Per las eleccions de l'arrondissament de Vilanèva-d'Òlt, lo sistèma partidocrata socialista nos a explicat que caliá votar per el (dins totes los mèdias parisencs especialament davalat, e nos sarravan la man a sus totes los mercats), en clar «per non pas ajudar lo FN d'arribar al sièti de deputat francés»; conclusion es la dreita dita republicana, aquela que sosten lo pòst-franquisme del PP a Barcelona (e qu'o dèu pas saber!), aquela dreita aparatchik del republicanisme jacobin qu'es estada elegida.
E per Occitània, ara la situacion se multiplicarà, es una longa istòria del nacionalisme francés qu'a coma en Espanha donat naissença a clònes politics europèus de «race blanche». Mas la fauta de quí per l'Estat francés ? Se cal recordar lo ministèri de l'interior d'un ... François Mitterrand que refusava un estatut d'autonomia a Argèria alara qu'èra «la république» que caliá salvar ! Balanç, i aguèt la guèrra d'Argèria e mantunes mòrts occitans (e una associacions d'ancians combatents), e la «diplomacia» francesa, e la dreita francesa, dins las negociacions a installat la dreita conservatriça e musulmana en Argèria ! Tot en enganar las «populations blanches et européennes» d'Argèria, mai tanben los qu'an pensat a la fòrça segura d'aquela puta de republica francesa. Aquel discors de defensa d'una ciutadanetat europèa especialament catolica e blanca tòrna ara dins granda potencialitat de ganhar.
Per tornar en Agenés, la causa es similara, l'extremisme francés i a sempre existit, 9 % coma minímum a Vilanuèva-d'Òlt ; mas ara lo lòbi agricòl del productivisme agenés a près lo camp de l'extremisme francés, de la fòrça que l'abstencion fa pujar), e se presenta ambe un certan succès, vist la desfaita dels autres, dins l'arrondissament de Vilanuèva-d'Òlt ; aital dins lo canton de Pena d'Agénés, Bòuvila e Laròca-Timbauç lo novèl descopatge socialista a ajudat la candidatura socialista ; la dreita dita liberala francesa a plan ajudat en presentar «un financièr», traduccion un emplegat del Crédit Agricole! Que podián far melhor per ajudar lo vòt FN del monde rural ? Bon mas lo candidat socialista es tanben un personatge plan conegut, lo perdent de las eleccions legilativas mediatizadas, e sobretot lo païsans transformator del País de Sèrras (de Valelhas a Pena d'Agenés), que li agrada las musicas e danças occitanas, amai de las tortièras e de sa fèsta annadièra. Donc avèm un locutor de la lenga occitana, e un supausat socialista militant per l'occitan. Se gausatz li podrètz parlar en occitan quora afica dins las comunas al torn de Pena d'Agenés, mas aquò frena aps non pas saber de qu'es una politica lingüistica.
Ara, arribat al Conselh General, vesèm la realitat, los panèus de la comuna de Laròca-Timbauç son tot plen nòus !
Aquí se trapa que l'administracion governa encara en Òlt-e-Garona la comanda dels panèus ; se lo politic èra estat eficaç, auriá a l'entrada del Conselh General, l'elegit socialista al Conselh General e socialista Bernard Barral auriá sul pic demandat panèus non-bilingües, mas en occitan e francés. Un Bernard Barral qu'a degut legir lo libre «La France Plurielle» escrit pels nègres Marcèu Esquieu e Cristian Rapin, mas coma l'autor qu'a signat que n'a retirat que lo dangièr d'un occitanisme digne, aital Christian Laurrissergues (dos còps e benlèu mai deputat socialista d'Agen) serà estat en Gironda lo castrador de l'occitanisme pendent d'annadas al Conselh General de Gironda.
Se trapa que lo mitan socialista d'Òlt-e-Garona es lo mai aprosmat de l'occitanisme, aital podèm mesurar l'eficacetat del discors socialista occitanista dedins lo mitan dels elegits d'Òlt-e-Garona. Lo president actual del Conselh General es un amic estudiant d'un «desconegut» David Grosclaude ... conselhièr regional del POC.
I a l'occitanisme del passat, que, en situacion bravament mai complicada per l'occitan, an capitat de far meravilha (Marcèu Esquieu, Cristian Rapin), e i a l'occitanisme modèrne d'Òlt-e-Garona que capita, malgrat d'èstre mai nombroses, e melhor plaçat alprèp dels socialistas (car fòrça an la carta del PSf), de pas aver explicat als companhs militants del meteis partit soaiclista francés de qu'es una politica lingüistica e que se podrà pas resumir a donar subvencions als amics, a las associacions amigas.
Aital lo Kim Yung Song* de l'occitanisme d'Òlt-e-Garona que dona la meteò sus una radio locala, membre dels amics aprosmats del PSf e del burèu del POC, es sovent plan interessat per la Setmana Occitana, li dona plan de revengut per totas las animacions seriosas, el qu'es presents pertot e que los pichons occitanofònes d'Òlt-e-Garona se demandan perqué capita pas de lo veire mai sovent dins los AG de las associacions d'immersion escolara occitana (* ai pas trapat melhor per donar una idèa de la lista de las associacions occitanistas qu'i a agut una presidéncia, e que present èra, mas eficaç ?).
Aquel ACPA, EOE, IEO son clarament etiquetablas de manièra POLITICAMENT REMARCABLE al socialisme d'Òlt-e-Garona, perqué pas ! Mas los autres militants dels partits ageneses i son combatuts ... per i èstre dedins, ambe la famosa frasa : «cal pas far de politica», o puslèu cal pas criticar los socialistas jacobins ! O puslèu cal daissar los socialistas fa de mèrda : - la demesida dels inscripcions de l'EOE al fial de las annadas es clara, IEO qu'edita un libre departamental e que li cal 5 ans per 5 noms de vilatge «problematic» (cal dire que lo Kim Yung Song de l'occitanisme de l'Agenés, e membre del burèu del POC, es estat cònsol de Lacauçada, dos còps de seguida, e pas brica capable d'i botar lo mendre panèu en occitan !), o una ACPA qu'a combatut e qu'o far encara la volontat dels parents de Calandreta per assegurar una escòla per immersion lingüistica en Agenés (cal recordar que l'ACPA es susceptible de cantar en lenga de fusta, eh non, en lenga occitana) ; e segur que ne doblidi.
Lo Kim Yunh Song agenés (sense camps, encara qué...) es d'aquel que de politica ne vòl pas, mas es per protegir los seus amics socialistas, e o faguèt sempre tota sa vida ! Lo bois es una planta emplegat pels enterraments, los polits tombèls, aquel boissièra pòrta plan son nom.
Per astre i a d'autres tipes de boissièra en Agenés (quasiment tota la familha aquí), i a l'autre que fabrica un bon militant del POC, clar politicament e candidat dins son canton, sovent, e que bastís un musèu remarcable (de vertat), un mercat païsan sense equivalent en País de Sèrras, a Frespuèg (justament), mai qu'a capitat en estent cònsol adjunt d'aver un panèu en occitan pel «village remarcable» de Frespuèg, aquel qu'espèra un panèu d'orientacion en occitan a Laròca ! Li aurà calgut mai de 20 ans, segur res es aisit ; mas quora la boissièra de Gavaudun (a dauisat Lacauçada) s'en aucupan es encara mai long ; èra l'impression que Marcèu Esquieu m'aviá assajat d'explicar discretament car es complicat d'ajudar pas un amic... pro amic del PSf Agenés !
Vist de l'Agenés, las causas per l'occitanisme modèrne son pauc claras ; e del costat redator del Lugarn-PNO ... miladiu, es pas melhor e ne farai pas d'autras linhas serà tròp long, e benlèu maissant. L'un es pas per recuperar l'autre costat, pas brica.
Donc una fotografia d'aquel occitanisme fabrica una pietat politica, una indignitat per Occitània ; es per aiçò que cal manifestar a Montpelhièr ?
Benlèu pas els, pietat non, aquelas mediocritats de l'Agenés en occitanisme politic, mas la suspresa es venguda, non pas de l'occitanisme a Marmanda, non pas de l'ATPM, mas d'una eleccion dels non-socialistas a Marmanda ; lo panèu en occitan marron èra estat installat pel secretariat de la comuna (al moment socialista), abans 1982, installat per un patriòta còrse; segurament a la retirada ara, es lo novèl cònsol màger -es melhor- qu'a reprès la carga de la dignitat per la lenga occitana, e sembla que las causas avançan melhor e que l'occitanisme ... seguís en grand estonament ! Donc Marmanda dona la via de la dignitat politica, un cònsol escolarizat dins un occitanisme politic, causa refusada per l'ACPA-ATPA-EOE-IEO e las ràdiaos associativas localas, e a còp refusat tanben pels militants del POC e del PNO, per rasons d'amistats ... lo clientelisme debuta per l'amistat. Lo clientelisme fabrica pas una POLITICA LINGÜISTICA PER L'OCCITAN. Marmanda e los socialistas pòdon èstre notats coma 40 ans perduts per l'occitanisme, un cambiament real de cònsol e tot càmbia. E çaquelà los bilhets en occitan de Le Petit Bleu ne fasiá sempre la glòria, al calam tanben un militant socialista, qu'a perdut la carta aprèp 1985.
Donc la fotografia sancièra de l'Agénés, Fumel (occitanisme res de res), Vilanuèva-d'Òlt (mediòcre), Gavaudun (res i cal comptar), Barbasta (res), Miramont de Guiana (res), Pena d'Agenés (voide sancièr e malgrat l'escòla bilingüa), parier per Montsempron-Libòs, Vilareal, Tonens (res), Nerac (res), CastèthJelós (res), Miramont de Guiana, Duràs, Bòuvila (malgrat un istoric d'escòla d'Estat per immersion lingüistica, a l'amagat 5 ans), Tornon d'Agenés (res), Agen e aglomeracion (paure !), etc. Non en Òlt-e-Garona i a occitanisme revendicat pertot, e dins las quarante annadas passadas tanben, mas l'eficacetat de la visibilitat occitana es nullíssima, en Òlt-e-Garona avèm la pròva que la basa militanta de l'occitanisme es pas bona, mal formada, en defensa d'una politica lingüistica coma en politica nacionala occitana. L'occitanisme en Agenés sembla temps perdut!
Es per aquel occitanisme que cal anar manifestar a Montpelhièr dissabte ? Evitar lo rectorat e la prefectura, es una especialitat agenesa.... a Montpelhièr tanben ?
-°-
Escotatz Ràdio Planèta Occitània, 100% musicas e cançons occitanas, e anatz sosténer Calandreta Jansemineta a Agen, pel moment ambe la politica de Marmanda, i vesi gaire causas que faràn bolegar melhor l'occitan en Agenés ; e anirètz a la manifestacion de Montpelhièr ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada