Quand lo Pôle-Emploi es mal fotut per nosautres

Dins un article publicat per fRanceInfo nos podèm questionar sus la manièra que lo jornalisme publica o pas informacion sense realament cavar l'informacion sus Pôle-Emploi.

 Pôle-Emploi fan tot çòque pòdon per ajudar los sense-emplec, mas o fan ambe aisina que son mal fotuda, mal pensat, de mala informatica. 

France Info fabrica una informacion aprèp aver recebut de Pôle-Emploi un avejaire, una pista sul tèma e lo jornalisme francés autoproclamat « indépendant » capita pas d'èstre sens que la ròda qu'engana sul sistèma,sus la descripcion del sistèma.

Aital pel Pôle-Emploi se podrà pas indicar dins lo CV del caumaire totas las lengas que lo sense-emplec sap parlar ; per exemple lo sistèma es fotut de tal biais qu'es impossible de notar las lengas següentas : breton, occitan, catalan, basco, alsacian, savosian, còrse, totes los parlars polinesians, o de Kanaki, ni mai las lengas de La Réunion, Goadelopa, Martinica, Guiana dita francesa [Péyi]. Se questionam lo personal de Pôle-Emploi sul tèma la responsa es simplassa e jacobina : « anèm pas nos plegar a totes los regionalismes qu'existísson en fRança ; sèm en fRança se parla francés » lo verbiatge nacional-imperialista parisenca.

E quand se lor pausa lo problèma de diplòma obtengut dins lo sistèma educatiu del ministèri de l'agricultura, absent de la basa de donada del CV pels sense-emplec, la responsa es : « sabèm pas ; es pas normal, mas es aital » ... e l'informacion faussa es alara cridada. L'engana Pôle-Emploi sul tèma del ministèri de l'agricultura m'es estada confirmada al fòrum de l'emplec sus la taula de l'APECITA, associacion qu'assaja de potingar lo malfotut sistèma Pôle-Emploi.

De mai, se per astre avètz l'idèa «estupida» de cercar un emplec que fosquèsse pas à Paris, mas a Barcelona, que fosquèsse en « Nouvelle Aquitaine » o « Occitanie » tot va plan, mas de l'autre latz de la frontièra la responsa es : « i a pas digun qu'a Paris cerca un emplec a ... » Figueres, Girona, Aran, Bilbo, etc. es de dire de l'autre latz de las regions Novèla Aquitània, e Occitània. Pôle-Emploi cerca « français » ! per tot comprendre ...

Donc se las anóncias per cridar a un emplec que son faussas, es la fauta de .... l'entrepresa ; mas ambe l'article de fRanceInfo sèm segur que l'administracion francesa es neta, alara que sabèm qu'es mal fotuda, ontologicament e principalament per las causisas informaticas parisencas, acceptadas per tot lo personal en region sotmetuda al nacionalisme francés.

Lo problèma es donc dins totas las administracions francesas, es pas al servici del public mas al servici del jacobinisme, del poder central.

Femna, Paris Mèdias Oficials, Jacobinisme

Aqueste maitin France Inter convidava una femna per parlar d'una femna al poder ; l'entrevista a probat que las femnas son autanplan jacobinas que los òmes ... Lo jorn de las femnas es estat sempre un argument del sovietisme ; es estat una granda manièra de manipular una proporcion de la populacion per imposar lo meanstream de la pensada politica, lo jacobinisme. Vos avèm plaçat aquí, alara fau far coma los òmes dintrar dins lo reng... penser dans un monde mauvais, legir Geoffroy de Lagasnerie (bilhet recent).

Entrevista fRance Inter de tòcamanòta jornalistica, ... tot va plan ambe la Ràdio e la Television que nos pana la moneda devath la fòrma de redevança e que se trufa de las regions, de la cultura, de las lengas, cançons dins las lengas ditas regionalas, e de l'actualitat en region de la jacobiniá trionfanta.

E l'ai directament indicat a fRance Inter : 

Fau oblidar que malgrat los magres mejans, fRance 3 assaja en region de portar un messatge a París, mas París li facilita pas lo trabalh ; e soi pas un fan de l'organizacion administrativa del dit « service public ».

Fau notar que France Bleu es utile per fRance Culture, per aver estúdios en regions, mas pensar a una fRance Culture en regions (e pas simplament decentralizar la redaccion que pensa lo parisenc, lo patois parisenc), quí dins lo « service public » ?

Quí dins lo « service public » pensa a fargar redaccions independentas en region, redaccion que pòdon aver question mens voidas de contengut que fRance Inter aqueste maitin ?

Fau copar lo cap dels Parisencs dins los mèdias ? Benlèu que lor fau interdire de difusar en regions !

fRance Inter jacobina sus twitter.

2017, pèira nègra per l'occitan e l'administracion francesa

Sèm en genièr, de Mentan a Lacanau, de Garat a Quilhan, de Baiona a Briançoneta, per l'administracion francesa dels collègis, es lo moment de parlar ambe los professors per donar l'avenir dels corses en sobre (occitan, latin, grec, portugués, rus, etc.), corses en sobre per rappòrt a l'aplicacion de la novèla reforma socialista ; se farga segon los endreits en ambient de jòia nacionalista francesa (per l'occitan abandonat) o en tristessa de perdre professors de granda qualitat, mas que "coma aguent d'estatut de foncionari" serà salvat per la bivalença del recrutament, e serà professors d'istòria : "es parier, non ?" Faràn matematicas, istòria o devendràn director de collègi (raríssim). fauta corses de geografia vist çò que los mèdias franceses nos dónan cada ser al jornal televisat coma errors geograficas.  La preparacion administrativa se faguèt a docina, sobretot pels professors qu'an pas lo capes, an agut de dormir dins iortas, defòra per poder ensenhar (4 oras aquí, 3 oras ailà, 2 per aquí, ambe 2€ del km per cobrir los còsts de desplaçament e organizar los oraris merdics), per poder ensenhar l'occitan dins aquel bordèl organizat : l'Éducation dita Nationale.

La "regionalizacion" del mamot o aviá pas capitat ; pauc a pauc, devath la pression productivista (s'organiza aquò tanben), pression de l'ignorança de la populacion, l'administracion se prepara la maissanta dintrada 2017, ambe la reforma socialista de l'Éducation dita Nationale.

Pauc a pauc e per gentas rasons grandament administrativas, l'ensenhament de l'occitan desapareisserà del collègi de l'Estat francés. Çò que la dreita a pas capitat de far, seràn los socialistas que l'auràn fait ambe la reforma darrièra. Collègi aprèp collègi l'occitan s'en va. L'administracion francesa (ajudat pel govèrn socialista) l'aurà crebat. E los professors d'occitan per estatut de foncionaris d'Estat, la resèrva de parlar, se fan interdire de dire aquò a la premsa ; l'administracion susvelha la paraula dels professors valents per simplament dire la realitat maissanta que fau pas dire ni escriure. Es l'estalinisme administratiu jacobin francés (lo collègi son devenguts camp anti-professor-d'occitan que la paraula es pas liura), sobretot sul tèma de la lenga mesprezada occitana.

Per l'occitan, dins lo continent europèu, damorarà sens que la Val d'Aran e Mónego (corses obligatòris) per l'ensenhament al collègi. Perqué ? ES OBLIGATÒRI !

Amai d'aver corses mal adaptats a la situacion politica de l'Estat francés, l'universitat francesa en Occitània aurà lèu pus mestièr de formar professors d'occitan ; la situacion es a man de tornar a l'an pre-istoric de 1954, que los corses se fasián a gratís segon la bona volontat dels professors (e n'i aviá bravament mai qu'ara), gràcia a la politica socialista sul tèma, 2017 serà de marcar d'una pèira ròsa-nègra sus la promessa oblidada pels tres govèrns de François Hollande e l'ensenhament de l'occitan descapitat.

Fau notar çaquelà qu'aquel ensenhament a pas donat granda assegurança per la lenga occitana ; sobreviu malgrat tot, fòra, e ambe una populacion desalfabetizada en occitan.

Tolosa, una exposicion o l'administracion de la vergonha

A la librariá Peirigòrd de Tolosa, l'administracion tolzana (donc gerida per un poder de dreita francesa) prepausa una exposicion de las enluminuras dels Dominicans. L'exposicion es grandament dangierosa politicament, vist lo negacionisme que punteja, valorizat : que sants, simpatics, son aqueles Dominicans ! L'avèm entendut pendent la campanha d'un François Fillon que nos designa coma Gaulois dins los seus libres d'istòria ; nos vòl far tornar als libres de la IIIena republica de la fin del sègle XIXen al XXIen sègle, quand Bernadeta Sobirós parlava occitan (bigordan) en véser Maria ... que li respond en occitan (normal), l'istòria de fRança catolica oblida d'explicar coma la famosa frasa es estada instalada a la pòrta de la cauna e de quina manièra l'exilh de Bernadeta se faguèt en zòna francofòna ... dinca sa mòrt.

Mas creire que las paraulas istoricas d'un François Fillon son autonòmas, es fantasmes ; o fau escriure, lo sistèma politic jacobin francés pensa coma un sistèma jacobin, e la decentralizacion a res cambiat al sistèma.

L'exposicion de Tolosa explica que la basa istorica ensenhada dins l'universitat francesa de Tolosa es dins aquela dralha nacionalista del XIXen sègle. I a pas res coma autocritica de l'istòria manipulada pels poders franceses, republican, catolic, o dominicans... De mai la semantica emplegada e l'oblit de las verguetas fan dels tèxtes d'acompanhament, un revisionisme bèl.

Coma ai poscut determinar aquò ? Plan simplàs, en legir los tèxtes qu'acompanha los polits e magnifics libres … d'aqueles tempses per aver d'enluminura d'aquel nivèl, la moneda deviá pas mancar ; mas d'ont veniá ; res es explicat sul tèma (l'exposicion es muda sul terrenh aquel). Aquelas enluminuras son estadas encaissadas pendent la revolucion francesa de 1789, e encavadas dins los arquius de la vila de Tolosa ; son a sortir ara, al public e l'exposicion es pagada per l'administracion tolzana d'anuèch, en 2016. Es una apologia simpatica dels Dominicans. L'exposicion explica en res perqué los Dominicans son venguts en Occitània, e perqué son estats los primièrs dangièrs per la populacion occitana ; normal los documents son oficials dels Dominicains.... l'exposicion es legitimista ; lo problèma es qu'es pagada e fargada per un personal de ... Tolosa !

Al contrari tot explica que los Dominicains èran monde simpatics, tot anava plan, la semantica emplegada o explica ; mas pas sonque …

Es un pauc coma se Das Kapital del Karl Marx èra estat plaçat en libres ambe enluminuras e que Tolosa los aurián pagats e fabricats ; alara un bon sovietic tolzan auriá escrit los tèxtes d'acompanhament ; o piège, es un pauc coma se Mein Kempf del Adolf Hitler èra estat plaçat en libre ambe enluminuras e que Tolosa los auriá pagats e fabricats ; alara un nazilhon tolzan auriá escrit los tèxtes de l'exposicion.

Segur que l'ignorança de l'istòria ajuda per non pas aver reaccions, non pas aver un debat, mas pas sonque … Lo trabalh republican de la destruccion de la sapiença istorica d'Occitània a debutat ambe la destruccion de la lenga occitana e l'alfabetizacion dins la lenga dels reis-republicans dins las escòlas de la santa republica. Los tèxtes d'acompanhament son grandament un revisionisme istoric, volontari o pas, mas una realitat d'una exposicion que se debana a Tolosa dinca la debuta de decembre.

Segur que l'exposicion es estada acompanhada per una conferéncia per levar l'òrre projecte d'amagar la realitat istorica tolzana ; los escrits damòran, mas la paraula s'envòlan … Mas de quina manièra far present las doás visions istoricas, aquela de los qu'an ganhats (Los Dominicans ajudats pel poder dictatorial francés, e los collaborators o plega-esquinas de l'istòria oficiala republicana francesa, ensenhada a l'universitat de Tolosa, e dins totas las escòlas de Tolosa), e aquela de los qu'an sortit la bona semantica nacionalista francesa per explicar los faits istorics, la realitat viscuda en Occitània.

Aquela expocision que se desvolopèt a l'amagat per l'administracion tolzana, amerita una reaccion politica clara ; cambiaments urgents dins l'exposicion, o sa desaparicion urgenta per tornar ambe las necitas correccions istoricas, o simplament en far saber que, quand l'administracion decidís subjectes d'exposicion, totes los ciutadans concernits devon èstre convocats, convidats, per ne parlar e bastir en collectiu una exposicion que respecta totas las populacions, quitament los descendent qu'an matat un Simon de Montfòrt, un inquisitor amic dels Dominicans, sense cap excepcion la convidacion.

La promocion de l'exposicion sembla non pas aver estada promòuguda, donc lo sistèma privatiu sembla èstre lo revelator d'una administracion tolzana que s'autogoverna sense avertir lo personal politic elegit, nimai los mèdias capables de comprendre l'exposicion, es-de-dire en se limitar pas a la beutat de las enluminutas, e las polidas fòtos dels libres, e los tèxtes de la collaboracion oficiala.

_°_

Quand un cap de gabinet se passeja a Tolosa

Jà a l'arribada al poder de Carole Delga avèm vist arribat lo conservatisme montpelherenc al poder, en nom del cap de gabinet. N'avèm confirmacion a mantunes nivèls ; un conservatisme francés que li agrada las bandièras francesa e europèa car recep subvencions mas qu'a paur del pòble que brandís la bandièra occitana e catalana e que justament los representa al Conselh Regional d'«Occitanie». Mas los representants del Conselh Regional an justament pas lo pè politic d'un Georges frêche per imposar las doás bandièras pertot !

1 / lo discors de Carole Delga per l'installacion de la politica culturala, coma l'ai jà poscut escriure, es una rebat d'una dobla incompeténcia, un sistèma administratiu que fabrica de paragrafes culturals dins comunicats usolats, puèi associats per fabricat un dicors que Na Carole Delga auriá de legir abans, mas qu'o faguèt quitament pas abans d'o dire en public, e dabans son administracion e las associacions mudas, e sotmesas.

2 / un sistèma de monopolizacion de la paraula politica a Montpelhièr dona granda la paraula polida al FN, alara qu'a Tolosa lo cronomètre fabrica un temps de paraula proporcionat ; quí a imposat las sesilhas a Montpelhièr ; es lo cap de gabinet que decidís la comunicacion generala de la presidenta na Carole Delga ...

3 / Carole Delga desetabilizat quand se li pausa la question sul bilingüisme suls licèus novelament bastit (question que pas un jornalista de Montpelhièr saurà donar, levat de parlar de la securitat vídeo dels licèus novèls, portar la paur), la responsa es estrambordanta : a/ "l'administracion (NDLR: francesa) nos demanda pas lo bilingüisme" ; es vertat que l'administracion francesa en Occitània es coneguda per demandar aiçò (!) ; mas coma la responsa li sembla pas normala, ajusta : b/ "la lei l'autoriza" ? Coma avèm pas de lei (NDLR : parisenca) sul tèma, ajusta sul pic vau demandar a l'administracion del Conselh Regional per trobar una responsa (e donc sabèm anuèit, punt 4, que la responsa la donarà lo cap de gabinet de Montpelhièr qu'es contra). Es una pichona confirmacion que l'elegit Carole Delga confirma que la politica prepausada es pas una causida del grope politic seu, ni de las aligança tant criticada per las dreitas, ni de las promessas electoralas, mas de las decisions del cap de gabinet o simplament d'una administracion. En Alain Rousset l'imposèt dins dos licèus d'Aquitània, el se pausèt mens de questions jacobinas !

4 / donc quand la rason donada pel cap de gabinet per sortir las bandièras occitana e catalana, aièr, "pel protocòl" (un pantais administratiu de cap de gabinet), quand la ministra passa a Tolosa ; non pòt qu'estranhar a Tolosa quand mantunes ministres son jà passats ambe la bandièra occitana a costat, sense cridar al regionalisme, e Martin Malvy, el, l'auriá servada en plaça, question de compreneson de la region, anciana coma la novèla. S'i aviá una rason per demandar la demission del cap de gabinet, aquela n'es una bona e granda rason, quí al Conselh Regional la demandarà ? Es un cap de gabinet que representa en res las promessas electoralas de la candidata na Carole Delga :

Se las promessas de na Carole Delga, del grope politic que l'environa (PRG e EELV), son pas representadas per las accions del cap de gabinet ; quí l'a imposat a na Carole Delga ? La màfia socialista de Montpelhièr ? E se la màfia de Montpelhièr* a paur dels Catalans es que justament la politica de Montpelhièr es jamai estada que l'ignorança de Perpinyà... Donc la seuna actitud de sortir las bandièras occitana e catalana es un acte politic sense cap de dobte que non pòt damorar sense consequéncia, la sortida o demission del cap de gabinet. Una causa qu'aquela mena es jamai arribada ambe Martin Malvy ... donc ?

Quand un francés escriu l'istòria se fau mesfisar

L'exemple es un aniversari o commemoracion ; la conversion Enric III de Navarra en Henry IV de France ... Es una conversion dedins lo sistèma religiós cristians, mai tanben ambe l'oblidança francesa, es una conversion d'un sistèma politic de Navarra-Bearn-Labrit a un autre sistèma politic franc, mai centrlaista e sobretot sense Parlament per votar la borsa del rei, son budgecte. Mas es utile de veire de quina manièra los istoriadors franceses ne fan la redaccion, exemple Histoire.fr ; es un apolida fabla politica :

Lo tèxte en occitan es pas una traduccion, mas es la realitat istorica ; l'escrit en francés es la version del nacionalisme francés de la santa IIIena republica francesa ( fable historique, Henri de Navarre, fable, Enric III de Navarra òc !)

La majoritat de la cort del rei a París quand Enric III de Navarra arribava, parlava l'occitan oficial en Navarra, Bearn o Labrit. Èra causa correnta que las corts europèas parlavan la lenga de la familha coronada o del maridatge del rei, aital castilhan o toscan. Ni espanhòl ni italian qu'existava pas !

Dins aquel tèxte se parla del «roi d'Espagne», la corona de Castilha èra una, e l'autra èra Aragon (amb un Parlament a Barcelona sul modèl dels Parlaments en Occitània), donc lo rei al delai dels Pirinèus èra lo Rei d'Aragon e Castilha, jamai d'Espanha, aquò d'aquí qu'existava pas ! Navarra passava dels dos costats dels Pirinèus, e anava dinca Nerac (per la Cort reiala de Navarra).

Donc vaquí lo tèxte occitan e l'illustracion dels Franceses, Histoire.fr : 

La sindròma politica Enric III de Navarra es la potencialitat dels politicians elegits o pas, dedins la partidocracia francesa en Occitània, potencialitat de cambiar d'opinion autanplan viste que de passar del protestantisme al catolicisme per aver mai de poder, per ajudar las resorgas personalas o melhorar un CV politic o religiós.

Aquela sindròma Enric III de Navarra tòca tot lo personal politic en Occitània, al XXIen sègle. Joana d'Albret o de Labrit se ne vira dins sa tomba. Enric III de Navarra es lo traïdor de las volontats politicas de sa maire, reina de Gasconha, cort de Nerac, Parlament de Bearn, e cap religiós d'Ortès.

Universitat francesa e competéncia per aver una politica

Sabi pas se l'avètz mesurat dempuèi annadas e annadas, lo monde universitari francés, anglés o alemand son jamai estats de bon conselh per establir una politica, politica de tot escantilh. L'especializacion mata la pensada globala, non pas per la planèta, mas que prendrà en compte totes los elements de la pensada, çò qu'es notar coma lo Gai Saber en Occitània.

Aquí en Occitània, los filhs o filhas d'occitanistas, diplomats sempre per l'adobament al sistèma universitari son contents de la resulta, trenta annadas aprèp. Lo ridicul mata pas encara.

Engatjat sempre del costat socialista, lo sistèma universitari francés, se dèu adobar a la pensada francesa sul tèma lingüistic, la pensada jacobina (aital se canta aquí o ailà La santa Marseillaise), la ierarquizacion dels caractèrs lingüistics aficats (quora son aficats), o tot simplament limitar la lenga occitana an aquela de las letras (pichonas donc), coma se un Duc d'Aquitània aviá pas jamai près la decision politica de la normalizacion en la delegar als monges de Limòtges entre 950 e 1050 per li donar una cara modèrna, car qu'avèm servat fins ara. L'abadiá de Lemòtges èra d'aquel temps un luòc de formacion dels Estats novèls, e fRança existava pas, malgrat çò que podrà dire la «working class in progres» de l'istòria novèla per fRança, al Collège de France.

S'i a una universitat bravament socialista, es plan aquela de Tolosa-Miralh (cal sovent mostrar pata blanca per poder aver un pòst), dita Jean Jaurès, ara, per agradar a la movença politica socialista de l'universitat (soi pas segur que Jean Jaurès l'auriá acceptat). Es aquela qu'a refusat de recebre la bibliotèca del Collègi d'Occitània, e çaquelà los estudiants an mestièr d'aver sorga d'informacion en letras, e ne fauta pas entre 1850 e 1990, e en istòria dels sègles passats ... Mas l'elita socialista de l'Universitat de Tolosa-Miralh n'a a fotre, enfi nsa presidéncia socialista.

Donc dins aquel sistèma francés d'universitats de la sotmission politica, l'occitanisme modèrne, es de dire up-to-be pel sègle XXIen (!), l'universitat francesa assaja de negar lo peis lingüistic occitan, se parla de letras, e sonque letras. Alara que lo problèma francés per las lengas es un problèma POLITIC, unicament, e donc tanben de sciéncias en lenga occitana, de dreit occitan, de poténcia de la sapiença occitana, de l'universalitat ontologica occitana, d'una geografia de l'umanisme occitan, etc.

Donc coma l'universitat francesa en Occitània es lentassa per progressar, li cal trobar un refugi, a l'imatge de l'omosexual que a Montpelhièr es fòrabandit de sa familha francesa, ultracatolica modèl papista.

Alara podèm mesurar la capacitat de reforma d'aquel sistèma, nul, impotents ; Lleida a installat una formacion de qualitat per l'occitan, de nivèl universal (nivèl qu'es sovent autoproclamat coma aital pel sistèma univesrtari francés, coma una assegurança jacobina, es de dire !), per tot estudiant d'aquesta planèta, Lleida ensenha Tolosa, sonque tres annadas e gràcia a Eurasmus (qu'exista dempuèi 20 ans !) : E FB m'ensenha al meteis jorn doás causas ...

Per çò que concernís l'universitat anglesa o alemanda, vos conselhi de gaitar l'article qu'acaba de publicar Vilaweb :

Es clar, segon las ensenhanças alemandas, fRança es celtica (en 1938), alara es vista coma perlongada de Calais o Bretanha a Elx o quitament Cartagène. E lo ridicul someja quand se parla de Barcelona coma capital d'Espanha ; la causa talament desconeguda que lo comentari universitari anglés es pietadós...

Sèm dins un sistèma que s'acaba, lo sistèma de pensada del XIXen sègle, aquel sistèma de pensada que fabricava lo colonialisme europèu, lo impèri etnicament net...o supausat aital. Fabrica tanben una tecnocracia del vièlh sistèma, tecnocracia que se pensa al nivèl del XXIen sègle perqué a obtengut diplòmas !

Mas d'aquela pensada europèa e modèl jacobina a pas frenat ni l'occitanisme, ni l'universitat francesa de tèma "letras occitanas".

A Paris aquel sistèma de pensada s'acaba, mas dins un autre bilhet vos parlarai del «work in progres» coma díson a prepaus d'una istòria de fRança que vòlon renovelar, perqué nos an enganat e s'en rendon compte que pòt pus foncionar per nos enganar mai, al XXIen sègle, donc se regropan per fargar una autra mentida de concepte istoric ; aiçò aprèp un programa de fRance Culture que difusa lo ... Collège de France.

49.3 lo sistèma jacobin vòl damorar en plaça

Lo 10 de mai es una data que mantunes díson díson important en fRança, es la data que lo sistèma jacobin, dins l'acte politic d'un filh de republican dit espanhòl, a decidat de rendre istoric per matar la democracia.

Lo sistèma republican francés a inventat lo 49.3 per damorar en plaça, aquel sistèma serà jamai sortit per las manifestacion coma las podèm aver vist d'aiçí à d'ailà, es una casta e un sistèma de pensada ensenhada dins totas las formacions que fan las sciences politiques francesas e que se retròban pertot al govèrn e dins totas las administracions francesas (decentralizada tanben).

Quand son pas al poder, fòra del govèrn, son contra : 

 

Quand arríban al poder, es l'administracion que governa en foncion de çò que pensa que l'elegit acceptarà. E quand l'elegit es fosc, flac, tocat per la sindròma Enric III de Navarra, etc. L'administracion ne jogarà.

E alara, la discussion pel Parlament capita d'èstre impossibla, veire encara mai piège, estupida.

Mas ATENCION, es pas question d'una color o d'una autra, son mantunas partidocracias jacobinas que se passan la pelòta, per daissar lo sistèma sobreviure.

Lo jacobinisme son una constitucion, sa partidocracia e la seuna administracion bonapartista.

Aital quand un ciutadan d'aquela distatura jacobina ajuda lo fisc, lo fisc, sistèma fiscal francés .... 

Quina es la vòstra situacion materiala anuèch ?

Stéphanie Gibaud : Siu en urgéncia vitala. Vivi ambe 400 € per mes dempuèi julhet 2014. La banca refusa los meus chècs, e vau aver de daissar mon apartament se vòli pas que las meunas proprietats fosquèssen sasidas. I a una peticion per m'ajudar que circula e una soma sul site de finança participativa. Tocada, es çaquelà una umiliacion tarribla. Soi forçat de metre en abans los aspectes pro personals de ma vida, coma dins un programa de tv, alara qu'es al revèrs de la meuna educacion.

Avètz participat al programa « Cash Investigation » suls « Panama Papers » de France 2. Èriatz en fàcia del ministre de las finanças (NDLT : del govèrn socialista jacobin), Michel Sapin. Aquel encontre a cambiat la vòstra situacion ?

Stéphanie Gibaud : Non. Explica que pòt res per me. Avèm un ministre que combat l'evasion fiscala (NDLT fugissent l'Estat jacobin), que reconeis que l'ai ajudat a emplenar las caissas de l'Estat, mas que s'amaga darrièr la lei (jacobina) qu'explica qu'i a pas res per protegir los lanceurs d'alerte. Li ai escrit tres còps. A pas respondut. Ai escrit al (breton) Jean-Jacques Urvoas e a François Hollande, sense capitar. De qué vòl dire aiçò ? Seriá donc impossible de me trapar una foncion que seriái utile ? Quand las gents son es estat de sobrevida, se podrà res far ? Se podrà jamai botar en plaça una linha de budgèit per salvar una persona qu'a ajudar a amassar 12 miliards d'€ ? Al cap d'un moment, avètz enveja de vos matar, perqué soi dins l'incapasitat de téner. Michel Sapin gerís sa vida administrativa personala, ieu soi al moment de la sobrevida.

Propaus amassat per Élodie Emery, Marianne N° 993 del 22 abrial 2016

Es clar que lo sistèma jacobin a mestièr d'un elegit sotmetut per damorar en plaça. Çò qu'es pietadós es qu'aquò, del sindròma Enric III de Navarra, se vegèsse pas dins la populacion, nimai en Occitània. Mas es clar tanben que lo sistèma mediatic lo protegís tanben, aquel sistèma jacobin per damorar en plaça.

Car alara lo mai clar es :

E 1792 a ensenhat una sola causa al pòble, la guillotina es un instrument eficaça, senon «lo» pòble de 1792 li damora La Terreur dels jacobins. Car lo sistèma politic jacobin, per exemple dins la decentralizacion, a plan entendut que la fiscalitat es causa del poder centralista, del jacobinisme, o cal pas reformar, es de dire destrusir, son luòc de trabalhs pron plan remunerats pels capolièrs de la casta jacobina, ensenhada dins las escòlas de sciences politiques. Donc se cambiam pas de sistèma partidocrata d'un extrèma a l'autre, cal emplegar la guillotina.

Aprèp una commemoracion, indispensabla per Tolosa

Dins los mites franceses, sèm salvatge que França nos salva de l'obscuritat politica ; dins las farlabicas francesas, lo dreit èra d'esséncia pòst-revolucion francesa de 1789, aquel mite es nascut de l'ignorança entretenguda pel regionalisme d'expansion parisenca, e per una istòria mitificada pels redactors republicans del sègle XIXen, lo romantisme republican francés, aquel que fargava un nacionalisme que farà la guèrra a l'Alemanha lo sampitèrne enemic.

Òr, totes los letrats d'Occitània, sábon que Montesquieu, Montaigne, La Boétie, e quitament Pierre Bayle, an sempre volgut portar un messatge -en francés- als novèls poders d'envasion nordenca qu'en Occitània, lo dreit preval sul desir del rei, lo dictator francés, que viu sense parlament. La guèrra dels monarques franceses contra los Parlaments o / e Jurats d'Occitània, o los capítols a Tolosa, es una guèrra contra un sistèma que dividís los poders publics, dins un poder de govèrn e dins un poder parlamentari, segur de criticar ara, e que la santa revolucion dels Parisencs a criticat mas los a remplaçat per un sistèma plutocratic que val pas melhor, e qu'es en plaça encara uèi al XXIen sègle (lo problèma francés d'anuèch).

Dins aquel contèxte politic e istoric, la commemoracion de Tolosa del jorn dels Reis, jornada essenciala del temps del Comtat pron ligat a una pensada similara e religiosa a la glèisa de l'Orient Mejan (qu'an els gardar la simbolica d'aquela data dels reis, e lo pè politic que los liga a l'espiritual cristian) ; la simbolica dels reis en Occitània es tombada dins la mesura que los Reis èran aqueles d'una glèisa que matava las populacions, lo subjectes del Comte Tolzan, ambe l'inquisicion contra lo catarisme puèi lo protestantisme ; es en Occitània qu'es nascut un politic desligats dels monarcs (coma en Catalonha, e quitament dins totas las republicas italicas), mas qu'es lèu aprèp las inquisicions e guèrras religiosa lo fogal de l'idèa de laïcitat dita à la française. 

Cal notar que lo regime tolzan èra un regime similar al regime del Ducat d'aquitània, levat aprèp l'imposicion dels dictators francs.

 Aguent volgut portar un amic, convidar un amic a-n aquela manifestacion, lo fait que lo tèxte es presentar en occitan, li fa considerar, coma «citoyen du monde» que la manifestacion es orientada. L'amic «citoyen du monde» donc es clarament citoyen du monde, mas sap pas que sa manièra de pensar es francesa e donc que sas raiças son pas universlista mas ligada al sistèma imperialista francés que Occitània supòrta, Occitània qu'a fargat ambe aqueles dreits un biais universal de concebre la democràcia fàcia als monarcs qu'an passat lo periòde que pus tard dirèm Edat Mejan, ambe una consideracion negativa, cargada dels «bons sentiments français» sus aquel periòde francés fosc al nivèl politic.

Coma Occitan e dons Ciutadan del monde o pòdi apondre, lo tractat de 1189, a Tolosa, es un document universal, mas quitament s'es jà un modèl espandit dins tot l'airial del dreit pòstmonde latin, del dreit de Roma.

Narbona dins aquel document a una valor importanta car Narbona èra dita la segonda Roma, dims l'impèri roman, dins la latinitat ; e l'escrit occitan es d'una valor inestimable pel tractat del Comte Tolzan ambe la populacion de LOS DE TOLOSA, marca una primièra vision restablida de la ciutadanetat de de LOS DE ROMA ; es doinc plan una vision pòst latina, amai grèga de la realitat politica modèrna. 

Aquel document occitan, es en lenga occitana, lenga directament sortida d'una volontat politica dels Ducs d'Aquitània, d'un sistèma trobadorenc qu'as establit en Occitània un sistèma politic d'una granda avançada pel pòble, a l'imatge d'una Bíblia catalana directament legibla pels subjectes del Comte Tolzan. Vesèm aital que lo Comtat tolzan, aquitània e Provença èran aital davancièr dins lo continent europèu per la dignitat dels pòbles.

Es benlèu aiçò que lo problèma francés quora la glèisa catolica (encara anuèch) coma los poders franceses (sempre anuèch) fan la guèrra lingüistica a l'occitan, car lo prestigi de la lenga occitana èra clarament mai naut que lo prestigi de la lenga inventada dins las corts dels dictator reial francs (Claude Duneton, «Parler Croquant» per aver la version en francés de l'analisi aquela).

Lo problèma que los Occitans an, es que la commemoracion es utila, mas las consequéncias politicas son rarament presas pels politicians qu'an dempuèi 15 ans donat un discors plus prestigiós, mas que sónan puslèu coma pavonatge de campanha electorala que coma debuta d'una politica per establir una coneisséncia generalizada del trabalh politic bastit pels aujòls dels capítols d'anuèch.

Cal notar que la decentralizacion qu'es una descarga de poder jacobin en region, a donc los còrs  constitucionals prefectoral e autres, sancierament absent pendent aquela commemoracion ; un prefecte deuriá venir popar los tèxtes en occitan per entendre melhor çò que democracia vòl dire en Occitània ; cal notar tanben l'abséncia dels professors de sciéncias politicas de l'universitat de Tolosa Capitòli, amai dels universitaris de Tolosa Le Miralh ... e çaquelà la basa tolzana, coma l'a indicat lo cònsol Jean-Luc Moudenc, en far referéncia a las paraulas del cònsol de Montpelhièr (istorian conegut çaquelà), es bravament d'actualitat, alara perqué es pas mai valorizada melhor dins las nòstras famosas universitats tolzanas ; perqué son en occitan ? Segur òc, vist que l'ensenhament de l'occitan es encara donat als privilegiats que coneisson l'istòria tolzana, e non pas a totes coma la lenga basica tolzana.

Donc quand i aurà un libre d'istòria distribuat a totes los escolans tolzans per ensenhar la vida politica passada en Comtat Tolzan ? Quand la divulgacion se farà naturalament dins las doás lengas actualament indispensablas per entendre la vida de la futura region administrativa francesa Sud-Occitània-Catalonha ? Lo pavonatge es plan, ajuda una valorizacion del personal politic alprèp d'uan clientela redusida (que cal espandir !), mas concretament la ciutadanetat vist de Tolosa estant, ciutat universala pels conceptes politics amerita un desvolopament que quitament la vila d'Atlanta (USA) sembla melhor entendre que los Capítols actuals a Tolosa (una visita recenta a atlanta, ambe un grope de musica occitana, faguèt un signe positiu pels capítols que me contèt la visita oficiala) qu'an pas encara abandonat la compassion en politica sul tèma occitan ; d'unes díson : vendrà ... mas quines escargòls occitans !

Es important çaquelà de veire l'aula dels illustres tolzans, aula emplenada aital, e benlèu capitar de l'emplenar mai.

L'administracion francesa vòta FN cada jorn !

Aprenèm, ligam, aqueste maitin que i son 77.000 lotjaments pels refugiats del Orient Mejan disponibles en fRança.

Es vertat que los cal albergar ; mas quora se sap qu'avèm milierats de paures que cercan a èstre albergats pendent la crisi economica, se podrà aver responsa publica d'aquel escantilh :

«Quina vergonha... per trobar un lotjament, se me demanda 3 còps mon salari, mas soi al caumatge. Se me demanda 2 garants, e encara, se me refusa mantunas demandas de locacions... e aquí per els, cap problèmas... La magia de frança.»

La responsa es estada likada 102 còps en una ora quasiment !

Se l'administracion francesa non fabrica pas lo vòt FN, es èstre avuglat politicament ... aprèp se parlarà de la recuperacion del vòt dels paures pel FN , «la semantica sociala del FN» que fabrica vòts per els; e se lo paure administrat pels Jacobins administratius recuperava lo candidats FN per protestar contra l'administracion jacobina francesa ?

«soi tombat sul cuol, aquí.... 77. 0000 lotjaments sociuals disponibles ???.... Alara que las gents son sus "listas d'espèra" dempuèi annadas ??? Estimariá plan una explicacion....» e l'òme qu'escriu aiçò es pas un extremista.

Quí engana quí dins la gestion de la pauretat en França ? Quí dins l'administracion francesa se desperta ara, e que pensava pas al paures d'abans ? Quí pòt - ambe aquela informacion- non pas pensar que l'administracion francesa es realament un dangièr pels pòbles de fRança ?

Ambe aquel problèma que cal resòudre, la migracion que cal albergar per fòrça (normalament coma los paures en fRança), avèm una fotografia que l'administracion francesa engana los pòbles de fRança. Lo problèma es que la partidocracia a per agir, sonque l'administracion francesa, jacobina e sembla, mal informada (levat quand i a urgéncia), per «reglar los problèmas de societat» que, a docina, fan la ciutadanetat en colèra per la gestion francesa d'Occitània.

L'agla jacobin que minja las patiéncias dels pòbles de fRança, e lo pòble occitan, donc, pòrta un nom ADMINISTRACION FRANCESA.

Eveniment : l'Estat francés se reformarà ENFIN !

La primièra reforma que caliá far, arriba enfin ! Tres ans aprèp l'arriba al poder de l'esquèrra socialista, enfin !
Benlèu que la prefectura de Belfort -"la sola prefectura etnista de fRança" m'expliquèt un amic occitan- serà la primièra a desaparéisser ambe lo departament ?

Las idèas que li cal donar, redusir lo nombre de burèus dins las prefecturas, eliminar mantunes secretariats, informatizar l'establiment de papièrs prefectorals, eliminar las aulas d'espèra, e sobretot, suprimir mantunas prefecturas, per las sos-prefecturas es benlèu pas aquí que cal picar, mas transformar prefecturas en sos-prefecturas, ambe mens de personals donc ; aiçò se sona gerir l'argent public, l'argent de totes los ciutadans, d'Occitània o d'endacòm mai de l'Estat jacobin e bonapartista francés.

Aprèp aiçò un prefecte per region administrativa es sufisent, e vendre lo bastiment que lòtja lo prefecte en sobre. Cal notar : cal suprimir un prefecte sus dos, vesètz jà estauvi !

Ai notat Belfòrt, cal saber l'istòria d'aquel departament que servís a res, levat a ajudar Jean-Pierre Chevènement d'aver un estatut d'elegit permanent pel nacionalisme francés, senator actualament, e vist lo còst dels senators, podèm pensar que l'estauvi de la supression del departament etnista de Belfort, farà gròsses estauvis.

Belfòrt l'a creat lo poder alemand quora lo determinèt non pas coma etnicament alsacian, mas francés. Aquel departament es alara estat daissat a fRança, e Alsàcia tornava a l'impèri germanic. Podètz aital melhor entendre la fòbia d'un Jean-Pierre Chevènement regard a Alemanha, lo problèma aquel l'a transmetut... e l'antigermanisme modèrne es nascut a partir d'aquí. La supression del departament de Belfòrt ajuda a recuperar un numèro, lo 90, e estauvi tota una administracion bonapartista ailà, plus lo Conselh Generau + tota la seguida administrativa francesa e las antenas, que cal transformar en sos-prefectura del departament qu'agrada a París, un dels vesins.

Es una reforma que veirètz aviat serà castigada pels sindicats FO e UNSA, sindicats que son anti-decentralizacion e qu'an escrit mantunes còps lo refús d'un poder decentralizat en region, departament o comuna ; alara que la majoritat dels foncionaris que paga la cotisa a FO e UNSA, son d'aquelas estructuras administrativas francesas ; FO e UNSA son la vergonha del foncionariat que desgalha l'argent public, l'argent o capital que lo sistèma fiscalista francés se creva de recuperar.

Dins lo numèro especial de ARRITTI, Corsega se recòrda de la malfasença dels prefectes. Nosautres tanben nos devèm recordar qu'a l'amagat, la barbouze institucionala que díson en Corsega, e la rason es mens evidenta en Occitània, mas n'avèm agut de polits, un pauc coma aquel qu'es estat en Corsega qu'es arribat aprèp a Perpinyà (amic de Jean-Pierre Chevènement) e lo libre famós del Joan-Lluís Lluís sul tèma, se cal recordar de la malfasenta dels prefectes, me recòrdi la frasa d'un elegit agenés del Pont del Casse «mais le préfet sera d'accord ?» d'un elegit del pòble fàcia a un dictat administratiu vengut del bonapartisme parisenc, lo maissant ròtle institucional d'un prefecte, e de totes a l'amagat sovent, es donc de recordar tanben : 

Me recòrdi aver jà explicat sense prefecte en Dordonha, frescament sortit de l'escòla nacionalista d'administracion francesa, lo prefecte traparà un emplec al Conselh Regional o endacòm mai, mas que lo prefecte es pas utile en Dordonha ; vos podètz imaginar l'estonament de la taula a la Felibrejada de Peirigüers ! Dins lo concènsus politic occitanista que cal aver per non pas èstre tractat de reaccionari anti-francés... d'extremista. Un pauc coma aquel dessenh umoristic que circula sul net.