Lo
contengut d'una politica se jutja sovent per son eficacetat e donc
pels projectes capitats de sortir o en via de sortir, tres ans
aprèp, podèm questionar, non ? Per exemple la còlha del
Jean-Luc Moudenc aviá preferit lo projecte de musica classica per la
preson Sant Miquèl, abandonada per l'Estat e una urbanitat que seriá
la clau de desvolopament pel barri aquel. S'espèra encara una lesca
del projecte, e benlèu que las amistat lo transformaràn en projecte
immobilièr a sorga financièra clara, mas per quí ?
Se
trapa que Convergència Occitana que farga la gestion dels bastiments
de l'Ostal d'Occitània (n'i a dos), aviá un projecte plan complit e
quasiment finançat per las ajudas de tot escantilh e qu'estauviava a
Tolosa un finançament pesuc (bon, non?). En causir un autre projecte
de musica classica transformat en musèu de la resisténcia fàcia a
l'aucupacion nazi (ajudat pel sistèma politic identitari francés de
1939/45 qu'èra naissut dedins l'Action Française), pesuc pel
budgecte de la comuna, avèm donc una fòto setembre 2017 (3 ans
aprèp la campanha electorala e lo desvolopament de la promessa que
dona aquò ; e coma lo budgecte i èra pas condamnava a la fòto
següenta en fin d'agost 2017 :
Dins
lo projecte de la Convergència Occitana, i aviá una idèa d'un
projecte transpirenèu, un projecte europèu, un projecte de
dimension capitalistica de Tolosa ; es estat refusat e los militants se son calats. Dedins
aquel projecte i aviá l'idèa que l'Istòria d'Occitània, a Tolosa,
aviá una importança per l'integracion de totas las populacions. Es sonque quand s'encontra las populacions migrantas a Tolosa que se trapa lo voide de la sapiença sus Tolosa qu'agrada als poders jacobins e reials en plaça.
Sembla
que Francis Grass, encarga de fòrças causas, aguèsse pas trobat
d'esponsòrt o mecenat per la cultura e donc per la musica classica e
per aquel projecte de cultura aplicada a un barri sense aver
questionat los ciutadans del barris.
Lo
projecte de la Convergència Occitana aviá questionat los ciutadans
del barri. Dins un barri que la joventut e la migracion es
importanta, lo fait de promòure una coneisséncia de las sapienças
d'Occitània (Istòria, canta, dança, teatre, etc.) a una importança
sociala qu'es estada refusada per la municipalitat de dreita de
Tolosa.
Martin
Malvy a indicat sovent l'importança de saber l'Istòria
d'Occitània ; vertat al moment del projecte lo nom de la novèla
region estimat pels elegits Les Républicains èra lo pietadós
« Languedoc » ; fabricava aital una pròva de mai
de la necessitat de donar una leiçon d'Istòria de Tolosa e
d'Occitània a totes los elegits qu'an votat aital dins
l'aglomeracion tolzana. Los elegits Les Républicains an confondut
Occitània e Lengadòc, e la zòna fiscala reiala (l'estimat
reialisme del cònsol màger de Tolosa, fauta de sapiença sul tèma
en Lengadòc) èra lo Lengadòc, mas pas la Bigòrra, ni Armanhac, ni
Carcin, ni Albigés, ni Roergue, ni Comenge e Varossa, ni Comtat de
Fois, ni encara mebs la Cerdanha, Conflent e Rosselhon... la faut a
de sapiença de Les Républicains es granda, politicament o
sábon fargar en musica per enganar per las eleccions. Ai j à
publicat sus aquel blòg la mapa clara de l'espandiment del Lengadòc,
es pietadós que fosquèsse pas difusat dementre los conselhièrs
regionals d'Occitània, Occitània administrativa francesa de 2017.
Quin
ròtle auriá agut un establiment per la promocion digne de la
cultura e de la sapiença occitana a Tolosa ? Exemple encara en
Catalonha :
Fau
notar las datas de la fin dels poders autonòmes en Occitània ;
la debuta èra en Auvernhe quand lo Ducat d'Aquitània a perdut la
guèrra ambe la maison de fRança, e que la glèisa catolica prenguèt
lo poder en Auvernhe, per establir la patz.
Fau
notar las datas çaquelà importantas de 1453 / 1470 la conquèsta de
l'Aquitània ducala e del Parlament d'Aquitània e dels jurats
qu'aprovavan las leis.
Fau
notar las datas importantas de 1870 quand lo referèndum del pichon
filh del traïdor republican còrse faguèt una parodia de
consultacion per restacar internacionalament la Comtea de Niça a
fRança, Estat imperialista, e destrusir la maison de Savòia, un
Estat independent dempuèi lo tractat de Wien.
Fau notar que fRança es pas etèrna (coma l'explica l'Action Française e una de las secta maçonica francesa), fRança se farguèt de conquèstas sempre violentas, o de violacion dels dreits dels pòbles ; lo jacobinisme n'a fabricat un fantasme istoric, Jules Ferry se ne serviguèt per intoxicar la pensada istorica dels pòbles sotmetuts. Fau oblidar aquela mapa de 1732 ? Quand l'accion francesa èra una accion per un dictator al cap de l'Estat, e una de las rasons de las multiplas revòltas en Occitània abans la pichona susmauta parisenca coma una Bastille qu'èra voida, e jà voidat pel dictator-rei al poder.
Sabèm
ambe los capítols actuals que la collaboracion ambe lo regime
jacobin es pas acabada, nimai lo regionalisme d'expansion parisenca
que pudís per las accions realas o reialas, o las non accions.
La
coneisséncia de la sapiença es utila pels elegits de la
decentralizacion per los rendre mens collaboradors al sistèma tòrt
plaçat pels jacobins en Occitània, e que lor agrada fòrça car fabrica lo clientelisme ontologic a la santa republica parisenca. Mas tanben per integrar totas
las migracions creadas fins ara pel colonialisme republican francés,
puèi pels migrants futurs que vendràn ambe los consequéncias de las
guèrras mondialas (e lo trading dels amics de Les Républicains en region parisenca) e de las crisis climaticas (que sonque un Donald T. amic dels extremistas bancs nega).
I a
urgéncia car, pel moment, se sap que l'economia d'Occitània avança
mai aviat que l'economia parisenca, e donc sèrèm portat a recebre
mai de migracion ; o fau pensar coma del temps de Franco que la
migracion andalosa èra emplegada per destrusir la vida publica del
catalan a Barcelona ? La perversion jacobina dels elegits
actuals de Tolosa es de dimension franquista o reialista (aprèp la
mòrt al lièch del dictator) ?
I a
urgéncia, fau pas far coma pel mètro aver 10 ans de retard a la
dubertura de la linha A... del temps de la meteissa majoritat
administrativa e politica de Tolosa.
La
preson de Sant Miquèl arriba a un nivèl d'abandon de l'Estat que
farga una responsabilitat dels elegits de Tolosa ; sembla que
n'en fosquèssen pas capables. L'elccion d'aquel còlha sembla èstre
una error electorala dels Tolzans, mas l'autra majoritat valiá gaire
melhor.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada