Dins los mèdias espanhòls, dins la boca dels unionistas espanhòls (PP, Ciutadanos, UPyD, PSOE), o tanben dins la boca dels democratas independentistas, los dos mots amerítan un comentari.
Quora l’extrèma-esquèrra catalana independentista demanda la desobeïcéncia (distribucion de trac pendent la manifestacion), i a un quicòm que me pausa problèma : desobeïr a quí, a Madrid ? (crear un Estat independent, es ontologicament aiçò). I a pas de Parlament a Barcelona ? L’esquèrra extrèma pensa tròp sovent la superioritat de l’Estat vièlh e imperialista fàcia a institucions catalanas que son succeptibles de donar lo legal, tanben.
Lo legal es donat per quí, Madrid que nega la democracia en Catalonha, o lo Parlament de Catalonha (qu’i son tanben deputats) que vòta lei e qu’a la capacitat de far votar actualament una declaracion unilaterala d’independéncia ?
La legalitat es crear un Estat novèl per respectar la lei melhor, la lei del Parlament de Catalonha e sense interferéncia ambe l’Estat vesin. Aquò tanpauc vòl dire que las leis europèas an pas d’èstre influenta dins aquelas votacion ; anuèch, sul continent europèu, las leis votadas pels Parlaments de l’U.E., o fòra de l’U.E, e dins la proximitat de l’U.E. son pastad d’influéncias redaccionalas del Parlament Europèu.
La legalitat espanhòla es autanplan pastada de leis europèas, las leis del futur Estat catalan o serà autanplan.
Lo dreit, lo juridic, es una aisina, pas una religion, per desvolopar un respecte de totas las ciutadanetats, es pas una finalitat.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada