arcuèlh

dissabte, de juny 03, 2017

La premsa, l'opinion e la vida del ciutadan

Las leiçons del passat per entendre l'avenidor, Emmanuel Macron èra jà rei republican en decembre 2016 segon la premsa francesa #Elections2017 La causa èra entenduda de totes .... E aqueste còps, lo còp èra un còp de mèstre ; l'estupiditat dels elegits Les Républicains a plan ajudat, e quand los socialistas s'i son botats, lo còp es devengut reial, un reial republican francés, tal qu'un Bonaparte sol a sabut far, o quitament un Général De Gaule. Pel referèndum sobre la constitucion europèa (1992), la causa virèt diferentament.
Se fau sovenir de l'istòria de las manipulacions de la premsa per enetendre que los pòbles ne son los instruments volontaris o pas. Mas sempre la premsa a una influéncia sobre las causidas dels pòbles.
Donc la coneisséncia de l'escritura d'un article de premsa deuriá èstre lo primièr cors de sciéncias politicas de totes los ciutadans. E l'escritura se dèu pus limitar al papièr, fau l'audiovisual e l'Internet, ara.
Sense corses es :
Mantunes ciutadans bisounours o afidat de Disney an mestièr d'aquela inocenta jovença, crèma de jovença qu'ataca los neurònas de la pensada politica. E aquò me farà dòl. Mas es pas tot.
Aprèp la seguida es : de quina manièra lo marqueting trabalha per -ambe l'ajuda de la premsa o pas- per installar una opinion sobre las causas, la vida de la societat, la via politica que la societat « se dèu » causir. Puèi las eleccions jacobinas o pas devenon sense grand interès, donc !
Aquel cors, deuriá èstre imperiatiu al collègi, tre sortit de la pichona escòla, aprèp l'alfabetizacion.
Un exemple, quina es l'informacion importanta lo 1er de junh en Irlanda ? Avèm pas la profusion de premsa coma dins lo monde anglosaxon, mas la premsa en francés (sense cap de dobte jacobina, centralista e d'opinion fabricada a París), sovent de la news, en patois parisenc, o la version iberica de las informacions (en espanhòl e catalan, basco o galician) nos dona a pensar que lo trabalh d'aquel cors de premsa als joves publics es grand. Dins las escòlas, i a corses -de temps en temps- mas sempre ambe un solet jornal .... la diversitat del tractament de la novèla e donc al final de l'opinion amerita mantunas sorgas d'informacions, sense cap de dobte ne sèm bravament luènh.
En Occitània, lo prisma de la premsa es jacobina, e quitament los journaux locaux qu'en mai se díson independents çò qu'es una granda nhòrla lemosina, donc discreta.

Aquel bilhet assaja de donar una pichoneta amira, vision sul costat, sus la talvèra de l'actualitat vist d'Occitània. E en Occitània, sèm pas melhor que los autres, mas una pèira a la pensada de la planèta e dins la nòstra lenga que volèm bravament mai que manténer !