Divendres ai gausat anar a Pau per un concèrt de Los Pagalhós (me semblava normal per la qualitat de la vida del grope) ; aquel grope es pro conegut per sos engatjaments lingüistics en Gasconha, e vist l'implicacion dels membres dins l'acompanhament dels adultes en descapacitats, es normal d'o veire cantar pel congrès de las associacions de gestion de las trapèlas umanas en França.
L'aula del palatz Beumont èra pro bèla per emplenar tot lo public e los participants franceses del congrès. Lo public èra majoritariament francofòne, aquò frenèt pas sus la comunicacion de presentacion dels cants, èra un moment de granda pedagogia bearnesa e occitana. Los Pagalhós fan pas d'ostracisme, descapacitats de tot edat, coma lo personal politic, tot es bon public per aquel grope de militants bearneses.
Son de Bearn, coma los membres de l'associacion d'arcuèlh del congrès, mas son Biarnesi e donc occitan, l'un frena pas l'autre. Es un grand exemple per totes los particularismes, que cal servar en Occitània, e qu'en Occitània i vòlon trapar un fren a lor desvolopament particular.
Los Pagalhós acaban de sortir un novèl CD, sus las cantas de las auberjas ; e òc, Los Pagalhós son bons en concèrt, de melhor en melhor dins lo trabalh dels CD, amai son tanben abans e aprèp lo concèrt dins las entradas o a l'estanguet per donar lo ton de la cançon bearnesa populara. Lo CD l’ai crompat, e jà a Tolosa i trapavi una usança en donar a d’organizaires que fan cantar en anglés per la promocion de la gastronomia «française» (operacion «nationale»).
Car o cal plan dire, la causida dels organizators del congrès èra pas soncament de militants per la lenga, mai tanben militants qu'an en cap que cal presentar lo país gascon coma se dèu presentar, dab la lenga del país, lo bearnés o occitan de Gasconha. Un congrès d'aquel tipe ajuda – en Bearn e ambe un grope aital- a la convivialitat dementre los membres volontaris de las associacions de França, mai tanben demembre los adultes en descapacitats (causa de la vida umana qu'es de melhor seguit ara, e que perdura de 7 a 90 ans!). A tot edat, l'occitan a mestièr de promocion, Los Pagalhós fan pas d'ostracisme, e sovent es mai asit ambe aquel tipe de public qu'amb lo personal politic del sistèma republican francés, un pauc en descapacitat sul subjecte.
Abans lo concèrt soi passat al bar de palatz Beumont, Pau, sembla que las begudas regionals lor sembla pas la majoritat de las vendas, e son mal presentada. Fabricar un fèsta aquí al palatz Beumont serà d'un convencional extremament francés, descolorizat, desbearnizat; Pô rima amb Bobò aquí (Pau rima pas ambe babau aquí tanpauc) ; Los Pagalhós destona dins aquel contèxte e cal felicitar los organizators d'aver pensar als Pagalhós per i assajar d'i mètre òrdre bearnés, aquí. Com' cau !!!
La serada se debanèt sus doás oras, debuta a l'ora, fin indeterminada, car la venta dels CD e gòt Pagalhós fan l'animacion dins l'entrada de l'aula de concèrt.
Una banda bearnesa acompanhèt lo grope tot al long del concèrt.
Enregistrat lo concèrt serà difusat sus YouTube, malgrat los problèmas de lum que se podiá aver per aquel tipe d'enregistrament «en live» coma díson los Bobo de Pô !
Totas las cançons avián un relai explicatiu pro utile pels monolingües. Èra utile tanben per las parladissas de fin de concèrt que s'i aprendrà un fum de causas suls problèmas bearneses en matièra d'ensenhament e d'administracion francesa del Bearn. Lo prefecte trabalha al còrs lo netejament lingüistic, al còrs delsseu nacionalisme Made in France, «République française».
Una serada es estada una granda capitada, a la mièja-nuèit se parlava encara al lindal del palatz Beumont, l’estanguet oficial èra tancat.