Quand la partidocracia francesa en Occitània nos explica un fum d'autres problèmas, fau tornar sus tèrra ; la lenga occitana es en dangièr car lo sistèma politic francés en Occitània es sotmetut a las leis parisencas e que lo personal politic es sotmetut.
E alara lo dangièr es indicat per aquel sistèma, son los autres, los refugiats, l'immigracion, segur que se los fasèm pas occitans, lor aprenèm pas la lenga del país Occitània, lo viure al país, seràn un pauc despistat per entendre melhor dins quin parçan o tombada son a vóler i viure o sobreviure... Mas serà pas l'Estat francés qu'o farà, nimai los afidats d'extrèmas en jacobinisme, mas serà una volontat occitana d'aver la lenga ensenhada a TOTES/AS, en tota libertat politica. Lo modèl catalan (Barcelona, Girona, Leida, Figueres, Tarragona, València, Palma, Vielha), qu'en Occitània, digun vòl importar, es çaquelà pron clar sul tèma. Doás associacions a Barcelona fan un trabalh d'integracion ambe la lenga catalana coma primièr veïcul.
Los Bretons son realistas, mas l'afica oblida d'indicar que lo vòt basco es plural, democrata, pacific, e sobretot costeja los 50 de cent dels vòts, en aguer quasiment eliminat los jacobins de las corsas electoralas francesas en Pays-Basque.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada