Estiu Cerdanh de RPS fàcia a l'independentisme catalan

Es estat una matinada plen de suspresas e pro interessanta per me, non pas pel contengut, que sabi perqué l'ai seguit dempuèi 2010, mas pel public de RPS* qu'èra dins l'aula, plataforma politica electorala  bastida dedins l'Estat francés. L'ai seguit del dedins e tanben ai seguit totas las reaccions politicas pauc nombrosas dels membres de RPS, e principalament del Partit Occitan.

Qu'es aquò RPS, es un regropament de partits regionalistas franceses, que dedins i son excepcions qu'an l'uèlh d'una nacion que se vòl despertar, en Corsega e Catalonha del nòrd ; per rason mai o mens diversas, i a tanben anti-independentistas, coma per exemple lo Partit Occitan qu'aital seguís la linha politica fabricada ambe la FELCO e lo grope d'ensenhants que la seguísson, engimbrat a Montpelhièr per una marrida letrada de formacion comunista qu'aital, pròva la seuna eficacetat dedins lo sistèma nacionalista e expansionista francés. Amai de vóler aital concervar los amics del PSC-PSOE que se díson Unitat d'Aran. Son els que faràn la dintrada de la sotmission politica d'esquèrra a Leucata lèu, una granda sortida politica que los ajudarà a èstre melhor vesedor e aital donar la dimension que díson fòrta als partenaris ecologistas que n'an mestièr  per las #régionales2015.

E aquestas linhas rasseguràn totes los partenaris del Partit Occitan, aquela via que contunha de destrusir la dignitat nacionala occitana. 
Aquelas linhas non estonaràn los partenaris independentistas de Corsega o Catalonha dedins RPS.

Donc quand una Universitat d'Estiu de Régions et Peuples Solidaires (plataforma electorala* qu'amassa partits pro diferents, entre régionalisme lo mai sotmetut a l'ideologia jacobina, coma lo Partit Occitan e l'Union Democratica Bretona e los nacionalistas còrses coma lo Partit de la Nacion Còrsa o Convergència Democratica de Catalunya Catalonha del nòrd) o Régions et Peuples Solidaires se debana en Catalonha del nòrd, non serà qu'un extra-ordinari encontre entre Régions et Peuples Solidaires, partits regionalistas franceses (e me soi pas enganat de qualificatiu), e los independentistas que son al poder a l'ALE, regropament d'elegits independentistas del Parlament Europèu, e que las finanças pòdon ajudar per organizar aquel encontre tant especial, non pas perqué èra en Cerdanya, mas que Cerdanha e sa localizacion a ajudat per desvolopar l'encontre de ièr. Coma ciutadan per la dignitat nacionala dels pòbles, non podiái qu'èstre present a-n aquel moment especial ; la meuna preséncia occitana dins un encontre relativament discret mediaticament parlant, non agradava als capolièrs del partit que se qualifica d'Occitan e que sembla pas saber quitament prononciar correctament los noms dels elegits occitans del meteis partit, paure Guil(h)em !

Per aquela matinada, qu'a debutat ambe retard, es estat donc un grand moment pedagogic, en doás lengas (francés e catalana), per ensenhar la realitat, causa que los mèdias franceses fan mal, volontariament segur ; aital los movements regionalistas e encara pro franchimands, podián popar a la sorga directe ambe dos candidats joves (causa qu'en Jordi Vera, CDC Catalunya del nòrd), aurà plan sotalinhar en presentar las causas. Rogèr e Miquèu son candidats elegibles sus la lista de Girona, e an 26 e 36 ans !: « Es una causa pro extra-ordinari que cal notar dedins l'Estat francés» assegura Jordi Vera ; es vertat qu'es pauc comun dins lo vièlh sistèma francés.

Donc podèm afortir que l'independentisme catalan es jove, «tot en confirmar qu'a Barcelona los joves an problèma per votar pas que per PODEMOS», un novèl partit espanholista version los unionistas del PSC-PSOE, o Unitat d'Aran, los grands amics del partit anti-independentista dit occitan.

Alara, dins la presentacion de l'encontre, podèm plan notar qu'es introdusida pel director de l'ALE, Günter Dauwen, que vestit d'un quessòt a las colors de l'independentisme blau, non a amagat d'identitat politica de son introduccion (veire la fòto). O escrivi, car a las fins, una question del «grand» dels mèdias occitans e capolièr del POC pausarà una question, que non cal dobtar de l'orientacion politica, mas que s'amaga darrièr sa capacitat a mediatizar una cauma de la fam que pel moment e al moment qu'escrivi, a pas agut de resson dins l'Estat francés, ni dins un ministèri, sonque comunicats nombroses de premsa dels amics del famós ciutadan-jornalista setmanièr.

Una granda partida de la situacion es estada describuda pels dos candidats CDC-ERC de la lista #JuntspelSi de Girona, se notèt la convidacion de la CUP que «seriá pas vengut per rason de non pas èstre a la meteissa taula qu'un concurrent en campanha electorala». Cal notar que la traduccion se faguèt sempre del catalan en francés, puèi per las questions del francés al catalan.

Los intervenents son estats dos candidats de Girona, car efectivament la circonscripcion de Girona es
una de las circonscripcions d'eleccions en Principat de Catalonha, qu'englòba la Cerdanya dita espanhòla. La lista de Girona es capcejada per en Lluís Llach, lo cantaire preferit de mantunes occitans
quitament anti-independentistas, non pas etiquetat politicament, mas candidat de la «societat civila», e membre de la direccion de l'Assemblèa Nacionala Catalana.

La presentacion se faguèt en alternança, CDC+ERC e las traduccions, lo public present èra donc mai o mens limitat als militants de las direccions dels partits de RPS, pauc de public exterior, que sembla pas èstre volgut, vist la dificultat qu'i aguèt per veire la signaletica RPS ; mas quí sap a Font-romeu e Èguet de qu'es RPS ? Èra tanben dins una aula d'un centre plan polit de vacanças en Cerdanya, plan equipat e que l'arcuèlh arriba mai aisidament a parlar catalan que s'i pensa.

Lo public èra çaquelà pas interdit, e gaire present, mas benlèu pas interdit, ieu, cronicaire regular de l'anti-independentisme occitan... Seriá plan curiós de saber çò que se diguèt quora soi dintrat dins l'aula. Se d'unes Internautas an idèa, me pòdon mandar aiçò per escrit, o simplament me donar los telefònes, los contactarai.... Es sempre pro utile de saber çò qu'un adversari -amagat e non declarat- pensa de tu. Es vertat que los militants occitanistas de la politica an una facultat de parlar e desparlar
fàcia a un public que non sap pas realament de quin punt de vista la «santa paraula» del POC arriba... Ieu o sabi, es aquò que desrenga !

Tot se debanava coma cal, e las questions son arribadas, primièr dels organizadors ALE ; res de dire,
concensualas. Aquí èra coma al maitin en Cerdanya d'estiu, la frescor es arribada quora la «sala», militants anti-independentistas an pausat question ; la primièra es sus l'utilitat del combat catalan per «nosautres regionalistas» (l'ai escrit mantunes còps e lo cap del blòg indica plan, soi pas regioanlista) ; farai la responsa qu'ai pas entenduda :

 E ara passarèm la costat «solidaritat dels pòbles» dins RPS, la question d'un famós jornalista occitan, president d'un partit que se vòl occitan...Remarcarai donc la question d'un sol pro conegut personatge sempre mesprezat per non aver obtengut un acte concret de l'Estat francés, lo finançament de l'OPLO. Que s'installarà en darrièr totas las timiditats qu'ai poscut entendre fins ara, mas la question serà pausada sus un ton qu'amerita de las descripcions cortas, una mena d'arrogança politica, una timiditat bearnesa tota mesurada al maxímum, un illusion pessimista que sembla èstre una costuma dins lo personatge.

Devèm donc fabricar un comentari ; la premièra partida de la question sul Quebèc que jòga pas son ròtle dins la francofonia, es interessanta vist que la francofonia es un instrument de colonialisme francés per me, donc sembla que lo colonialisme francés li agrada mas a docina coma fRança o practica, mas l'actualitat recenta, e lo personatge es jornalista occitan de renom setmanièra (donc dèu èstre melhor informat que los autres o alavètz jòga sus l'ignorança de l'aula?), la presenta de l'institucion de la francofonia es una femna del Quebèc e son eleccions es estada faita pels Estats d'Africa contra lo sistèma de la françafrica plan contengut del bipartisme jacobin francés. segur que los African devon trobar mai de bon gost de votar pel Quebèc -criticat dins la question) que non pas lo famós jornalista occitan(ista). La segonda partida dona una mena de vomitòri e çaquelà la responsa catalana, dels joves candidats, es estada jà donada e o tornaràn far de manièra pro diplomatica ; lo famós jornalista, ieritièr d'una familha socialista de Bearn, e lo capvirat sistematicament cap a un poder socialista per als seunas accion dins aquel partit que se dís Partit Occitan, dona dins lo vomitòria quora demanda se los Catalans an encontrat «lo sol governent catalan qu'es al cap d'un Estat INDEPENDENT, Manuel Valls», que sus aquel bilhet disèm Manolito Valse ; la perversion d'aquel famós jornalista es que parla catalan, amai ; e donc segur un bon interlocutor per presenta Occitània sotmetuda en Catalonha, del punt de vista d'esquèrra, coma o faguèt un còp èra en 2006 al Parlament de Catalonha, dins un discors demorat famosa, encara !

Mas analisar perqué lo cap d'un partit que se vòl occitan, pausa una question talament estupida e sustot non pensa a son amic Paco Boya senador socialista a Madrid e provenent de la Val d'Aran, Principat de Catalonha (província concernida pel procèssus d'independéncia), e de lenga occitana, oficiala, enfin aranesa coma explica lo regionalista aranés Paco Boya, me sembla pro estonent, sobretot qu'èrem dins los Pirinèus prèp de la Val d'Aran justament....

Donc la question mostrava una manièra eleganta de non pas aver apreciat aquel debat que justament potava al clar que los partits an un ròtle de jogar dins un procèssus independentista, lo Partit Occitan non o vòl jogar.

Dins aquel debat çaquelà s'oblidèt de parlar dels quatre A, per Associacions dels Ciutadans a l'exterior, Associacions dels catalans de lenga espanhòla, Suma-te, Associacions ANC que farguèt als primièras manifestacion de massa e la darrièra en companhiá de Òmnium Cultural, e per clavar Aran, per non pas oblidar Occitània lo vesin del nòrd, oblidar lo vesin del nòrd sonat Gavatx es benlèu respondre al famós jornalista occitan que l'interès amont anut es França e pas Occitània, vist la mentalitat que l'occitanisme politic, «poc util», pòrta sus Catalonha.

E malgrat tot aqueles oblits e las reaccions de l'audiéncia qu'èra convidat a l'Universitat d'estiu dels regionalistes franceses, ai trobat aquela matinada pro interessanta, çaquelà.

* Plataforma electorala per ajudar al finançament de totes, dins un sistèma jacobin que lo finançament dels partits es adaptat e votat pels partits nacionalistas e expansionistas jacobins franceses, que aital s'autoseleccionan per donar la paraula public pendent las eleccions ; aquela plataforma politica RPS se comprendrà plan aital, per las legislativas, regionalas, europèas e totas las aliganças que pòdon aver ambe partits suportables coma EELV, o los partits centristas non jacobins.