Non la corrída es pas causa de cultura occitana

Emmanuel Macron piadeja sus la laca, marche sur l'eau, sus l'incultura francesa a prepaus de cultura en Occitània, i a la lenga e l'istòria de la cultura en Occitània. Se vei ambe la causida de las candidaturas République en Marche... que fan dempuèi París causida plan bobò, coma explica lo FN-BM en campanha. E aital ne fabrica la maissanta pròba.

L'istòria de la cultura occitana debuta pas ambe l'arribada de la corrída espanhòla, nimai ambe la venguda del Felibrige.... lo XIXen sègle es una presa de consiéncia en Occitània de la descaduda de la cultura dels païsans (majoritat de la populacion an aquela epòca) [en pensar tot parier qu'es pas la cultura de las autras partidas de la populacion, una error en suplement, une error sociologica, de sapiença sociolingüistica, de coneisséncia de la populacion d'Occitània, dels locutors del temps], e donc d'una granda partida de la vision filosofica d'un espaci d'aquela planèta per la granda partida de la populacion ; 1848, tota la campanha dels republicans se faguèt en occitan, pauc aprèp a Paris an enterrat la lenga del país que los aguèt elegit. Dins la vida culturala occitana i a tanben una grand respecte de la populacion animala, coma dins totas las bòrdas d'Occitània. Fau aver viscut dins una bòrda agenesa per o comprendre, e quitament al XXen sègle ; minjar l'animal es una riquessa sovent forana dels masses, pel borgés vesin, del « francés » qu'arriba en junh per l'estiu dinca setembre... sovent un oligarc del sistèma republican francés, una grnada tradicion francesa (arribada de la cort a Angolesma, per colonizar lo dit Peirigòrd nègre e i bastir castèls d'estiu).

Simbolica granda : la còlha d'Emmanuel Macron a causit una representanta de la matança en public del taure dins l'arèna, objectiu : combatre lo candidat FN-BM, Gilbert Collard. Fòra que lo biais es una estupiditat sociologica, l'acte politic fosc de la còlha parisenca que fabrica las candidaturas de République En Marche ... Veirèm que la fauta de sapiença de las causidas fabrica una accion mediatica (non verificada pels jornalistas) : se parla de « renouvellement » en politica, es grandament faus. O veirèm sus Tolosa, es grandament faus ; es simplament encara e encara, l'intrusion de sciences-po dins la vida politica en l'abséncia de realitat politica d'Emmanuel Macron a Tolosa.

L'importacion de las culturas del nòrd o del sud sembla èstre una granda companhiá per destrusir Occitània, una vida aital de la lenga e sa cultura fabrica dracs de tot tipe ; aital se refusa una evolucion ontologica a la creativitat de la pròpria usança lingüistica de la populacion ; sèm dins l'import que mata una cultura e sa lenga pròpria d'Occitània. Lo jacobinisme es una expression dura del colonialisme politic, economic e cultural ; Emmanuel Macron n'es l'exemple novèl ; e trapa collaboracion (partenariat) sul tèma.

Devath l'uèlh dels actors -sovent engatjats- avèm donc la matança organizada d'una filosofia occitana, d'un biais de viure en co-vivéncia ambe la natura d'Occitània, una animalitat respectada e aital desvolopada, una pensada sus la vida de las plantas e son emplec per tota la populacion, avèm aital a Tolosa l'arribada d'una planta de decoracion -violeta- per vendre als Parisencs (ambe l'arribada del tren) sul terrenh de Bòrda-roja (ara destrusit per l'urbanisme desfiscalizat, e aquò agrada al politic qu'a terrenh a vendre, e urbanitat d'imposar), o la corrída d'importacion per la primièra onda de migrant antiregime castilhan, al XIXen sègle. Aquí dos exemples del XIXen sègle, car es aquel periòde (per nostalgia) que serà la basa de la dita « tradicion occitana » presada al XXen sègle e XXIen sègle ; donc una candidatura République en Marche explica l'ignorança parisenca sul tèma ; es pietadós de pensar que qualques actors dits occitanistas posquèssen càder dins aquela laca de l'ignorança politica francesa.

Puèi sempre dins la zòna desculturada tolzana, avem la lista dels candidats de République en Marche ; aquela lista explica fòrça causa, mas sobretot que République en Marche es pauc de renovelament en politica; es simplament una vision del renovelament modèl Université de Sciences Politiques ; es la pauretat politica sancièra.

La pauretat de las candidaturas farà que lo renovelament « esperat » (Segon los mèdias de la casta jacobina) arribarà pas jamai en santa republica jacobina francesa ; lo problèma es pas dedins las personalitat dels candidats o de las candidatas, mas dedins un sistèma de formacion en « sciéncias politicas » ; qui prepausa la supression dels corses de sciences politiques e de la còlha que ne sortís (etiqueta) « candidat del renovelament » ? La supression de sciences-po seriá segur una bona causa per la politica en Occitània.

Quand los etudiants normals (fòra sciences-po) seràn causits coma candidats o candidatas, lo monde jacobin serà en destruccion lenta, e serà una bona novèla per la bíblia de la pensada politica parisenca.

Car qui decidís en fRança, son pas aqueles candidats/atas dels fautuelhs presats (per la paga jacobina, e la pension de retirat, es de dire un sistèma de privilegiats jacobins), quí decidís ? 

Fau notar qu'a Tolosa - i soi estat e ai poscut verificat la vacuïtat del discors- es lo centre cultural josiu de Tolosa qu'o convidèt. La paur del comunautarisme josiu fabrica candidat anti-FN-BM, mas dona pas dins la qualitat de la democracia ; fau explicar la proximitat ambe lo poder e la comunautat josiva en fRança ? Fau explicar las errors politicas del CRIF ? La primièra clau es l'expulsion dels integristas castilhans, un còp èra... e la debuta de la migracion forçada ; e l'interpretacion d'aquela expulsion fabrica una pensada josiva tòrta, qu'Occitània es forçada de suportar. E aquò escrit, aquò vòl pas dire que soi antijosiu, mas que pensi que la comunautat josiva s'engana sempre per causir los amics politics, o per damorar muda quand es castigada (exemple famós).

_°_

Importacion del renovelament, segur ?