Incapables de trobar govèrn central

Ara o sabèm l'espaci politic dit espanhòl e reconegut aital coma una entitat politica sonat Estat, es sense govèrn dempuèi sièis meses.

Quand es Belgica, la premsa francesa ne fabrica un mesclum d'incompreneson e castiga sul pic los Flamands de non poder èstre vertadierament belgües.

E çaquelà, cal notar que la partidocracia espanhòla a provar son incapacitat de crear una reala democracia, e l'abséncia de pacte es una realitat : PODEMOS-COMPROMÍS vòl un referèndum en Catalonha, e los autres partits -luènh d'èstre democratas- n'en vòlon pas ; vaquí la lista dels antidemocratas : PSOE, PP, Ciutadanos. E son partits ESPANHÒLS.

Avèm donc la fotografia de partit que vòlon interdire l'expression dels Catalans, e que de la democracia n'en vòlon sul modèl franquista, «Una y indivisible España».

Es qu'Espanha amerita encara d'èstre dedins l'Union Europèa ? Ambe los Estats democratics ? Non, e en practica es aquò. E dempuèi mantunes meses vesèm regularament la fòto dels caps-de-mercat-Estat-nacion sense un representant madrilenc, del regionalisme madrilenc d'expansion castilhana.

Espanha va mal politicament car refusa de parlar amb catalonha, non pas negociar la sotmission, mas negociar la sortida ; donc, parier que fRança en 1961, ambe la guèrra d'Argèria, Espanha va mal, pel moment la violéncia franquista es pas sus la taula, mas la pensada franquista e los modèls politics, sí que si son.