Per restaurar las glèisas lingüisticas goticas que son las lengas, qu'es la lenga occitana, s'espèra una politica francesa, fau pregar a la virtuala glèisa République Française ; pel moment fRança a res previst, cap linha de programa, cap politica lingüistica, cap partit clarament volontari sul tèma ; es çaquelà patrimòni segon la constitucion a la linha 75/1 mas la realitat sul terrenh es francesa e pietadosa.
RFI infòrma sul tèma : Ligam de legir
Se fau alara questionar de l'interès de l'article 75/1 de la santa constitucion republicana francesa, article votat pels deputat UMP6UDI ambe l'ajuda de totes los socialistas. Aquel article parla de patrimòni immaterial per las lengas de fRança, mas concretament cap comission de deputats es estat veire l'uititat d'aquel article per la salvagarda de las lengas, per contra se la catedrala de Paris tomba o veiràn e la populacion castigarà los deputat qu'auràn pas votat per la seuna salvagarda, malgrat la lei sus la laïcitat !
E se la lenga occitana es pas salvagardada serà coma una catedrala francesa, una roïna de la santa republica francesa, una immaterialitat lingüistica que la lenga francesa n'es la seuna preson semantica (vist los emprunts que li faguèt, o fau dire los panatòris que la lenga occitana aguèt se suportar de la part de la lenga imperialista de l'edicte de Villers-Cotterêts e seguidas) ; benlèu qu'entendrèm que l'occitan es pas causa laïca, vist que la primièra lenga vulgara qu'a tradusit la Bíblia del grèc antic, gràcia als Catars o Bons Cristians que los poder franceses an percaçats per èstre maissant cristian coma l'explicava la santa glèisa de Roma. Tot es possible per bastir mentida del costat jacobin, e pauc impòrta los regimes, republican o reial, jacobin de dreita o d'esquèrra, en caminar o en far res ; la tòca finala del sant esperit francés es de netajar lingüisticament lo patrimòni lingüistic de l'Estat, per daissar la plaça a la santa lenga reiala francesa (en mesclar la ciutadanetat e la nacionalitat, es jà un grèu problèma que debuta dempuèi 1792).
Donc aurèm de suportar los jòcs olimpics, e los pagar tanben, puèi tanben la santa catedrala de Paris !
Lo desert cultural es fabricat per Paris, e l'importacion de la lenga francesa cámbia res al problèma, al contrari, assegura una sotmission CULturala granda a las idèas « bonas e santas » dels Parisencs, d'una casta d'intellectuals que ara son republicans, mas que son estats legitimistas e/o reialistas ; res a cambiat.
Dins un bilhet venent vos donarai la rason que l'Assemblée dita Nationale es un poder sense utilitat, a la seguida d'un programa de fRance CULture que presentava la « frabique du pouvoir », la farlabica del poder en realitat.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada