Se pausa sovent l'interès del Sénat, e o sabèm totes e totaas, lo Sénat suprimit, non pas per la realitat de la «democracia» Républicaine francesa, mas per pression del pòble (guillotine per exemple) o pression internacionala.
E coma èra pro incompetent, es devengut ministre de la jacobiniá socialista, del govèrn centralista francés ; o sabiam mas encara, coma los Papièrs de Panamà (o sabiam, i a gaire que los avugles e sords que o podián pas saber), es encara un article de Le Canard Enchaîné qu'explica qu'aquel collaborator del jacobinisme, del centralisme francés, es inutile e dangierós per la collectivitat, e en mai nos còsta cada jorn lo revengut d'un sentaor e d'un futur pensionat.
Es lo quite incompetent que nos explicava que lo rescalfament climatic èra farlabica, i a urgéncia de l'enterrar.
Cal notar que coma es Sénateur, es estat elegit pels similars coma el en Auvernhe, çò qu'implica la capacitat dels elegits de la decentralizacion d'èstre competent per seleccionar los Sénateurs.
Lo sistèma «democratic» francés pròva que la representativitat ajuda pas per la gestion de cada jorn del collectiu, e de preservar los pòbles dels problèmas del productivisme, per exemple las particulas dels veïculs Diesels.
Remarquèm tanben que l'afar pròva que los CNRS es tanben un ostal que se podrà dobtar dels capolièrs... coma dins tot lo sistèma jacobin d'administracion de l'Estat francés. E son a nos donar leiçon per exemple per donar un nom a la region, la seleccion dels capolièrs dedins lo sistèma jacobin es un gròs problèma.
D'unes díson que cal levar la taula e petar tot, mas i a solucions claras per Occitània, crear un sistèma politic que permetèsse de protegir la populacion dels disctat d'una elitocracia pauc competenta, autanplan mal competenta que las elitas d'abans 1789.
Que cal pensar d'aquela «democracia» francesa en gestion d'Occitània, e qu'impòrta sénateur occitan per èstre segur de contra-rotlar lo sistèma colonial, e versar moneda a plen rius !
Anuèch sabèm que lo candidat non seleccionat per sa seccion solcialista per èstre candidat a las eleccions dels deputats en Auvernhe, non a Tolosa (la «diversitat» frena la democracia), lo Kader Arif devengut ministre coma l'autre Auvernhat, refusa d'encontrar los elegits locals de dreita, el lo moinistre d'un govèrn que l'esquèrra explica de dreita, a prepaus dels transpòrts collectius que pòdon redusir las particulas dels veïculs Diesel a Tolosa.
I a un contunhum jacobin, sèm los cobais, los pòrcs de doás mars, animal jacobin del sistèma politic parisenc, aqueles personatges politics son los mèstres de l'ostal colonial, e los Occitans son sotmetuts, son pas Islandeses...
Cal tornar dire que los Claude allègre e Kader Arif son dos personatges jacobins que vòlon pas una politica per l'occitan. I a pas d'astrada politica excepcionala.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada