Coma felicitar los espitals de Tolosa
O cal plan dire los mètges dels
espitals de Tolosa son bons... Donc me sembla que la faciada es
polideta ; e coma l'astrada del jorn arriba aquela informacion
sus mantunas felicitacions institucionalas del bon gost politic, me
sembla important de donar la realitat de l'endedins dels Espitals de
Tolosa. L'ai viscut en debuta de julhet, sense o vóler, soi devengut
« patient mistèri » de l'Espital de Tolosa, mantuens espitals de
servici public, de servici al pòble (occitan) e que parla pas occitan, nimai signaletica d'espital modèrne e nòu.
Alara vau contar una pichona istòria
pro personala.
Un diluns dins un pargue de Tolosa, èra
16h30, soi tombat al sòl, mantunas segondas aprèp èri sul banc a
l'ompra, puèi ai près lo meu VTC per tornar ; èra quasiment
19h30 ; i a temps qu'ai pas poscut comptar... vesètz la
fotografia del problèma.
Lo ser de cap a las uèit oras, ai agut
una talent importanta, donc a las vint oras, VTC en man, soi estat
prendre una salada industriala e ai minjat en acompanhament un
pichonet hambuger made in Tolosa sul modèl USA. Puèi soi estat
dormir.
Lo lendeman maitin, podiá ni manjar,
ni marchar, e aiçò dinca sètze oras ; ai convidat un amic
aprèp 16h00, me conselha d'anar veire lo mètge, urgent ! Serà donc lo
lendeman, de cap a las uèit oras.
De finèstra en finèstras, soi arribat
a set oras trenta al mètge. De finèstra en finèstras car per marchar
èra encara impossible de me téner dreit e marchar solet.
Dins l'aula d'espèra, ai poscut
recuperar un pauc, uèit oras, lo mètge dubrís la pòrta : «à
qui le tour?» En general lo mètge sap que, quora soi aquí, i a un
grèu problèma... Ai marchat dinca la cadièra del mètge, e … li
ai explicat lo tot qu'avètz poscut legir (aviá jà remarcat lo problèma de mobilitat). Lo mètge a lèu entendut
mon problèma, me diràs lo problèma en semantica medicala e que cal anar sul pic a
l'espital. Me dona lo nom del problèma, de la malautiá ; es
pas grèu … mas necessita l'espital per ne saber mai.
Lo mètge meu telefòne al 15, me cal
anar a Purpan o Ranguèlh (èra una question) ; lo mètge me questiona al meteis
temps que parla al 15 : « disèm Purpan o Ranguèlh ? »
Responsa meuna : « lo darrièr còp qu'ai agut de far ambe
Purpan m'an perdut las ràdios faitas, alara serà Ranguèlh» ;
lo 15 sap pas ont son las ambulanças, donc serà los pompièrs !
Al 15 se lor dirà que pòdi pas
marchar, traduccion : « soi al sòl colcat ».
Lo camion dels pompièrs arriba de cap
a 8h30, en urgéncia, tres pompièrs ! E tot lo material per
portar una persona colcada e que pòt pas marchar. Podiái marchar mas ambe granda
dificultat. La malautiá demandava pas tantes materials. Nimai lo
mètge pompièr vist que lo mètge meu èra en fàcia ieu e que la
consultacion semblava bona en pronostic ; mas lo 15 a pas
comprès qu'èriam en consultacion ambe lo mètge meu !
Donc marcharai ambe dificultat cap al
camion dels pompièrs ; i a segurament una felicitacion oficiala
a donar als Pompièrs car trabalhar ambe camion de tal maissant
confòrt es pietadós per las loras sentats... E per los que fan los budgectes publics dels pompièrs tolzans.
Arribat sul parcatge de Ranguèlh, las
urgéncias, lo parcatge es plen d'ambulanças ; sembla que lo 15
o sapiguèsse pas, mas los espitals, o veirèm pus tard, sábon –
los contractes per anar d'espital en espitals es mai interesant que
non pas venir en centre ciutat tolzana, l'estiu, ça sembla. La
contactualizacion dels ambulancièrs fabrica aquel tipe de problèma,
e l'abséncia d'informacion al 15 ! Quí fabrica aquela causida ?
Arribat a las urgéncias de Ranguèlh
per un problèma d'ORL, ai vist una mètge per confirmar lo
diagnòstic del mètge meu. E aprèp aver esperat mai de 40 minutas,
ai vist arribar doás autras mètges per constatar, çò que mon
mètge aviá constatar mantunes còps a las uèit oras, ai un pauc de tension, mas pas
de problèma de còr (per rassegurar los lectors) ; e donc una
de las mètges (la segonda) me farà minjar una potinga quimica per
baissar la tension ; una ora aprèp la tension aviá aumentat
de tres punts (vesedor sus la television presenta dins l'aula de repaus) ; o veirèm pus tard, èstre mètge en espital
tolzan sembla limitat a donar a minjar las minjalhas de las
multinacionalas e las potingas quimicas dels laboratòris, coma una
mecanica plan installada. Aquò val una medalha o felicitacions de
segur, una autoproclamacion de qualitat quimica !
Pauc a pauc, aprèni que l'ORL es pas
Ranguèlh mas Larrey, Larrèi (que díson [larré] dins la boca de
totas los personals). Donc coma i a 500 o 900 mètres, cal una
ambulança, pòdi sempre pas marchar sense ajuda. Sèm mai o mens de
cap a 11 oras ; podèm jà listar lo problèma de las pèrdas de
temps ambe lo sistèma dels espitals tolzans, una matinada de
perduda.
Arribada a Larrèi, l'especialista de
l'ORL per Ranguèlh es aquí. Efectivament en urgéncia, mas sense
las Urgéncias (n'i a pas a Larrèi), lo mètge m'explica … sempre
la meteissa causa. E resumit dempuèi uèit oras del maitin (levat a
4 oras, car ai pas poscut dormir, ni minjar, mai o mens), ai vist, lo
meu mètge, un mètge-pompièrs que repotegava ambe rason d'èstre
vengut, tres mètges de l'Urgéncia de Ranguèlh, e lo mètge
especialista de Larrèi ; comptatz : sièis mètges !
(per un diagnòstic que èra clar a la debuta, a uèit ora del
maitin!).
A Larrèi, l'especialista jove e
competent (çaquelà coma totes los mètges vist fins ara), m'explica
lo mal e me dirà clarament lo nom del problèma : neuvrita
vestibulatòria ; ai pas encara poscut reténer lo nom de cap.
Lo mètge m'explica : « aquí
avèm pas pro de lièch per vos gardar, aquí a Larrèi [larrè], vau telefonar a Purpan
per lor anonciar que venètz […] mas s'an pas pro de lièch, vos
recebrèm aquí »
Donc cal una ambulança, aquí tanpauc
pas cap problèma d'aver una ambulança ; es un mercat pro
interessat ; a cada ambulança, i a dos ambulancièrs, sempre
totes competents, un per menar l'autò e l'autre per me seguir
darrièr alongat ; remarca : ambe un pauc d'ajuda, podiái
marchar, e digun l'a vist aital pels desplaçaments, digun ! E marchar es la cura de la neuvrita vestibulatòria ....
Aprendrai, pus tard, perqué vau a
Purpan...
Cal notar tanben que es a
l'ambulancièra de trobar lo camin del servici, en gaitar lo problèma
del malaut ; dinc un sistèma informatizat, i a pas un sol còdi
barra per indicar tot aquò ; lo tot papièr es la règla de
l'espital de Purpan, Ranguèlh a Larrèi : aital a l'espital de Ranguèlh, ai agut de respondre
a mantunas questions, responsas colcadas ambe un credon sus un papièr ;
aital mon adreiça, notada sus ma carta d'identitat, m'es demandada vocalament (per saber se podiá parlar segur) ;
e SOLFERINO escrit al biais de la coneisséncia francesa, SOLE FERINO
per Ranguèlh, a Purpan serà SOL FERRINO.... E serà un element
interessant per la sortida, veirètz. Los papièr de ranguèlh son pas transportat per l'ambulança a Purpan. Donc remplir papièrs a Ranguèlh per me portar a Purpan, èra donc de temps perdut.
Arribat a Purpan, « ont cal anar ?
» s'explican los ambulancièrs, un còp a l'arcuèlh veson clarament
que val melhor anar endacòm mai, vist la fila qu'i damora.... per
l'administratiu ! Sèm arribat dins un espital tot nòu, se vei
de l'exterior e a l'interior tanben (signaletica sonque en francés,
ni en alemand, ni en anglés, ni en occitan, ni en chinés-mandarin,
las quatre lengas pro emplegadas a Tolosa – e l'espital es nòu, jà
lingüisticament pas adaptat, mas pas sonque aquí, esperatz).
Arribèm a la consultacion Purpan ;
cal notar que, se passejar dins los corredors sus un lièch, es puslèu
agradiu per temps de calorassa, de debuta de julhet. E aital me podiái pausar, coma me dirà que cal far lo mètge, d'unas minutas aprèp.
A Purpan, es ambe un autre mètge
especialista qu'aurai de veire ; comptam un mètge de mai, e una
intèrna, estudianta d'ORL ; lo meu cas amerita ma visita
forçada a Purpan, es un cas escòla, neuvrita vestibulatòria e
sonque aquò ! Vaquí LA rason de ma visita a Purpan.
Car aprèp una visita al mètge
especialista, qu'es d'origina portugesa -competent al pus naut nivèl-
mas que comenta son problèma actual ambe lo francés, la lenga, « j'ai des
problèmes avec le R que je roule comme en portugais» li explica
a l'intèrna, en un francés mai correcte que lo francés que se
parla per tempsada al Miralh ; l'ai rassegurat, e li ai explicat
lèu qu'aquel fenomèn èra corrent abans l'arribada massiva de la
television parisenca, e que «vòstre problèma es puslèu la
prononciacion de la U» … sul pic cambièran de subjecte !
Una ora aprèp la consultacion, la
cambra èra liura ; lo mètge m'a pro plan explicat qu'abans
los estudis de l'uèlh pus precís doman, me cal pausar, traduccion :
dormir.
Èra 17h30 ! Recordèm, ai passat
una jornada entre ambulanças, pompièrs, consultacions e espitals de Tolosa, per
aver la sampitèrna resulta : neuvrita vestibulatòria. E èra
levat a 4 oras del maitin, normalament auriá degut poder aver la
volontat de dormir sul pic. Arribat a la cramba liura, la calor èra
mai granda que dins un cambra devath teulat a Tolosa, donc ai dubèrt
la finèstra e poscut gaudir de la situacion privilegiada de Purpan,
entre rocada o periferic, e canal de davalada o pujada dels avions de
l'aeropòrt de Blanhac ; ai pas poscut manjar correctament tanpauc, sense aver la minjalha de las multinacionalas quitament pas localas ; es la localizacion que lo grope de
mètges tolzans -los que se lor baila felicitacions- qu'an decidat de
modernizar Purpan aquí ; e la modernizacion es pro polida, la
peira tolzana en faciada, mas las parets de fèrre nègre dins las
cors interioras, aital la cramba èra plen oèst, en julhet de
calorassa, vos podètz imaginar que sense climatizacion (non
engimbrada fins ara, e vist l'orientacion e la paret obligatòria) la
calor èra intensa dedins la cramba (e l'emplec de la climatizacion forçarà a aver un budgecte d'entreteniment gròs). Mas quí a ordenat la basteson
d'una espital talament mal concebut arquitecturalament ?
Detalh, ai demandat, en marchar dins lo
corredor fresc de l'ORL de Purpan, de trobar una solucion per dormir
a l'infirmièra ; aquela tornarà ambe una potinga quimica coma
la solucion mariculosa ; e notarà sul document que me
seguirà «il demande des somnifères, et refuse de les prendre»,
precedit per «hystérique» ; lo lendeman maitin fasiá una
descripcion ambe mantunes qualificatius, l'actitud d'aquela
infirmièra : legitimista, convencionalista, conformista, al mètge que tornarà en urgéncia perqué voliái partir ... me pausar en cambra solenciosa.
Donc levat lo dimècres a quatre oras
del maitin, una nuèit sense dormir, e una indicacion donada a
l'infirmièra, que vòli sortir d'aquí per poder «me pausar» coma
lo mètge l'a demandat ; uèit oras del maitin, lo simpatic
mètge portugués arriba per … me convéncer de non pas partir ;
nos acordarèm per sortir a dètz oras trenta en matinada, aprèp las
consultacions ORL e Quiné. Vertat a dètz oras trenta tot èra
acabat. Mas per sortir, impossible ; me volián gardar, encara e
encara. Tot en sapient qu'es impossible de se pausar sense potinga
quimica dedins aquel espital ipermodèrne !!!!
Un amic venut al moment dels examèns a
pas poscut tornar, per m'acompanhar e rassegurar lo personal
espitalièr e lo mètge. Donc a las 17h30 èri encara a l'espital,
ambe una agulha dins lo braç, per res potingar ! Mas per me
conservar dins l'espital segur.
Aviái a 17h45, en man, tot çò que
cal per poder sortir, mas solet, impossible ; cal notar que lo
tramvia es en bais de l'espital e qu'o auriái poscut prendre se
l'espital m'aviá donat una cana... Donc an comandat un VTC...trenta
minutas de mai, ai vist lo moment que damoravi a l'espital, la cambra
liura, ara.
Lo VTC es aviat aquí e sèm dos a
èstre tornat, al mièg dels taps costumièrs de Tolosa, dins una
automòbila de granda qualitat, una mercedès de cuèrs automatica (que conselharai pas coma occasion de reprendre en man).
Recordatz l'adreiça de las infirmièras de Purpan qu'èra pas la
mesma grafia qu'a Ranguèlh : SOLE FERRINO. Aquela carrièra es
dins un barri de Tolosa prèp del famós barri Sant Albin : lo
menaire del VTC de Colomièrs coneis pas lo barri, e indica ambe la
man tot en debutar de menar l'autò, l'adreiça indicada per las
infirmièras de Purpan, SOLE FERRINO : « elle existe pas votre
rue » Vos dirai pas çò qu'ai respondut, mas aurà a veire ambe las
incompeténcias istoricas de l'ensenhament donat pel sistèma
nacionalista francés que sembla pus ensenhar la batalha del «sant»
òme Napoleone Ier, lo traïdor còrse de la republica.
Temps de percors a travèrs de Tolosa
entre 18h30 e 19h30, 45 minutas, lo temps exacte que m'a calgut
quinze jorns aprèp per venir a pè de Sant Albin a Purpan, a pè !
Aurai passar doás jornadas dins los Espitals de Tolosa !
Conclusion, lo trauc de la securitat
sociala (centralizada parisenca) es pas creat pels espitals rurals, mas pel sistèma dels
espitals de las grandas aglomeracions, e coma lo poder politic
escondut dels mètges es grand, amerita felicitacions politicas per un
classament, o autoproclam sense valor per la populacion, per ela, li caldrà
suportar la realitat de l'engana espitalièra francesa en Occitània.
La sentat en Occitània se pòrta mal
es a causa d'aquel sistèma que dona tota la plaça a la superba
qualitat dels mètges, e res es pensat per l'entorn ; l'entorn
mata la qualitat nauta dels sabers medicals en Occitània.
A còps felicitacions devenon ridiculas....
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada