L'Institut Pew Research Center publica una enquèsta sus las lengas ; fintatz aquí. L'enquèsta explica : « Sharp ideological divides across EU on views about minorities, diversity and national identity », tre la debuta de la pagina ; Un division importanta destria l'Union Europèa a prepaus de las minoritats, la diversitat e las «identitats nacionalas» ; es evident que lo darrièr concepte dèu èstre explicat per un Francés (ciutadan de l'espaci politic gerit pels poders jacobins franceses - lo jacobinisme es un sovietisme per la pensada), mas l'enquèsta se debanèt sul meteis biais de pensar sus tot lo continent. Donc las responsas en França son forçadament un pauc classicament coma lo nacionalisme francés o regionalisme d'expansion parisenca a trabalhat las populacions.
Quand la nacion es sul continent europèu, una question entropologica ; dedins l'Estat francés e dins lo ment de totes los sistèmas politics que son arribats aprèp la terreur française de 1792, la definicion de nacion daissa un pauc complicat l'enquèsta anglofòna.
Una lenga nacionala en Alemanha, es regionala en Alsàcia, e çaquelà la nacion germanica exista de cada costat del Rhin... d'un costat la nacion antropologica es devenguda (a la seguida de Fischte e de la creacion de l'Impèri de Bismark), lo concepte d'unitat lingüistica (encara tot es realtiu dedins la practica de la lenga alemanda), un Estat, ara pro plan deventralizat, abans de pensar coma lo sistèma republican regional parisenc expasionista.
Lo sistèma regionalista expansionista parisenc aviá un problèma, fagocitar territòris que parlavan pas la lenga del rei, la santa lenga, la lenga académique, donc la nacion de la terreur française èra supausar parlar la lenga de la libertat, dinca 1992, que lo Parlament francés, per paur de l'anglicizacion de l'Union Europèa, a causir de donar un nom a la famosa lenga de la libertat, se sonarà del nom del pòble que domina l'espaci politic, lo francés a agut son article constitucional, lo numèro 2. Lo patrimòni (ierarquizacion) aurà dreit al numèro del departament de Paris, 75.1. La nacion es alara passat del concepte abstract (encara que foguèt unicament imposada per las escòlas privadas e publicas), a la realitat lingüistica francesa imposada dempuèi un sègle, de destruccion de las autras lengas del territòri.
L'identitat dita nacionala en fRança es devenguda una identitat administrativa, de papièrs, ligada de fòrça a l'emplec unic de la lenga del rei-president. E i a pas d'autras alternativas, es una dictatura lingüistica de la elnga del rei-preisdent, ambe una casta que pauc a pauc tòrna a pus parlar la lenga imposada al pòble, e parlar la lenga de l'argent, l'anglés ; es pas la primièra paradòxa francesa !
Amai, lo complicat ambe la lenga francesa es que nos an farlabicat una ortogtrafia qu'èra supausadament far passar lo francés de la normalizacion d'una lenga vulgara del latin (coma l'alemand e d'autres parlars proxím, lo savosian, l'occitan, lo catalan, lo flamands-neerlandés, lo còrse), a una lenga del meteis nivèl de preciositat politica que lo grèc e lo latin (legir "Parler Croquant" Claude Duneton, qu'ai agut l'astre de poder legir o dever legir en cors de francés en sistèma agricòl d'ensenhament) ; ara lo politic destrusís l'ensenhament del grèc e del latin dins las escòlas, e donc totes los ponts lingüistics potencials per amanar las autras lengas mesprezadas sus l'espaci politic de la santa République Française.
Donc totas las enquèstas lingüisticas en fRança se devon d'èstre fait autanplan ambe grandas dificultats que dins la populacion immigrada turca dels Estats germanics o dins l'Estat del regime d'Erdogan actualament.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada