La dreita francesa es sus la critica dels socialistas ; mas concretament e sul terrenh, qui me podrà explicar de quina manièra una vila sobrecargada de camèra pertot e d'una polícia municipala modèl de l'UMP-Les-Républicains, podrà pas respondre de las incapacitats politicas de la dreita francesa a Niça.
Camèras pertot (Modèl Les Républicains de gestion comunala), polícia municipala pertot (Modèl Les républicains e FN-BM de gestion municipala), una organizatriça de viatge explica que li a calgut 20 minutas per son bus de torista per arribar a l'òtel e al final, li a calgut demandar als toristas de partir a pès a l'òtel.
Coma un camion frigorific amb un VTC dedins, a 22h, lo #BastilleDay, a poscut passar el ?
La dreita autoproclamada republicana prepausa tanben un novèl modèl, aquel dels potchistas contra lo dictator Erdogan. Fau ajustar aquel arganhòl es estat un conselhièr de Nicolas Sarkozy, ai la paur a l'esquina que tòrne !
Los protagonistas de dreita son cumulars, son adeptes de la politica de costejar los mèdias a la primièra catastròfa qu'arriba (modèl Nicolas Sarkozy que n'avèm vist jà l'ineficacetat) e lo sistèma mediatic los ajuda grandament (benlèu sense vóler) ; los avèm entendut tota la nuèit del 14/15 de julhet e tota la jornada del 15 de julhet. Per nos explicar : es la fauta del govèrn socialista. Fau tornar indicar qui a suprimit lo mai de pòste de foncionaris dedins lo sistèma policièr francés dins los vint darrièrs ans ? Responsa : Nicolas Sarkozy e son govèrn !
E els de qu'an coma responsabilitat ? Son pas els que fan la politica en PACA, dins lo departament de Niça, e dins l'aglomeracion de Niça ; son pas els a l'òbra ? O benlèu que la delegacion, per causa de cumul de mandats e d'occupacion a l'inauguracionisme, facilita una gestion administrativa de totes los problèmas. E per aquò far en securitat, fau aver administradors afidats, causits en foncion de l'afidança (los DRH son alara una clau del sistèma), donc forçadament del concènsus politic que farà que lo patron serà re-elegit, per poder contunar coma abans ; mas pas question d'èstre imaginatiu, pas question d'èstre fòra las règlas establidas per un sistèma electoral que participa del jacobinisme francés, del bonapartisme o militarisme republican francés.
Puèi una messa catolica coma sola vision politica per un drama uman per la populacion de Niça, me sembla un pauc cort, un pauc electoralista, comunautarista e d'una vision de futur dobtós, car «fau seguir çò que lo FN-BM practica», fau pas daissar lo terrenh liure al FN-BM, lo Varton e la Maréchal-le-Pen son tanben dins la glèisa catolica.
Donc, mens de 20 minutas aprèp l'atemptat d'un des-balançat, un falord, per rason de familha (ça sembla grandament), la dreita bonpartista francesa fasiá son show.
De l'autre bòrd, al govèrn se vòlon amagar darrièr d'estructura d'Estat. «C'est la guerre» explica Manolito Valse ; mas dins una guèrra fau aver un enemic, e pel moment, ça sembla qu'es un des-balançat mentalament e per rasons personalas qu'a cometut l'atemptat, ambe las armas de son trabalh de cada jorn, un camion, e pistòlas factiças dedins la cabita, una bicicleta dins lo camion frigorific. Benlèu que lo falord sap copiar lo modèl precaunizat per ISIS, mas es pas brica un integrista politico-musulman.
«Gagner une guerre» sense poder saber quin es l'enemic ? Quin militar podrà avalir aiçò coma una causa eficaça ? Una guèrra i a un enemic clar, i son militars fàcia a d'autres... i a un clar sistèma d'un estat faàcia a un autre ; lo terrorisme es pas una guèrra.
Alara, fau aver un Manolito Valse per assegurar qu'es un atemptat modèl ISIS e donc fau manténer «L'État d'urgence», sistèma que visiblament es eficaç sense que per protegir la casta republicana que se passeja sus los mèdias d'informacion en contunha.
L'«État
d'urgence» es una fotesa per protegir lo personal politic jacobin, pas las populacions, basta que vòton per els; l'armada non podrà protegir tota la populacion ... donc lo perlongar, perlongar una causa inutila, cambia res al problèma politica que Niça e Occitània a de suportar, los poders parisencs e bonapartistas ; fau pas oblidar tanpauc los afidats al sistèma, l'administracion centralista francesa, agís mal, mas s'amaga darrièr una partidocracia turiferària de la populacion nissarda, e donc, per extension e proximitat lingüistica, occitana ; lo modèl terrorista djihadistas es francés, sembla a l'AOS de l'Argèria abans l'independéncia (la santa republica a oblidat), e aiçò es conegut dempuèi vint ans.
Puèi i a l'esquèrra francesa costat pacifista :
Al meteis moment se cantèt a Montmartre, en memòria de las victimas. La filiacion es clara :
"Le courage, c’est de chercher la vérité et de la dire ; c’est de ne pas
subir la loi du mensonge triomphant qui passe et de ne pas faire écho,
de notre âme, de notre bouche et de nos mains aux applaudissements
imbéciles et aux huées fanatiques." Jean Jaurès
Lo coratge es cercar la vertat e la donar ; es de non pas suportar las messorgas triomfanta que se passejan, e de non pas far lo resson, de la nòstra anma, de la nòstra boca e de las nòstras mans als aplaudiments imbecils e las cridas fanaticas - dixit Jean Jaurès
Plors, show e compassions, mas cap solucion. Car lo problèma es lo sistèma politic jacobin que cap dels partits politics franceses an en cap de destrusir, de reformar radicalament, encara mens Los amics del FN-BM, Les Identitaires.
Es que la crida a l'«Unité Nationale» salvarà aquel sistèma jacobin ? Salvarà la partidocracia francesa que s'encamina cap a una autra engana dels ciutadans en fRança.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada