Creire es coma pensar en religion republicana francesa e jacobina.
La transparéncia es lo subjecte del jorn ; pareis que lo govèrn actual s'espèra perqué la transparéncia es demandada als futurs ministres. An pas oblidat que lo darrièr govèrn a agut las cassòlas de la fauta de transparéncia politica e lo interès particular de mantunes.
Édouard Philippe es clar, coma cònsol de Le Havre, e deputat clar de Les Républicains, installèt eoliana ambe lo seu ancian patron AREVA ; es clar donc. Es un pauc coma la clartat del PP en Espanha ; aquò sabut, vesi jà los rires dels Bascos, o Catalans, o democratas en Espanha (se aquò pòt existar) ; es un pauc coma la clartat de l'eleccion de Jean-Claude Junker al cap de la Comission Europèa, per èstre estat lo primièr ministre truand de vòl de la fiscalitat dels pòbles europèus al sol profièich de l'Estat que governava, Luxemborg.
Donc parlèm de clartat en politic dins los Estats qu'an un sistèma centralista o forçat de panar per sobreviure, e donar a la clientèla de qué saber plan votar (coma en Espanha)... La clartat !
La caça al ministre jacobin net es duberta.
E soi segur vist lo matracatge mediatic, la causa serà entenduda pels inocents electors del jacobinisme. E coma mandrats en Anglatèrra anirà votar ambe fòrça per la persona jacobina qu'enpasta la clartat (coronada pels mèdias plan venguts d'èstre una ajuda al sistèma centralista francés).
Mas çaquelà qui se podrà tapar los uèlhs quand un deputat Les Républicains (dins la granda tradicion d'aquel partit) de la transparéncia (la lei) s'en trufa ; e l'etica politica, lo François Fillon del castèl de Sablé sur Sarthe, lo capolièr e candidat Les Républicains, nos a plan fait remarcat que s'en trufava tanben. Lo sistèma partidocrata jacobin es fosc ontologicament (nos fan jogar ambe la dreita o l'esquèrra), demandar la transparéncia es demandar l'autodestruccion politica. Lo fosc es la basa del jacobinisme, d el'existéncia parisenca e dels poders al entorn, en debutar per l'elonhament del sistèma representatiu de la basa dels electors, tot en comptar sus la muditat de l'«independéncia» del jornalisme francés.
Jà coma sabèm que lo primièr ministre nommat, l'Édouard Philippe, es jà clarament contra aquela lei, podèm clarament pensar que lo retard a la sortida del govèrn es un teatre mediatic orquestrat per donar de contengut a l'abséncia d'accion positiva personala sul tèma (un exemple per la politica futura ?). Es tanben de notar qu'abans de govèrnar pels pòbles de fRança, son jà els -la còlha del president actual- que son a non pas brica vóler s'aplicar la lei de la maudita esquèrra de l'an passat.
Donc al vrespe o doman, aurèm lo « govèrn de la transparéncia » de la cort macronista. Los enarquistas son de grand nivèl per enganar los pòbles, e aquò es pas fosc, es clar.
Las accions qu'arribarà aprèp seràn segur dins la dralha de l'engana politica tradicionala (75.1 de la constitucion), perqué nos fan creire dempuèi bèl briu que 65 % de vòts son una majoritat per governar SA politica (la politica del novèl rei jacobin), apareguda i a gaire, justament per damorar dins lo fosc que lor agrada talament.
Una còlha de jornalistas parisencs a poscut remarcar en sortida mediatica del rei-president Emmanuel Macron en Alemanha, Federacion Alemanda, que lo fosc èra tanben la règla.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada