an páur de las populacions en region. Imaginatz se demandiam l’independéncia !

Puèi, caldrà explicar als Parisencs, e als jornalistas en general ; es pas perqué sèm dins un Estat jacobin centralista e que confond unitat e uniformitat, e qu’a un sol cap per governar, que cada region sembla a l’autra, e donc que los supausat “régionalisme” breton es lo meteis biais de foncionar dins lo “régionalisme” fabricat endacòm mai. Totes an çaquelà una caracteristica parisenca, son pas democraticas ; es ontologic a la volontat politica del mèstre jacobin.

Tribuna liura adreiçada a La Dépêche

Se trapa qu’aquel jornal es costumièr de las manipulacions de las informacions, sobretot per valorizar los amics socialistas, çò que los ajúdan d’encaissar los budgectes institucionals. En tempses de crisi de la premsa es grandament important per la sobrevida d’aquel paperòt manipulador dempuèi annadas e anadas.

Anuèch publiqui una tribuna liura, mas es una tribuna que m’estona gaire.

Tribuna liura adreiçada a la DDM

E be coma d'abituda, la premsa nos presenta non pas coma ua lista "Bastir!" mès coma ua lista "divers gauche" per'mor de l'apartenança i encara gaire de temps d'aquò deu Davezac au PS (auèi : ex-PS).

D'èster encartat au PS, aquò qu'ei ua marca au hèr rotge... Pr'aquò, les que conéguen la lista saben plan qu'aquesta etiqueta "divers gauche" que vòu pas diser arren : de sigur, vertat, qu'avèm d'ancian deu PS ("ex-PS"), mès avem tanben avem monde clarament de dreta, e avem sustot monde qu'arrefuasan l'etiqueta dreta o gaucha !

Le sol punt comun, qu'ei de s'èster amassats a l'entorn a l'encòp deu Davezac a titou personau e sustot per'mor de l'etiqueta "occitanista" de "Bastir!" (en seguida, pendent la campanha, tanben avorem ua orientacion environamentala menada per la Mélanie Bourgois "Amassada Eco-Ciutadana 32" e CAP 21). Tot aqueth monde qu'ei vengut de prumèr per aquestas duas rasons màgers : d'unes son d'amics de Davezac, qu'èran desjà sus la sua precedenta lista, quitament, que n'i a que son claramant de dreta, d'autes son venguts per'mor de la demarcha (ocitanista o ecologista). Fin finala, la majoritat (20 sus 29) qu'ei clarament sensibla a la defensa de l'identitat occitana ; tanben ua brava minoritat (14 sus 29) que son estacats a la defensa de l'environament.

Alavetz, auèi, parish que "Alternativa L'Isla-Jourdain" èra ua lista "Divers gauche" ? prumèra novèla ! Aquò va hèr plaser a la n°2 que se vòu ni de dreta, ni de gaucha. Tanben  a la n°4 qu'ei encartada au CAP 21, le partit de Corine Lepage, co-fondatriça deu MODEM e ministra deu Juppé ! e sustot au n°3 que se ditz publicament puslèu de dreta (amassada publica deu dimècres passat).

Pòdi pas hèr nat dementit : l'article de La Dépêche qu'ei un article de la Daniel Adoue, que ditz çò qu'a enveja de diser ("mariage de la carpe et du lapin"), sustot si pòt atau dicreditar la fusion entre la lista de dreta deu Jean-Hubert Rougé e la nòsta ! e òc, la Sylvie Bizard, aquò qu'ei conegut localament, quitament s'ac cau pas diser, qu'ei ua pròisha deus de la lista Idrac (PS) ! e parish que La Dépêche qu'ei puslèu de gaucha, tanben ? mès aquò tanben, qu'ac cau pas diser.

Mès encara un còp, que hè l'encadrament de "Bastir!" entà m'ajudar a evitar la censura e la desinformacion de la premsa locala rappòrt a la demacha clarament occitanista de la nòsta lista, qualificada "divers gauche" ? qu'èm "Bastir!". Ni dreta, ni gaucha, non ?  Que nos reservam atau alavetz la possibilitat de poder negociar sia dambe la gaucha, sia dambe la dreta, segon las oportunitas localas, deu moment que hè avançar la causa occitana. Qu'èra l'idea, me sembla.

Alavètz, plan solide, aquò qu'ei politic, entà dicreditar l'aligança nòsta, e hèr le jòc de Idrac !!! ua lista d'aligança "dreta e occitans" qu'ei clarement legitima ! mès la jornalista de "La Dépêche" se servish de l'etiqueta (benlèu administrativa, la de la prefectura ?) "divers gauche" entà discreditar aquesta aligança !!!!

Es qu'avètz mejan lèu-lèu de rectificar aquò dins la premsa nacionala o locala vòsta ? de denonciar la semantica jornalistaica que, coma coneish pas l'etiqueta "Bastir!" o "occitanista", nos qualifica de "Divers gauche" ? ac cau diser, e publicament ! sustot qu'aquesta semantica a un impacte directe sus la credibilitat de la nòsta aligança !

Vos cau aperar lèu-lèu le Davezac entà clarificar aquò, au nivèu de çò que cau comunicar rapòrt a la sua etiqueta. Entà nosauts, clarament, la nòsta etiqueta qu'èra "Bastir!" es a diser "Occitanista". Rapòrt au hèit que le Davezac a sonque recentament esperrecat la sua carta deu PS e qu'a esperat le darrèr moment entà presentar la nòsta lista, qu'èra sonque ua estrategia de comunicacion, entà evitar ua ataca dirècta deu PS en l'acusar d'arrevirarla sua vèsta ! efectivament, bona estrategia, n'an pas avut léser de nos atacar sus aquet punt au prumèr torn. Ac hèn sonque ara en parlar deu maridatge de la carpa e deu conilh...

Mercés de hèr passar dins la premsa que s'agis ara d'ua aligança entre la lista de dreta deu Rougé e la lista occitanista deu Davezac e de precisar que l'etiqueta "divers gauche" qu'ei abusivament emplegada d'ua part per'mor que las institucions francesas coneguen an pas previst l'etiqueta "occitanista" o "Bastir!", e d'auta part per'mor d'un detzenat d'autas personas qu'an apartengut bèth temps a partits de gaucha !

I avèva 20 signataris "Bastir!" dins aquesta lista "Alternativa L'Isla-de-Baish"

I avèva dins aquesta lista 14 que son tanben signataris de l'Amassada Eco-Ciutadana 32 ("Rassemblement eco-Citoyen 32) qu'ei ua sòci de la lista nòsta que la co-fondèc)

I a ua sòci deu partit "Cap 21" de la Corinne Lepage

I a un sòci deu Partit de la Nacion Occitana (PNO)

Après, vertat, i avèva 11 personas qu'an apartengut a un moment dat (mès qu'i son pas brica, sovent dempus bèth temps) au PS. Mès la majoritat, les 18 autas, que son sia de dreta, sia shens etiqueta ! e vertat que le cap de lista, le Jean-Luc Davezac, veng pas eth que d'esperrecar la sua carta PS ; en seguida, l'anoncia de l'etiqueta "Ex-PS"... Mès Ex-PS, que vòu diser ? "Divers-Gauche" ? "Anti-PS" ? "désormais sans étiquette" ? de que ne pensatz ? la jornalista de La Dépêche compreng "divers Gauche"... enfin, "divers gauche" entà jo deu PNO o la Mélanie deu CAP 21... qu'ei curios, non ? sabèvi pas que le CAP 21 e le PNO èran afiliats a la gaucha franchimanda ! e de tot biais, se le n°1 qu'ei un ancian deu PS, la n°2 qu'ei pas encartada enlòc, e le n°3 a publicament dit qu'avèva ua sensibilitat de dreta (e qu'ei dintrat, ara, dins la lista de dreta deu Rougé).

En pèças juntas, quauquas fòtòs presas pendent la campanha de la lista "Alternativa L'Isla-de-Baish"... qu'illustran plan l'apartenença a "divers gauche" !!! MDR.

Jeròni P.

PS: ultima precision, a prepaus deu maridatge de la carpa e deu conilh, deu Davezac e deu Rougé... Rougé qu'estoc elegit au Conselh Municipau de L'Isla-de-Baish sus la lista Davezac le còp passat ! èra sonque entà l'anecdòta, de sigur...

-°-

Comentari personal : coma l’avèm poscut veire a Grenòble, los que son pas amics pròches dels socialistas, son enemics. L’arrogança socialista supòrta pas concurrença politica ; aquò sona mal per desvolopar una politica pròpria pels elegits sus las listas socialistas, l’avèm vist a Carcassona qu’es estat impossible de bastir una politica per l’occitan ; e zo veirèm lèu a Rodés per L’Estivada que serà elonhada per rason de musèu Soulages e estauvis dinerièrs e benlèu tanben coorporatisme occitnaista ; perqué o seriá possible per Tolosa ? Es que l’etiqueta d’esquèrra ajuda per simplament votar bestiament per els ? La candidatura de l’Iscla de baish pròva que non; desvolopar una politica occitana coma l’espèra los candidats occitanistas que son los primièrs a èstre interessats per recebre subvencions de als institucions socialistas sense mesurar que devon èstre independent dins lo sistèma d’una ciutadanetat digna e tolzana.

Es benlèu la constatacion qu’i a agut per destrusir lo teatre popular de Tolosa, e especialament l’aula dedicada.

Artur Mas parla de la situacion politica

Artur Mas parla de la situacion politica dins l’Estat francés ; es qu’aquesta situacion pòt pervertir la pensada francesa sul tèma, ne soi convençut e soi segur que França manipula autanplan que Madrid ; son faits, son elements politics reals. Artur Mas assegura çaquelà, d’unautre punt de vista e farà la descripcion politica de França, assegura que las realitats catalanas de Barcelona an res de veire ambe totas autras situacions endacòm mai en Euròpa, Catalonha del nòrd comprès o Crimèa.

Es una entrevista que podèm veire en picar sus la fòto junta ; es disponible en version originala espanhòla ; s’explica perqué sus Vilaweb.

L’entrevista es potencialament disponibla en lenga variada, lo ligam de la fòto es per la lenga francesa ; lo títol en espanhòl es pas lo meteis que dins la resta de l’Euròpa. Lo títol en francés es lo títol de totas las autras lengas : anglés, alemand, italian, ucraïnian, rus, turc, polonés, portugués, grèc, arabs e pers.

L’entrevista es utila tanben per donar la responsa als Eurosceptics per rapòrt als problèmas dels tractats europèus, del problèma PP ambe Catalonha, e per rapòrt a las manipulacions mediaticas madrilencas qu’an pas previst lo cas politic catalan ; es lo cas d’un pòble que vòl l’independéncia e que un papièr madrilenc e «santificat» pel PP e PSOE, sonat Constitución que li vòl negar aquel acte democratic. artur Mas insistirà fòrça sus l’acte democratic que pausa lo pòble catalan e qu’Artur Mas n’es lo relai politic, en seguida de votacions parlamentàrias catalanas, Parlament de Catalunya.

Se cal recordar qu’EuroNews es una cadena europèa installada a Lyon.

Es la primièra entrevista que gaiti e que pensa de granda qualitat, brancada sobre l’actualitat e ambe questions francas e directas, sul tèma Catalonha e lo procèssus independentista. Es aquel tipe d’entrevista d’artur Mas que fauta dins los mèdias parisencs ; es l’entrevista que Arte-TV auriá degut far per non pas manipular los auditor ièr de ser dins lo jornal televisat de 19h45.

Cal felicitar EuroNews per aquesta entrevista. malastrosament EuroNews es pas disponibla sus la TDT o TNT de l’Estat francés.

-°-

e coma de costuma :

Front Tolzan per la democracia

O cal inventar ? Mas de qué cal inventar ?

A Baiona, es la direccion nacionalista e imperialista del Front de Gauche (los parisencs e collaboradors amic del candidat tolzan Jean-Christophe Sellin – avèm aital una confirmacion d’un bilhet que m’a valgut l’ostracisme d’un militant socialista e candidat en 2014) que decidèt d’excludir de l’etiqueta Front de Gauche los militants del Front de Gauche de Baiona. Perqué ? Tot es explicat sus Enbata. Bon sabiam que lo Front de Gauche èra nacionalista francés, etnista francés d’expansion parisenca (Veire Jean-Christophe Sellin vengut netejar), malgrat certana autorevelacion l’universitat de Montpelhièr cerca encara quicòm de ne traire d’aquel Front nacional de Gauche.

A Tolosa, los amics e las amigas del PNC d’Aiacciu  e dels Abertzale de Baiona fan aligança ambe lo sant … PRG-PSf tre lo primièr torn, e donan la pòrta serà duberta per EELV ; EELV, que malgrat totas las ronhas socialistas de la legilatura passada, a decidat de préner lo meteis camin. A Naoned an ganhat un abandon del projecte aeropòrt, a Tolosa ? A Grenòble la pòrta es barrada sul nas, mas l’argument es pas donat contra lo Front nacional de Gauche e lo seu nacionalisme.

Senon, quora lo PSf es de faiçon clara rebaissat, la seuna arrogança electorala se verifica a Granòble per exemple. Lo 27 de març es la lista de Granòble qu’amerita una visita e una bona resulta. Lo PSf local es pas estat qu’escludit, tornarà lèu dedins los rengs aprèp aver integrat l’aglomeracion de Granòble.

Mas per batre l’UMP, lo PSf es grandament generós ambe lo Partitu di a Nazione Corsa (los amics del Partit Occitan an mestièr de corses de sciéncias politicas; lo POC Provènça vòl del costat del Var fa aligança ambe lo Front nacional de Gauche…), lo PSf a París a donc decidat d’excludir la militanta còrsa – es pas una revelacion tanpauc, mas una confirmacion o benlèu que quora veson lo mot Nacion-Nazion-Nation devon mesclar grandament (?) e no nsaber destriar coma al Front nacional de Gauche  ; avèm aquí encara un indici d’un problèma : l’ignorança pòrta a las estupiditats politicas ; un pauc coma quand Chritsine De Veyrac (presenta a Tolosa e sense cap referéncia a la lenga occitana dins son programa), aquel vòta al Parlament Europèu contra lo multilingüisme, en companhiá del FN : mas, de qu’es lo contrari del multilingüisme ? De que vòl prepausar coma monolingüisme ? L’anglés ?

Es un modèl de decision clara, es una decision nacionalista francesa sul mòde Front nacionalista de Gauche.

Mantunes son a la cerca del front republican … E benlèu qu’o cal pas cercar, benlèu que lo Front Nacionalista passa per una resulta clara, quora sètz al poder del bi-partisme francés, e dels sistèmas electorals complèxes qu’ajúdan a damorar al poder, a laissar al poder la partidocracia jacobina, coma dels tempses sovietics.

Alara, ai cercat lo Front Républicain sul net.

L’ai pas trobat a Besièrs, ni a Marselha, que val melhor pensar als siètis de l’aglomeracion que non pas èstre del Front Républicain. Unes gentes gojats m’an mandat l’informacion sul … Front Républicain ; n’i de doás manièras ; me sembla qu’i son dos biaises que fan maissantas piadas (?) De que ne cal pensar ?

Bon lo Front Républicain de Montpelhièr es tanben complicat de compréner … aquí tanben en çò dels militants socialistas las nafradoiras pòst-Georges-Frêche son pas encara tampadas.

Rapèl istoric : Picatz aquí per aver la realitat socialista fàcia a l’occitan. Èra en setembre 2013, abans la campanha de plega-esquina per aver los vòts. Mas los Occitans an pas cap memòria.

Al contrari l’umilitat politica me sembla aquela que decida que l’occitan es causa majora, «un patrimòni» bèl, e sense pression politiciana d’entre dos tòrres (torns edr!). Avètz legit aquò – veire documents en seguida- vos ajudarà. (dos documents signats de sa man, un twitter e la pagina del programa «Culture et Patrimoine»)

Segur que la memòria trabalhada salva pas las lengas. Mas jà, i a mens d’ipocrisia. Me remembri tanben l’afar Nicole Beloubet, auriá estada una granda capitola encarga de la cultura a Tolosa, mas l’arrogança socialista aviá mestièr de la luènh de Tolosa…

Senon vos damora d’anar sosténer lo candidat contra l’arrogança electiva socialista de Granòble, o d’endacòm mai, dixit Jean-Jacques C :  «Le message est clair. Nous avons besoin de toutes les voix de Gauche !» Segur a Grenòble tanben. I a pas ni avion, ni tren directe, vist que l’aglomeracion a pas agut de politica logistica per melhorar las sortidas e entradas dins la vila mondina, ni tanpauc per fabricar de l’enèrgia solara suls immòbles de la vila ròsa, ciutat socialista e bailetista pendent los 5 darrièrs ans ; e ara se parla encara de la rocada, una error logistica e agronomica que suportaràn totes los fogals tolzans quora voldràn minjar local.

Al segond torn, lo Front Tolzan per la democracia sembla èstre blau puslèu que ròse, per me.

-°-

De l’expression “França, una e indivisibla”

Es domatge que los comentaors de dreita aguèssen oblidat aiçò e que François Mitterrand èra ministre de l’interior, es estat aquí per servar lo prat administratiu francés.... de Dunkirk a Tamanraset.

Quora França, lo prat administratiu francés, annexa Maiòta (fins del XXen sègle), «es la République que ganha», e lo dreit internacional qu’es pas respectat (2010), coma lo referèndum de Crimèa que respectava pas la ciutadanetat e lo dreit a la liura expression (2014), coma pel referèndum de Savòia e Comtea de Niça (1860).

Quora l’armada anglesa arriba a las Maloinas, es l’integritat territoriala del l’impèri anglés qu’es respectat, contra un expansionisme argentin. Podèm confirmar que l’imperialisme es pas una especificitat europèa, mas dels Europèus pertot ont son installats, d’immigrants.

Quora, aprèp Sedan, l’etnisme alemand daissa Belfòrt perqué es francofòne e aital dona una basa electorala a l’etnisme francés, Jean-Pierre Chevènement ; es «l’una e indivisibla França» que ganha amb l’etiqueta République Française. E que refusa la diversitat lingüistic de l’Estat jacobin francés ; etnisme lingüistic, e prat administratiu «un e indivisible» per França.

Aprèp la guèrra de 14-18, Woodrow Wilson president del Estat-Units d’America del nòrd, establís lo dreit d’autodeterminacion dels pòbles e la societat de las nacions a Ginèbra ; es per destrusir Austria, l’impèri federal Austrò-Ongarès. La causa agrada a França e Anglatèrra, los autres imperialismes de la planèta d’aquel temps. Serà un problèma per l’Euròpa e la patz sul continent, car sempre los imperialistas franceses e angleses i an tenguts lo poder politics, e l’Alemanha de Bismark, puèi d’Hitler l’an volgut copiar.

Los capítols de Tolosa votaràn lo cambiament de nom de la passejada bonapartista pel nom de Woodrow Wilson ; al mièg i a l’Òrt de Godolin, lo poeta tolzan de lenga occitana, del temps de las Lumières.

D’aqueles tempses l’imperialisme lingüistic francés arribava a Tolosa. Aquò se sona ara la francofonia, ambe una equipa administrativa venguda de Nantes-Naoned, aqueles que refusavan la politica del restacament de Naoned a la Bretanha. Es sempre mai aisit de fabricat l’imperialisme ambe l’ajuda d’autres pòbles sotmetuts, en lor donar promessas ; los Kabils l’an mesurat en Argèria….

L’Estat èra ambe las «provinces réputées étrangères», Occitània, Savòia, País de Lyon, Dalfinat, Charenta, Bretanha, Flandras “castilhanas”, Catalonha del nòrd, Francha-Comtèa (Niça èra pas encara annexada) ; la «una e indivisbla França» arribarà ambe l’extremisme francés d’un Ernest Renan e Maurice Barrès, a la revolucion de La Terreur, per debutar la guèrra contra las principautats germanicas, la Lorrena en primièr, puèi Alsàcia, puèi Sarrland. Arribarà ambe aquela novèla definicion de la nacion qu’assegura al concèpte un biais juridic de foncionar, contra la determinacion antropologica de la nacion. La separacion entre nacion-antropologica e lo sistèma juridic èra en foncion abans l’arribada dels Francs, mercenaris, abans 1453 dins lo Ducat d’aquitània, e dins lo seu Parlament ducal.

La «una e indivisbla França» èra del temps de l’expansionisme napoleonian. Los funanbuls nacionalistas franceses seràn pus jamai los meteisses, seràn aprèp Sedan, republicans. E faràn una istòria que lor agrada d’aquesta «una e indivisibla França» ; aquela devendrà impèri e dictatura francofila al modèl Jules Ferry, a travèrs del militarisme escolar e republican.

Caliá preparar la guèrra contra los germanics, contra Bismark, aquel qu’a fabricat la securitat sociala pels Alsacians e Lorrens, causa que los republicans nacionalistas franceses an pas jamai installat abans 1947 ; alara l’armada pensava e forçava a monoteïsme lingüistic, car « Sedan èra estada perduda perqué la ierarquia parlava pas las lengas del pòbles», parlava francés, la lenga del rei ; lo prat administratiu francés, militar primièr, an jamai sabut s’adaptar a las lengas dels pòbles de França.

XXen e XXIen sègle

Ambe l’arribada de Maiòta a la departamentalizacion, avèm vist arribar una de las doás listas FN-Blau-Marina qu’es presenta dins los Dom-Tom …. E la realitat francesa expansionista qu’es clarament encara en vida, al XXen sègle.

Donc ai decidat de notar la frequéncia de l’expression «une et indivisible France» dins los mèdias franceses, e quora la frequéncia aumenta (annada 1962 per exemple), França arriba a perdre un tròç, es sovent una bona causa pel pòble liberat. Per argèria, la perversion es que lo prat administratiu francés a donar lo poder als extremistas tipe jacobin en Argèria, lo FLN… contra los democratas que son estats massacrats sul meteis territòri exagonal europèu dit francés.

D’aquesta «una e indivisibla França», avèm agut l’abséncia de reforma territoriala per Argèria, puèi las migracions forçadas de totas las populacions argerianas, ont ? Aquí en tèrra de conquèsta nacionalista francesa, Occitània, principalament.

Donc, lo «une et indivisible France» es l’expression del nacionalisme d’expansion parisenca, es un dangièr per la democracia e la planèta, veire l’umanitat. Es la resulta de la «sainte Terreur» de 1792, o inqusicion politica que prepara l’expansionisme etnic francés, qu’a agut lo punt màger en 1992 quora los socialistas an votat lo francés, la lenga, dins la constitucion, en junh 1992 sonque.

La batalha per l’occitan es politica, per totas aquestas rasons ; son pas los occitanistas que son forçats a far de politica, mas lo sistèma del prat indivisible e administratiu francés qu’o fòrça.

L’indignitat francesa passa pas simplament perqué los seus drapèu son cremats ; los simbolismes passan tròp sovent abans las realitats del prat administratiu francés, passa abans lo mercat-Estat-nacion de la casta al poder, o dels escolans.

-°-

En chifras electoralas :

Jorn de vòts politics a Tolosa

Ai votat al burèu del barri Bonhoure a Tolosa ; ai daissat lo meu butletin aquí dins una urna blava que podètz veire aquí ; lo primièra document mostra las urnas, n'ai emplegada una a l'entrada del burèu de vòts - novèl modèl ? Mila diu, ma l'an pas indicat dins la DDM ! I a d'unes gentes ciutadans de bona fe que m'an avertit qu'èra pas aquí, las urnas son pas blavas .

Comprèni pas perqué èra pas marcat dins la propaganda ?

Ara que sabèm que lo pòrno representa lo Blau en Lengadòc, cal de tot a la planèta electorala nòstra, e avèm benlèu tròp de professors dins los censes electorals electius ; sèm rassegurats.

Ai votat e soi plan triste de pensar que lo meu vòt fosquèsse pas present al segond torn.

Mas aquí rassegura, lo gal republican francés existava ambe lo concepte.

Las resultas decebràn…. encara e encara. Mas recordarèm qu’es un biais de causir los que faràn una seleccion dins los actes politics, o faràn per totes-as, normalament …. Las eleccions son un biais d’abandonar la causida politica de la sang blava.

Republica de Venècia, Veneto independent

Unes 89% dels ciutadans de Venècia e de la region Veneto an dich "ÒC" a l’independéncia, los franceses diràn o escriuràn “une éventuelle indépendance” de Venècia ; es estat prepausat pendent un referèndum qu’es supausat illegal (vist del punt de vist de Roma ; las chifras son rendudas publicas aquel divendres a Treviso. Mai o mens 3.8 milions de ciutadans son estats votar per aquela independéncia. Segon las chifras (nòrd-Èst d’itàlia per los que, Franceses, sábon pas la geografia), 2.360.235 personas an particpat al vòt, un 73 de cent del còrs electoral de Venècia.

La vídeo, çai-junta, donca la declaracion de Treviso. Me sembla pron clara e mostrar pron de determinacion veneciana per l’independéncia, en contradiccion ambe las mentidas francesas sul tèma. Anuèch, dissabte, Radio France a pas dit un mot sus aquel tèma ; an parlat de Roma, del govèrn novèl qu’es d’esquèrra e que lor agrada, mas del referèndum de Veneto, Republica de Venèt o Republica de Venècia, res de res dins la premsa francesa “granda”, sonque RTL.

Declaracion de Treviso març 2014

Lo "ÒC" a obtengut unes 2.102.969 vòts d’electors exprimits (informacion de gaitar aquí en lenga alemanda, una autra nacion negada dins l’Itàlia de Garibaldi e dels Napoleonians), e lo “non” 257.276 vòts de ciutadans-electors exprimits (11%) ; segon la premsa francesa, son los organizators qu’an donat aquestas chifras ; mas la premsa francesa prendrà, còp sec l’esperit partesan e garibaldian : «Un référendum sans conséquence politique ni juridique», un referèndum sense consequéncia politica nimai juridica. Benlèu que lor cal una intervencion russa per assegurar la votacion d’un pòble per l’independéncia, es tot cas es çò qu’espèra jà l’esquèrra francesa en declarar que coma a EuroMaïdan son d’extremistas que fan aquela declaracion d’independéncia.

Dedins las esfèras “democratas” de l’Union Europèa, lo problèma se pausarà lèu de saber se son del costat dels Estats imperialistas, dels sobeirans imperialistas, e qu’an fait las guèrras europèas e los coloniamisme d’oltra-mar, o del costat dels democratas que vòlon daissar al pòble la libertat d’èstre dins l’Union Europèa …realament democratica.

La Republica de Venècia tornarà trapar lo vam comercial de la Mediterranèa ? Occitània serà tocada per aquel vam novèl, mai que per Catalonha ?

Mai d’informacion, Vilaweb.cat en lenga catalana, en lenga toscana, Il Giornale, en anglés, Daily Mail.

Occitan, lenga europèa

Sabi pas dins quin globish intellectuelo-politic o caldrà escriure ? Mas quora vesi aquel document mandat pels militants occitanistas, i vesi roge. Es un document regionalista, qu’es insuportable politicament e lingüisticament.

Donc l’ai corrigit per escafar lo qualificatiu de “Régionales” per adicionar a l’occitan, o a lenga.

OCCITAN LENGA d'Euròpa, UNICAMENT

L'occitan es pas una lenga "régionala", es que cal encara un còp explicar perqué lo qualificatiu es tòrt ? Es pas perqué los franceses l'an etiquetat aital que cal seguir lo biais tòrt francés.

1 / es parlat sus mantunas regions administrativas francesas (es donc lengas de mantunas regions),

2 / es ensenhada normalament dins dos Estats europèus (quines ? Mónego e Aran en Espanha), mas es tanben lenga dels Estats centralistas europèus (França e Itàlia),

3 / es una lenga pont de la latinitat, la redusir a la "région" es destrusir l'occitan e oblidar que ffredertic Mistral a agut primièr dedins l'Estat francés, lo prèmi Nobel sus l'idèa del pont lingüistic qu'es l'occitan per TOTAS LAS LENGAS VULGARAS eissudas del latin (levat pels nacionalistas franceses .... vaquí perqué l'etiqueta "langue régionale" es tot levat per l'occitan).

4 / region explica dins la seuna etimologia : RE lo poder, REGION l'espaci de poder, cercatz lo poder al torn de l'occitan ? La decentralizacion es pas lo poder al torn de l'occitan, es la chanca tòrta del sistèma politic francés.
ES CLAR ?

E quora se sap que lo qualificatiu es emplegat pels militants o las militantas, o supausats-adas aital èstre occitanistas, me dona un grand dòl e confirma que l’ignorança e la fauta de formacion dels militants occitanistas fan aquel mitan qu’oblida las enquèstas lingüisticas per bastir un argument fòrt ; es alara normal de veire la situacion actuala de l’occitan per la fauta de seriós de l’argumentacion e d’un simplàs qualificatiu.

E quora se sap qu’aiçò es difusat pels universitaris franceses en Occitània, professors d’occitan, se comprendrà lèu que las formacions universitàrias francesas son pas al nivèl que l’occitan amerita ; o es jà estat ?

Sabi pas quantes bilhets ai jà escrit sul tèma ; lo podrètz trapar dins lo somari sul costat dreit del blòg meu.

Annexion Niça-Savòia e Крим-Qırım-Crimèa

Lo parallelisme se dèu far, non i a d’autra manièra de melhor comprendre l’afar.

Sèm en 1860, l’Estat Garibaldian se fabrica ambe l’ajuda de França per destrusir l’empèri austriac vesin al nòrd e destrusir la preséncia catalana dins la mar mediterranèa. Dempuèi Itàlia a jamai poscut trapar un centre de decision politica qu’agrada a totes.

Es a partir de 1830 que l’imperialisme francés es dintrat en Mediterranèa, per la pòrta d’Argièr, per recuperar l’òr dels Turcs ; Turcs qu’èran tanben en Crimèa…

Alara, 30 ans aprèp, l’Estat reial de Piemont destrusit, per donar la corona de Roma a la familha de Savòia, los tròçes de Savòia e Niça son annexats per França, l’Estat imperialista e liberal del moment, aquel que prendrà los vestits republicans a partit de la desfaita de Sedan.

Es l’Estat liberal e bonapartista francés qu’annexa los vesins ; èrem en 1860.

Dins l’anglotecnocratic costumièr un liberal europèu explica çò qu’es un referèndum valid …. Mantunas annadas pus tard, i a encara de Savosians e de Nissarts per portar al nivèl internacional l’annexion francesa.

En Savòia e Niça, i a agut intimidacions de granda dimension e sobretot un abandon del sobeiran per una corona mai granda ; es la sindròma Enric III de Navarra al nivèl peninsulari qu’es ara Itàlia.

En Savòia e Niça es la comunautat internacional qu’a cridat per aver un referèndum. la question es clara e l’ai jà pausada sus un autre bilhet recent, que cal completar : 1 / de qué servís l’istòria se los liberals o lo deputats europèus s’en sovènon pas ?  2 / de que servís la societat de las nacions, puèi l’ONU, se la charta de l’autodeterminacion de 1947, es pas aplicabla ambe una organizacion per installar referèndum de decision dels pòbles contra los sistèmas administratius dels mercats-Estats ?

La Federacion de Rússia deuriá èstre expulsada de totas las organizacions europèas, quí encaissa las ventas d’armas a l’armada russa ; Crimèa a mestièr d’un referèndum d’independéncia democratic.

E los Russes an rason, Maiòta es estada annexada per la França republicana sense respectar las règlas internacionalas… E s’i imposa ara la francizacion. França a pas cambiat, Rússia es una federacion que lo modèl es encara l’imperialisme modèl francés.

Quina batalha de Sedan deurà suportar la Federacion de Rússia ?

Crimeans de lenga russa se fan veire sul net, e sense arma, per protestar contra la declaracion d’independéncia de Crimèa :

-°-

Lo camp de Jean-Luc Mélenchon, Front de Gauche, e de Libertat (movement occitan de Bearn), per l’invasion en Crimèa de milícias de la Federacion de Rússia contra EuroMaïdan, e los democratas :

Venècia, Veneto vòl tb independéncia.

Los uèlhs son plaçats en Crimèa (que las sancions de l’Union Europèa fan rire) per un referèndum que sembla fòrça al referèndum d’assimilacion de Niça a França, l’expansionista e bonapartista del moment, 1860.

E causa estranha, gaire mèdias parisencs (85% dels mèdias de l’Estat centralista francés) n’an parlat, Veneto tanben manifesta de mantunas manièras, per sa lenga, per sas institucions particularas, per una vida fòra de l’Union Europèa …. Es un pauc coma Crimèa que preferís la Federacion de Rússia contra l’integracion al mercat dependentista, dit Union Europèa.

Aquí traparètz un article tradusit de l’anglés que parla del subjecte, ambe los ligams incorporats.

Venècia s’en va contra Roma, Organiza tanben lo seu vòt per l’independéncia

Ajustat per Gabriela Motroc  lo 17 de març, 2014.
Mots claus Elections, Gabriela Motroc, Italy, Politics, Rome,World
Tags: venice

A la seguida d’Escòcia e Catalonha, sul lindal de l’independéncia, Venècia arriba contra Roma e organiza una votacion per devenir independent, tornamai. La capitala de la region italiana de Veneto decidiguèt de prepausar un referèndum que la durada de campanha es dica divendres (NDLR passat). Mai o mens 3.8 milions de ciutadans de la region, que podèm listar las ciutat de Venècia, Padova, Veròna e Trevíso son cridada per votar dins un referèndum contra Roma, organizat pels movements independentistas. La rason es que Veneto vòl pus pagar lo 20 bilions d’€ en taxas a Roma.

Venècia prendrà aital Crimèa, Escòcia e Catalonha coma exemple e vòldrà partir del poder de Roma. Un sondatge d’opinion mòstra que dos-terç de l’electorat vòl fugir de la dependéncia dela capitala d’Estat, Roma, e vòlon bastir un sistèma de legalitat – es de dire un estat novèl. Lo movement independentista qu’es noirrit de la bona sentat dels industrials del nòrd de l’Estat garibaldian, pensa s’elonhar deRoma aital. Encara mai, los menaires del movement qu’espèran veire Venècia en libertat tornamai, vòlon desmostrar ambe lo vòt que la populaicon vòl tanben l’independéncia,e vòlon debutar un procèssus d’independéncia.

[NDLR : es lo biais qu’an près las comunas de Catalonha per mostrar lo camin cap a l’independéncia]

L’organizator Gianluca Busato establís que l’accion d’èstre contra Roma vòl dire tanben qu’es sostenguda per mantunes experts qu’an preparat lo sistèma de justícia e las mesuras legala per determinar aiçò oficialament. Busato tanben a mençonat que l’independéncia deurà transformar la region coma aquela que serà la “mai o mens setena region la mai rica de l’union Europèa en PIB per capíta.”

“Itàlia pana mai de 20 bilions de taxas que nos son pas retornadas,” Busato expliquèt quora dona las rason del perqué Roma vòl pas veire Venècia partir coma un novèl Estat independent.

Lo president de Veneto,  Luca Zaia, sosten lo movement independentista perqué l’airial paga las taxas mas recept res en retorn. Al meteis moment, Zaia assegura que per la darrièra peticion se faguèt clara ambe 100.000 signaturas dins un temps recòrd, e recebut per una preséncia clara dins 68,5 % del territòri concernit. Al cort moment, aquò significa que Veneto participa per 10 de cent del PIB d’Itàlia.

Busato assegura que aquesta region a mai causas en comun ambe los vesins del nòrd qu’ambe lo sud de l’Estat d’Itàlia; e donc las decision se devon separar del Roma.

Los separatistas an donat los calculs següents abans que veneto decidisca d’èstre contra Roma e abans d’organizar lo referèndum aquel [ndlr dimenge passat], que las realitats de las donadas  un Venecians que ganha mai o mens €1,200 per mes recebe €500 de mens que l’airial liure de Roma. Encara mai, liure Veneto, los pensionistas auràn una dobla pension, passarà de €570 a €1,000 per mes.

Venècia a decidat de préner lo camin pacific, e plan segur lo poder garibaldian de Roma se vòl contra aiçò, de l’independéncia, mas lo movement s’establís contra la capitala d’Itàlia vòl servar los ligams ambe «l’èuro, l’UE e l’OTAN» , cotria ambe las paraula d’en Raffaele Serafini, un activista pro-independéncia. Trabalhar per l’independéncia es fargat abans l’afar de Crimèa, Escòcia o Catalonha ; e Veneto a decidat de se prendre en mans, aital Veneto a decidat d’organizar un referèndum, la campanha durèt dinca divendres passat.

Ambe l’ajuda d’en Gabriela Motroc

Sorgas

BBC News

RT

Express

The Scotsman

The Telegraph

Daily Mail “Venècia vòta un referèndum per carar Roma”

The Express on sunday ‘De qué pòt cambiar la cara d’Itàlia ? Un vòt en Venècia”

The Times, “Los venecians vòtan per dire al reveire a Itàlia”

Independenza Veneta, site Oficial

Il Giornale

Linkiesta

Heise.de  HEISE - TELEPOLIS (GERMANIA): "LO VENETO VÒL L'INDEPENDÉNCIA AMBE UN REFERÈNDUM"

Rússia Planeta “Venècia se prepara a un referèndum per la secession d’Itàlia”

El Punt Avui, “Itàlia : lo procèssus independentista”

NDLT 1 : Cal notar que lo referèndum de Niça es estat establit aprèp la creacion de l’Estat garibaldia dit d’Itàlia, que la corona es estada donada a la familha de Savòye (rei de Piemont) ; avèm aital la debuta d’una destruccion democratica d’un Estat europèu fargat pel bonapartisme francés, es de dire un Napoleon III que s’installava a l’Estat jacobin francés.

NDLT 2 : Coma l’avètz poscut remarcat ai notat la batalha de Sedan perdut pels Franceses coma lo debut dels problèmas en Euròpa ; mas es evidentament l’ignorança de la tecnocracia europèa, l’abséncia de ligason entre los pòbles (perqué los Estat-mercat i son fòrts) que l’Union Europèa fabrica las revòltas aquestas que fan los Estats ancian tornar.

NDLT 3 : especialament pels etnistas, occitanistas o pas, la volontat d’aver un Estat es ges ligat a la volontat lingüistica (lenga qu’es supausada unifòrma per aquel Estat) ; es puslèu una question de cultura politica de cada nacion qu’a una lenga particulara, mas pas sonque una… Per conlusion contra-etnista, la creacion d’una idèa etnista d’expansion francesa fabrica pas qu’una administracion d’Estat que vòl uniformizar militaristament l’Estat e l’administracion, mas dona pas una garantia democratica per bastir l’Union Europèa dels Estats pòst-bonapartistas.

-°-

Украинa, Крим, Niça, Savòia, diplomacias

Anuèch l’actualitat es «l’intégrité territoriale», l’integritat territoriala d’un Estat d’Euròpa, mai tanben d’Africa (cal pas oblidar que las frontièras africanas las an fabricadas los Europèus sense téner compte que de l’interès particular de lor expansionisme d’oltra-mar e d’oltra-continent).

De qué podèm pensar d’aquel concepte qu’assegura un monopòl a l’Estat e la seuna administracion sobre pòbles integrats e territòris assimilats sovent de fòrça dins aquela integritat territoriala, santa e autoproclamada segura per l’invasidor ?

Quina èra l’integritat territoriala de l’Estat francés expansionista en 1598-1603 e 1625, 1682-1722, 1830, 1850, 1860, 1867, 1947, 1962, e quitament en 1978 quora se perdèt Las Comòras ? E l’integritat territoriala de Bretanha que n’a a fotre l’Estat francés ?

E podèm considerar que lo territòri d’un poder reial o republican fosquèsse sant que las dimensions fosquèssen definitivas dins l’istòria de l’umanitat ? Sabèm que lo rei Loís XIV èra descendent de dieu sus Tèrra, mas çaquelà ! Las frontièras que el a despassadas, alara desintegrèt d’autras integritats territorialas !

Sabèm que dempuèi 1792, lo concepte de santetat del l’Estat es devenguda una etiqueta republicana francesa  e de la Federacion de Rússia, alara …. Donc d’un nacionalisme francés que preferís Moscòu a Kyiv. Jean-Pierre Chevènement l’explica dins totes los mèdias franceses, ara, el qu’es nascut politicament, senator del nacionalisme francés, nascut d’un territòri qu’es estat desintegrat e considerat coma etnicament francés pels Germanics qu’an desintegrat l’Estat sant aprèp la batalha de Sedan, la debuta –enfin- de las desfaitas francesas en Euròpa.

Crimèa es estada … donada…. per un dictator a una província d’una Union Sovietica, dita CCCP … Se podrà pas dire que lo poder nega clarament l’integritat d’un territòri qu’es estat otoman, tatar (puèi destartarizat violentament pels novèls invasidors sovietics, voidat de sa populacion tatara), e ara russificat dempuèi annadas e annadas…per la fòrça donc pendent tot lo XXen sègle. Sèm al XXIen sègle, non i a d’autras vièlhas solucions sense far las guèrras sus aquel sampitèrne tèma ?

Se cal recordar en 1453, Ducat d’Aquitània, quora aprèp la batalha de Castilhon, los vençedors, los mercenaris del rei franc, parisenc donc, an voidat lo campèstre entre Brageirac, Liborna e Marmanda, per l’emplenar de populacion franchimanda venguda de Peitieu ; es aquesta zòna, que quora se lor dona la possibilitat, vòta lo mai pels occitanistas que se presentan clarament a las eleccions. La solucion de l’Edat dit Mejan, seràn las solucions diplomaticas del XXIen sègle ? Avèm una diplomacia d’aquel nivèl encara ?

La desintegracion de las frontièras d’Estat es sistematicament objecte de guèrras (o sabèm pron en Occitània) e de diplomacia –sovent desinformada o manipulatriça-, jamai l’objecte dels pòbles concernits.

L’integritat territoriala d’un Estat es, per ipotèsi diplomatica, sacrat (pauc impòrta son modèl d’Estat o de fabricacion o de foncionament, encara que se fosquèsse dictatorial segon las nòrmas europèas, seriá mai aisit) e donc levar lo ton diplomatic es assegurar que «l’integritat territoriala non se podrà tocar», quitament se los mejans de pression son inexistent fàcia a una agression militara de mercenaris, endoctrinats o malpagats.

De quina manièra los pòbles concernits se pòdon questionar e aqueles portan responsas que pòdon agradar a l’invasidors o als vesins, o quitament non gaire agradar als vesins e futurs partenaris ?

Ni l’Union Europèa que practica una organizacion dels Estats expansionistas, ni l’ONU o la SdN an trapat solucions politicas, levat quora los potents èran interessats per destrusirs impèris, e aflaquir un Estat imperialista (Àustria-Ongria, França, Communwealth, Itàlia, Impèri Otoman, China, etc.). La question es sistematicament tabó. Perqué l’Estat es conciderat sant e lo bonür sancièr pels pòbles, assimilats o pas.

De quina manièra la desintegracion territoriala en Síria non ajudariá a resoldre lo problèma de guèrra, anuèch ? De quina manièra un Estat desintegrat, non podriá pas trapar una fòrma de federalisme aprèp la desintegracion ? Perqué un Estat desintegrat seriá pas l’assegurança de l’establilitat pels pòbles e lo viure melhor sense armes e guèrra ?

Puèi, dins lo cas de la Crimèa, perqué un Estat Ucraïnian non podriá èstre autanplan l’organizator del referèndum qu’un Estat de mercenaris en Crimèa ajudat per la Federacion de Rússia ? Las condicions de sortida d’un tròç de l’integritat d’un Estat me semblan autanplan utilas de gaitar que las manièras que l’Estat es supausat garantir a una minoritat installada e que se considera mal tractada, de sortir del sant Estat, de sant impèri vièlh.

Sèm segur que los pòbles de Crimèa seràn totes per l’estatús qüò politic d’una Crimèa autonòma e dependenta economicament de la Federacion de Rússia e de la marina russa ?

De quina manièra los Estats (centralistas o pas) pòdon daissar liurament los pòbles de pensar a l’avenir que considèran lo melhor pels enfants ?

Cridar a l’integritat territoriala (o a l’espaci vital per un Estat o un regime politic), interessa l’administracion de l’Estat concernit, mas resòud pas lo problèma d’una decision democratica pel pòble, o pels pòbles concernits, ni per la patz sus la planeta.