arcuèlh

dilluns, d’octubre 03, 2016

Felicitacions a Carole Delga

Ambe aquelas felicitacions politicas raras, podrètz trobar la contentament personal per la renavida dels Pyrénées-Orientaliens. ENFIN ! e los Pyrénées-Orientaliens van cotria ambe lo voide de programa politic per sortit Perpinyà de la sampitèrna crisi economica.

 
Dissabte passat, lo jornal parisenc Le Parisien que se vòl « Aujourd'hui en France » títol per una novèla classica de panatòri de vinha (per la sason e l'an 2016), « Occitanie » ; es lo primièr còp pels tres sègles passat qu'una partida d'Occitània portarà lo nom d'« Occitanie » dins la lenga imposada actualament pel poder central. Es una istòria oficiala de nom d'una region de l'Estat francés, una region administrativa francesa, de dreit francés ; fau notar que dins las regions d'administracion italiana e espanhòla (catalana), los noms oficials mençonan pas lo mot « Occitanie » o « Occitània » ; fau apondre que al cambiament de nom de la region administrativa de Bordèu, pas cap movement occitan a gausat participar a l'establiment d'un nom en ligason a una reflexion de la populacion de lenga occitana ; e per aquela « Nouvelle Aquitaine » digun a fait votar « Nòva Aquitània », nimai en lenga basca ! E çaquelà lo cap de region es vengut portar sas pensadas politicas per la region de Tolosa-Montpelhièr, tot en oblidar a partir del cambiament de region de publicar las paginas occitana e basca costumièra per l'anciana « Aquitaine ».

Fau notar que lo debat democratic a debutat a l'iniciativa d'un grope d'occitans de Tolosa e Narbona (Convergéncia Occitana e País Nòstre), un an abans la debuta de l'informacion parisenca sus la famosa pichoneta reforma de las regions ; l'objectiu èra estat establit lèu e clar, fau un nom que rebèrta l'identitat lingüistica de las populacions de las regions de Montpelhièr e Tolosa ; dins aquel debat los Catalans son estats convidats sistematicament, malgrat d'èstre simplament una pichoneta partida de la novèla region ; jamai se parlèt de convidar los roergassistas, o los gasconistas ; o fau pas oblidar tanpauc. Estranh, lo desvolopament de l'argument es partit de Gasconha …

La debuta del debat se faguèt dels tempses d'en Martin Malvy, l'ancian cap de region, vengut del costat de Fijac e qu'aguèt lo temps clar per saber sa region coma occitana, el l'ancian jacobin ; e jà pendent la campanha electorala se ne parlèt, gaire en Catalonha del nòrd. Arribada al cap de la region, malgrat las promessas, lo cap de lista de l'UMP-Les-Républicains sortit per rasons constitucionalas, damorètz una lista de dreita ideologicament contra « Occitanie », e ambe las promessas similaras Carole Delga tenguèt la linha, farà una campanha de promocion dedins la populacion per escolhir un nom que posquèsse agradar a totes/as. O faguèt, la fau felicitar !

Dins un sistèma politic d'aligança politica, es Gérard Onesta que prenguèt la direccion de la campanha per determinar lo nom de la region ; pauc a pauc çaquelà, e ambe l'interès que la populacion li portava, Carole Delga s'engatjèt ; dos moments de comission per determinar lo nom que la populacion aurà d'escolhir se son debanat a Tolosa e Carcassona ; totes los punt de viste son estats entenduts ; l'argumentacion catalan o foguèt tanben, malgrat d'estar mal biaçuda, pauc diplomatica. La resulta serà protestacion pendent una setmana e al final una causida de noms d'escolhir que tendrà compte de totes los avejaires ; pel costat catalan, la paradòxa es qu'es la causida del jornal que los Catalanistas independentistas díson Le Dépendant, que serà listat : « Occitanie Pays Catalan » ; veirèm pus tard qu'aquela causida foguèt tanben aquela d'un fum d'occitans militants dins aquela futura « Occitanie ».

Fau notar que sense consultacion e per imposicion administrativa (dictatura administrativa) lo Conseil Économique et Social Région imposarà un apondon « Pyrénées Méditerranée », aprèp aver amenaçat la presidenta de lançar un referèndum, lo sindicalista de la CFDT Chauzy donava lo ton que l'administracion dona a la democracia participativa... De cap manièra aquel apondon es estat causit pels catalans, mas per un gropeton d'antidemocratas que refúsan d'entendre « Occitanie » per la region.

Çaquelà « Occitanie » solet, aguèt un succès que quitament lo movement occitanista a pas capitat d'aver fins ara, e ambe las dificultats qu'i aguèt per votar per Internet o per corrièr me fan encara somiar sus la capacitat de la populacio nd'èstre mai occitanista que lo movement occitan; sabi d'aqueles militants occitans qu'an esperat lo darrièr moment per votar (...); èra pas lo cas de la populacion assabentada de l'interès de la votacion. Aquel succès son 91.000 ciutadans per « Occitanie », sembla talament natural, simple, e costumièr ! E se adicionam lo nom « Occitanie Pays Catalans » avèm la majoritat dels ciutadans qu'an votat. Fau notar que lo cap de lista FN de Perpinyà votèt per « Occitanie Pays Catalans », malgrat el tanben d'èstre cap de lista, lo FN sense el donarà una protestacion contra « Occitanie » aprèp la votacion al Conselh Regional.

Çò d'incompenedor, es la pausicion d'aqueles letrats d'occitan que faguèron la mescla entre l'espaci lingüistic d'una populacion de lenga occitana, e la determinacion legala d'un nom per las mapa de l'IGN, per l'administracion francesa, una causa politica ; es clar que la mescla entre la lingüistica e l'administracion (unifòrma modèl francés dempuèi 1992) d'un espaci politic se sembla a un etnisme, aquel que determinèt la basa de mantunas guèrras europèas de tres sègles passats, e pas sonque entre franceses e alemands.

Aprèp la votacion del Conselh Regional, e per aver pauc participat al debat democratic, los Catalans de Perpinyà se despertan aprèp aver considerat que « Occitanie » val « septimanie », una vièlha guèrra contra Frêche reviscolada, e sobretot una asirança contra los gavatxes ! Mas an oblidat qsue Tolosa es pas Montpelhièr … vièlha mentalitat, vièlha pensada, tòrtas pensadas politicas, a còp de vomir.

Quand lo « democrata » Franco, un grand democrata segurament, a nommat lo Principat de Catalunya, Catalunya, oblidava Aran ; qui explica als catalans del Sud que fau cambiar lo nom de la region aquela en Catalunya-Aran, la CUP … Pas la CDC66 !

Per me, val melhor res cambiar al Sud de Perpinyà, mas sabi que los Aranesis son els lo grand ganhant car en situacion de granda autonomia politica, administrativa e d'identitat fàcia a las fòrta catalanitat de Barcelona. Fau notar qu'aquel biais de pensar es lo meteis pels Bascos qu'els, dempuèi annadas demandan la creacion d'un departament Pays-Basque, (ai pas notat en lenga basca car la demanda se fabrica en francés, per rason politica francesa clara), mas al final auràn una organizacion territoriala particulara e que la negociacion se fabrica ambe Pau e Bordèu, en preséncia del prefecte (de l'Estat francés). Ieu, a fòrça d'aver enemics los Catalans del nòrd, de Perpinyà principalament, se gausan pas gaitar dins un miralh per se dire : « e ara que fasèm » que fasèm nosautres per melhorar la situacion catalana a Perpinyà, nivèl politic, economic e lingüistic. E que la region se nommèsse « Occitanie » o d'un autre biais, aquò cambiarà res ; son Catalans, o díson fòrts quitament dins un departament qu'a jamai vist nàisser los «Pyrénées-Orientaliens», mas qu'a un Consell General qu'a jamai etiquetat los collègis en catalan, nimai los licèus quand lo Conselh Regional de Montpelhièr èra governat per un catalan ! An l'accent, mas sábon pas coma se fabrica ; quand lo Consell General inaugura la pòrta de Salses, la debuta del « mur pels Gavatxes», la bandièra pagada pel Consell General es … de Provença !

A la CDC66, que lo voide programatic es real, li fau enemic per sobreviure ! E lo jorna de la publicacion al jornal oficial, la CDC66 trapa los mai jacobins per l'ajudar a pagar los fraisses del planh politic, enlòc de pensar a bastir una politica pel departament que sonèsse plan catalan, e ontologicament per la dignitat dels Catalans de Perpinyà. Donc la CDC66 se trapa dins lo camp dels repotegaire Les-Républicains-UDI e del FN contra « Occitanie » coma nom de la region ; se tracha plan d'un simplèt nom, e res de mai !

Dins sa recèrca de succès electoral, la Convergence Démocratique Catalogne 66 se transformarà en francés Oui au Pays Catalan ; podèm rire ? Al mens portaràn pas lo títol de democratics car o son pas, nimai de Conergence car nimai o son ! E de Catalogne tanpauc car son Pays Catalan.

Jà al Sud la CDC de Barcelona a cambiat de nom … la CDC66 pòt cambiat tanben de nom vist que de democratas o son gaire.

1 / lo jorn que lo Principat de Catalonha se dirà "Cataluña Aran" nos faudra pensar parier mas pas coma Lo Dépendant 'occitanie-pays-catalans' faudrà pensar Occitània-Catalonha. 2 / los Bascos auràn un estatut especial (informatz-vos) perqué mens estupids que los Catalans... 3 / trobar los mai jacobins de Perpinyà, e los que fan pas una sola politica rasonabla pel catalan -la lenga- a Perpinyà, per trobar rasons (estupids) contra « Occitanie » es una ignominia politica dels grands !

Los « Pyrénées-Orientaliens » sont pas mòrts, enfin tòrnan viure gràcia a « Occitanie ». Fau positivar.

Las autras criticas an una responsa : 1 / pels membres de l'IEO-PNO que fan de las letras l'unica pensada contra lo pòble (91.000 ciutadans), una pensada lingüicidària contra lo pòble a quí fRança a enlevar la lenga, es una realitat fosca que farà pas ganhar Occitània granda o/e administrada per fRança. 2 / los jacobins del FN e de Les Républicains fan la pròva de solidaritat ambe CDC66, per una pensada politica lora qu'es alara sotmetuda a la partidocracia parisenca, una fauta politica contra la populacion occitana despertada, ela melhor que lo sistèma politic. 3 / los Occitans vesins (d'Auvernhe, Provença, Niça, Lemosin, Gavotina, e Gasconha de l'Oèst) an de que pensar, enfin Occitània es sus la mapa, IGN compatible, sèm dins la situacion positiva dels Catalans dels Balears, del País Valencian, o de la franja de Ponent, veire tanben de la pichona vila de l'Alguèr.

Totes donc faràn lors l'etiqueta aquela, pichoneta etiqueta ; mas ont son las criticas per una reforma flaca, pichoneta per seguir la pensada d'un grand politician francés, Michel Rocard. Jà lo comunicat del Partit Occitan dona la realitat del problèma, lo finançament, car es pas un problèma d'una pichoneta etiqueta malgrat lo còst de l'afar.



Quand lo Conselh Regional a votat a Montpelhièr, an votat tanben lo trilingüisme per la publicacion del nom de la region ; aquò serà oblidat o pas ; es que las lengas occitanas e catalanas auràn la visibilitat qu'an jamai agut fins ara ?

Ara en « Occitanie » podrèm far mantunes repaisses republicans occitans sense èstre interdit de santa republica parisenca ; mas de trabalh politic ne damora, e quin partit ne serà capable de portar un messatge politic digne per tota la populacion d'« Occitanie ».

Felicitèm Carole Delga en la convidar als repaisses republicans occitans que fan per popularizar una politica per totes/as dins aquela novèla region administrativa occitana en fRança ?