Las eleccions departamentalas, coma totas las autras eleccions, mas benlèu melhor, fan sortir los “français de souche typique” dels bosques, very frenchie nationalist, e Jeanne d’Arc ôssi.
Sabi pas perqué mas me sembla que l'avèm tròp aisida per donar las etupiditats nacionalistas del FN, alara que son lo simplàs perlongament del nacionalisme francés, sonque aiçò ; son la resulta, d'educacion organizada e programada per fabricar aquel tipe d'estupiditats ; l'ai escrit dins un bilhet de “Occitània tèrra aucupada”, a la seguida.
Mas anuèch, una fòto publicada per Le Point me fabrica un argument suplementari ; es benlèu un terrenh de jòc essencial per l’expression del nacionalisme francés, version FN-Bleu-Marine, las eleccions.
Sense parlar de las consequéncias potencialas de se donar a-n aquel tipe d’exercici mediatic per Twitter, consequéncia de tipe bota-fuòc politic, sul modèl Ucraïna en guèrra actualament.
Aquò me recòrda una conversacion al moment que fasiá la seguida dels ancians abonats per un jornal agresta francés (engatjat politicament) ; arribavi dins las adreiças que m’èran donadas, l’afar se debanava dins una cort pichona d’un abonat ancian de la revista agricòla ; lo meu ròtle èra de lo tornar-far abonar. O posquèsse pas car èra jà abonat a un jornal del meteis grope.
Mas aquel òme aviá quicòm a me dire ; èra plan content de l’abonament del jornal que recebiá ; perqué ? Perqué aquel jornal èra pro critic contra Nicolas Sarkozy, alara el me diguèt : « et ce Saaaaarkooozyyy là, il est même pas fraaaançès» (atencion dire ambe l’ira que cal e l’accent occitan dins lo francés, mas pro neutre, plan segur). Me donava aital son punt de vista, plaçat a la lectura d’un jornal d’esquèrra, francament d’esquèrra. E li donava una opinion francament de dreita, los estrangièrs que governan lo país, son donc dangieroses ; cal remarcar que dins la critica de la dita “Révolution française” i aviá tanben lo fait que los Borbons son pas franceses tanpauc. Coma responsa personala, ai agut de li far remarcar que son nom tanpauc èra francés, èra gascon !
Lo racisme anti-estrangièr, o “los estrangièrs son lo problèma per França”, etc… es de totes los tempses en França ; e non podrà èstre qu’aital tant que França saurà pas qu’es faita per d’estrangièrs (diversas provenéncias e istòrias politicas, coma endacòm mai çaquelà) e que la maquina lingüistica assimilacionista foncionarà pas ambe la sola constitucion, la sola escòla que fòrabandís la lenga qu’es pas agradada per l’elita, sobretot en tèrra cremada d’Occitània, de lenga occitana que totes los lingüistas franceses refúsan de gaitar en fàcia, en realitat.
Justament aquel òme vièlh de Lomanha, abonat a L’Humanité, me donèt clarament lo biais que votava, votava FN sense cap problèma, levat aquel que li èra encara complicat de dire a l’epòca.
Ara, lo FN exprimís pauc a pauc son nacionalisme ambe la violéncia que sembla rebertar la violéncia de las annadas 1920 en França, las annadas que faguèron bastir l’estupida estatua de Jeanne d’Arc a Tolosa, sense gaire critica, nimai ambe l’esquèrra de l’aprèp guèrra de 1945.
Se l’estupiditat èra a l’Académie française – e sembla qu’i es jà (!) en escotar France Culture e Henriette Walter al maitin- totes los candidats FN podrián acompanhar los vièlhs parlejaires del patois parisenc en acadèmia. e i a un mèstre per la “gloriosa campanha sanitosa” per la respectabilitat de la santa République française, dedins la barca FN-blaumarinada ? Quí a causit los candidats ? (gausi pas demandar pel programa…blaumarinat)
O simplament, podèm confirmar que lo sistèma FN, per fauta de quadres, es forçat de presentar candidats de tot escantilh per rasons estatisticas, e finançament del partit ; coma o fan los autres partits, coma o fan los autres partits. La santa République française a fabricat un maquinisme electoral que lo FN pratica pro plan, mas que desvaloriza la santa republica parisenca sancièra, e los vòts dels pòbles de fRança. A l’imatge del parlamentarisme de 1939 que votèt los plens poders a Philippe Pétain.
Car imaginatz-vos, que son pas los estrangièrs lo problèma, mas unas castas que se fabrícan de generacion en generacions dedins l’Estat francés, e pauc impòrta lo regime ; mas seràn pas remplaçadas dignament coma l’espèran los pòbles de França, gentes ciutadans que van encara votar, per la novèla casta o familha blaumarinada !
En conclusion, las estupiditats del FN-blau-marinada, numerosas, o las castas en plaça, faràn que :
La République français es decadenta.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada