Seguissi de prèp los afars politics e militars d'Ucraïna, perqué es l'istòria europèa que s'illustra encara e encara ; los Estats imperialistas son causas de la guèrra entre Ucraïna e Rússia. Dins un article pron plan escrit e amb contengut precís de geopolitica en Ucraïna, un article del tipe aquel fauta dins los papièrs regionalistas de Bordèu, Lemòtges, Clarmont, Lyon, Tolosa, Montpelhièr, Avinhon o Marselha e Niça.
Dins l'article d'en Albert Branchadell, qu'es de convidar a Tolosa, Montpelhièr, Ais-de-Provença o Niça, per parlar de l'Ucraïna e de l'istòria modèrna, l'autor explica que «Segons els accords signats a Minsk el passat 12 de febrièr per Ucraïna, Rússia, Alemanya i França, el govern d'Ucraïna es va comprometre a iniciar una reforma constitucional que havía d'incorporar la decentraizació com a element clau i havía de tenir en compte 'els especificitats de certes àrees de les regions de Donetsk i Lugansk, d'accord amb els seus representants'.» [segon lo accòrds signats a Minsk lo passat 12 de febrièr per Ucraïna, Rússia, Alemanha e França, lo govèrn d'Ucraïna s'en esgatjat a debutar uina reforma constitucionala qu'aviá d'incorporar la decentralizacion coma un element clau e aviá de téner en compte 'las especificitats de mantunas tombadas de als regions de Donetsk e Lugansk, d'accòrd ambe los seus representants']
L'article es paregut dins la pagina Debat pel magnific jornal de Barcelona, ARA.
Lo sistèma federal alemand l'an imposat los aligats en 1945. Senon ni Minsk, ni Moscó, ni París son ontologicament enclinats a donar a la decentralizacion la valor que Donetsk o Lugansk son supausats vóler de manièra autonòma, se l'autonomia d'un pòble, de la pensada politica d'un pòble, se pòt mesurar ambe los tanks dabans la pòrta !
Dins las regions o províncias que fan la Federacion Russa, car es una Federacion (!), podèm notar que los caps de las republicas russas federadas son nommadas pel sistèma politica autoritari moscivit actual. Res a cambiat dempuèi lo regime sovietic, levat l'etiqueta de l'Estat independent rus. Aital en Crimèa, sul pis lo regime rus a integrat un partit unic e un cap de region annexada nommat.
Alara dins l'article d'en Albert Branchadell, «Les reformes inútils», l'autor explica que lo govèrn de Kiyv «estan a punt d'obtenir precisament el trencament que volien evitar».
Lo trencament d'evitar es lo trencament desirat pels nacionalistas franceses (Jean-Luc Mélenchon, Marie-France Garaud, Jean-Pierre Chevènement, Jacques Myard, etc.) aquel d'un Estat jove que recebrà jamai ajuda dels Estats vesins per bastir aquela republica que l'Union Europèa pensa cada jorn, l'ideala. Alemanha e sobretot França demanda a Ucraïna çò que, en temps de patz, e sense agression del vesin, fRança a pas jamai sabut capitar, una reala decentralizacion legislativa ; aquò dona la dimension del problèma, o de l'ajuda russa per menar los debats de Minsk.
Lo referèndum d'evitar èra aquel de Crimèa, mas coma evitar un referèndum car al passiu francés, i a tanben un referèndum del meteis tipe, aquel de 1860 per l'annexion de Savòia e Comtea de Niça ? E lo referèndum de favorizar es aquel de Catalonha, per non pas mostrar l'asirança granda d'Espanha per l'independéncia de Catalonha, benlèu de faiçon ipocrita coma Anglatèrra, mas aital jogar lo juec de la democracia vertadièra ; refusar lo referèndum coma l'explica Madrid, mòstra que lo regime de Madrid es pas democratic, e donc qu'a pas per vocacion d'èstre dedins l'Union Europèa, benlèu mens qu'Ucraïna independenta e modèrna.
Se i son Estats per bastir l'Union Europèa coma cal, en patz realament, son pas las diplomacias dels ancians Estats bellics qu'o pòdon fargar.
Al contrari de l'Albert Branchadell pensi pas que lo problèma ucraïnian es «articular la seva diversitat nacionala e lingüistica», es puslèu la dificultat de tot Estat novèl, de non pas poder exercir lo ròtle d'un Estat independent, e al meteis temps, en patz, poder bastir una administracion qu'agradarà non pas als Estats non-modelics francés o rus, mas agradar a totas las populacions o ciutadans d'Ucraïna. Aquò demanda temps, e l'independéncia d'Ucraïna es recenta.
Aquel temps que fauta, ajuda Rússia a bastir una estratègia de dominacion ; e las gròssas flaquesas e lentors de l'Union Europèa, que son tanben las flaquesas de l'OTAN, van ajudar l'adversari d'Ucraïna. L'annexion de la Crimèa es la primièra consequéncia, la segonda es la guèrra actuala.
La consequéncia d'aiçò per la pensada d'anuèch, es ligada al procèssus l'independéncia de Catalonha ; se l'independéncia es pas volguda pels Estats vesins, los problèmas arribarà pel futur de l'Estat novèl. E aiçò zo escrivi, non pas per frena las creacions d'Estat e la liberacion de pòbles de la sotmission d'un imperialisme dels Estats europèus actuals que fan la diplomacia tòrta e factor de guèrra, mas per determinar que cal establir al nivèl europèu lo biais d'arribar a l'independéncia per un pòble e un espaci d'administracoin que fabrica lo pòble. Cal dintrar clar dins los esperits que l'independéncia d'un Estat a res d'aver de plaser pels Estats vesins e quand los vesins an l'istòria colonialista similara a Rússia, e que son fRança e Espanha se cal mesfisar dels vesins.