Catalonha amerita d’èstre INDEPENDENT

Donc aquí traparètz la segonda partida de la meuna visita-manifèsta per Catalonha, lo 11 de setembre ; debutèt en Cerdanya.

Lo 11 al maitin, es a la gara de Puigcerdà que sentirèm jà la Diada de Catalonha, un pauc especiala car devem un pauc un punt clar e generalizat per aver un Estat pròpri per la nacion catalana.

Lo matin pels tren de la RENFE debuta a Puigcerdà, que lo tren longàs, s’en va a la Tour de Carol (i a pas la signaletica en catalan, perqué es França). Tornarà ambe cap client dedins lo tren ; es pauc normal car la SNCF a res previst al depart de Tolosa per alimentar lo tren aquel. La linha es notada R3, a Puigcerdà es impossible de prendre lo bilhet sus la maquina automatica ; ai degut esperar las 30 minutas abans l’arribada del tren, a Puigcerdà per crompar lo bilhet. Èri pas lo sol, e lo tren es estat un pauc emplenat, mas las quatre a cinc estacions en seguida an pas gaire portat client ; sèm en montanha, e la linha es oblidada per la SNCF e la RENFE. Lo temps de transpòrts de Puigcerdà a Barcelona es longàs, lo tren es climatizat, mas es pas confortable, bolega mai qu’un TER dels modèrnes que podèm aver actualament.

La signaletica de Puigcerdà es clara, espanhòl e catalan en gràs. Donc la lenga es presenta, question : perqué es pas possible per las linhas de Lengadòc-Rosselhon o Miègdia-Pirinèus del meteis biais ?

Lo tren veiràs las primièras camisetas o quessòts de la manifestacion d’anuèch a Ripoll, e n’i aurà de mai en mai (e serà pas lo sol tren per Barcelona de la jornada) arribant a Barcelona plaça de Catalunya. Sèm arribat a la Plaça de Catalonha ambe un tren mai que plen, se lo contra-ròtle èra possible abans Ripoll, èra evidentament impossible a partir de Vic ! IMPOSSIBLE…

Sèm arribat a l’ora prevista pels oraris oficials espanhòls. Avèm agut de trapar un cargador de mòbil, e avèm provat que la jornada èra «feinièra» lo 11 de setembre ; quasiment totas las botigas èran barradas ; e sembla que los toristas èran un pauc despistats per veire tantas bandièras, a l’ofici de torisme avèm poscut trapar lo cargador que me fautava, quina astrada e quin polit arcuelh e eficacetat, sense pausara la question lingüistica coma s’èra estat lo cap a Tolosa (!). L’eficacetat del burèu toristic de Barcelona es clarament una eficacetat catalana, causa que veirèm lèu per la V de la vrespada.

En cercar un restaurant simpatic e emplenar de prepausicions catalanas, avèm trapat un, prèp una avenguda granda, u nrestaurant que saurèm lèu qu’es tengut epr un galician ; parla : francés, rus, galician, espanhòl, catalan, anglés… E donc, i a aps cap problèma de questionament sul tèma lingüistic. Avèm minjat dins un luòc simpatic e que lor agradava de veire “estrangièr” venir manifestar per la dignitat independenta catalana ; excepcional !

Son las miègjorn, lo restaurant es quasiment voide, mas se minja a una ora mai tardiva a Barcelona. Donc arribat primièr, avèm poscut passar la clientèla passar aviat sus las taula ; sèm partit a las 14h ; avèm poscut verificar que MacDonald’s aurà inquietud de se far ; lo restaurant popular catalan tengut epr un galician es eficaç e los clients contents.

14h es lo temps d’anar veire los manifestants sus la Grand Via per exemple, mas jà dins lo vièlh Barcelona, èra emplenar de grope de catalans ambe las bandièras roja o blava de l’independentisme e l’estèla esperadoira.

Sul camin avèm poscut questionar, e lo questionament es quasiment tròp aisit per una granda vila coma Barcelona ; mas quora la bandièra occitana e splan dignament presenta, la comunicacion es aisida.

Es encara mai aisit perqué totes pòrtan los quessòts jaune o roja ambe l’escrit de la diada que manifesta : ara és l’hora. Per contra, sus la via del jorn èra impossibled e trobar aquel quessòt ambe la saqueta prevista per plan manifestar, e crear la V manifestacion.

Donc avèm fotografiat, filmat, e donar informacion sus Occitània. I a foncionaris de l’occitanisme “modèrne” que sabon pas l’interès d’èstre a Barcelona, es entre la pedagogia e la potinga per melhor suportar las estupidas francesas de cada jorn. Aquí a Catalonha se tòca qu’i a un trabalh prigond sul tèma de la dignitat dels pòbles.

Al cap de 17h30, lo temps èra jà cortet per damorar a la plaça, perqué lo tren es pauc tard e sabèm que i auà monde ; plan astruc, sèm partir via l’Arc de Triumfe qu’avèm poscut crompar aquela famosa camiseta oficiala, que sèm èstre estada agotada ; l’independentisme es un mercat !

E arribat a l’estacion, impossible de dintrar los quais son plens, devèm esperar defòra, mentre aiçò, dabans los compostaires, l’aula èra jà empleda en 15 minutes, de «gòm a gòm» que díson los Catalans.

40 minutas d’espèra abans de poder dintrar, mas sul quasi mai de 40 minutas d’espèra, e tren d’un sens coma de l’autre latz, èran PLENS!

La logistica d ela RENFE èra particularament maissanta per la famosa «rodalies catalanas» ; s’infòrma en espanhòl e catalan, ambe un catalan espanholizat. Mas se parla fòrça per ensenhar, mas coma las aulas son plenas, s’entendrà res ; es un pauc coma Rajoy quora parlar, los Catalans an l’impression d’èstre sul quai de Rodalies plenas e que digun escota, alara se parla sense eficacetat.

E o cal plan dire, los trens èran plen de plen ; la clienèla RENFE aviá aumentat grandament ; soi aps segur que per sortir de Barcelona totes los clients aguèssen pagar lo bilhet, preséncia del personal RENFE, zèro !

Una autra element espanhòl que m’a fait plan rire, a l’entrada de la RENFE blogada : I-IN-DE-PEN-D-IA, es pas un messatge subdiminal… es un messatge per la RENFE de Madrid, e lo personal a una granda costuma ça sembla, levat de preveire trens suplementaris quora sábon qu’i aurà monde.

Ai tanben pauc agut la chança d’encontrar un dels 2500 policièrs que Rajoy a mandat a Barcelona, imaginatz 2500 policièr al mièg de 2.000.000 de manifestants ; impossible de trobar, la polícia urbana o los mossos d’esquadra èran bravament mai eficaçes e grandament interessat de parlar ambe militants venguts de luènh, talament que l’interès fabrica questions, pels mossos d’esquadra. Los polícièrs del rajoy son mens interessats… Ambe aqueles 2500 policièrs, un ocncors auriá poscut èstre fait ; far signar una peticion a cadun, un a un, e lo candidat ganha es aquel que sortiràs lo mai de grand nombre de signatura, lo candidat auriá ghanhat un viatge a Madrid (causa pro apreciada a Barcelona …segur) ; es un jòc complicat, vist que de policièrs madrilencs, n’ai vist cap en 4 oras de passajada dins la vila ; los policièrs mandats per Rajoy an segur agut una jornada de vacanças prèp de la mar sus las platjas de Catalonha, o benlèu per prendre un aperitiu de faiçon contunha.