Se canta La Marseillaise, de brandís bandièra parisenca e reiala, per assegurar una sotmission al minimalista republican francés. L’oligarquia al poder s’amaga darrièr los simbòls republican per amagar l’apropriacion de las taxas per las bastesons d’una casta partisana, un còp UMP-RPR-UDR, un còp socialista (PSf-PCf-PRG). Dempuèi 1981, cadun son torn minja l’argent dels pòbles de fRança, e se trufa de la libertat d’expression, e dels dreits lingüistics ; los pòbles sotmetuts son mai aisits d’enganar.
A Tolosa, quora la manifestacion darrièra a daissat al grand rond los elegits sul costat, per anar sul monument de la resisténcia, los manifestants an avançat mai aviat. Los elegits alargats an aital poscut cantar un cant, e determinar que son plan amainagats per la République française. Se son confirmats, coma se parla de la confirmacion a la glèisa catolica.
Evidentament, d’unes diràn qu’es Valeurs Actuelles, e donc la dreita que tusta sus l’esquèrra, mas se cal pas encara, es parier per la dreita, cadun son torn, qu’èra abans 1981, cadun lo torn de la dreita.
Dementre aiçò, aprenèm anuèch que Jean-Pierre Bel, supausat representant de las collectivitats al Sénat e qu’a perdut la cadièra del Sénat, es nommat … «représentant de l’Élysée dans les Caraïbes».
Se remembrar l’avianença associativa e politica del POC d’o botar en debuta de manifestacion per l’occitan, a Tolosa un còp èra, mas en plena campanha electorala, per assegurar un bon caminament d’un dreit République française per las lengas de fRança. Résulta : RES ! coma sempre ambe l’Estat francés e sa representativitat d’Occitània que sola sap cantar los imnes enganadors dins la manifestacion de Tolosa.
Ara, Jean-Pierre Bel podrà –a gratís- susvelhar los dangieroses e socialistas independentistas de las Caraïbas.... e serà remunerat per saber melhor de quina manièra lo mercat fonciona, i trapar un trauc remunerator. L'Estat francés es un mercat-Estat-nacion.
Aquò me recòrda un «grand socialiste», que díson, qu’«escriguèt» un libre que se sonèt «La France Plurielle», aquel deputat de nom bravament occitan (lo caminaire ex-SNCF Christian Laurissergue), representant del pòble d’Agen, aprèp aver perdut lo pòst d’elegit es devengut actor de la «citoyenneté» dins los burèus del departament de Gironda (benlèu a gratís). Alprèp del president del departament, ajudava a la linha politica jacobina, ailà, en tota discretuda (edr!). Aital, un grope de Catalans en visita en Gironda aguèt una demanda costumièra, èstre arcuelhit pels elegits de Gironda e en lenga occitana ; l’associacion –lo CAOC- a trobat un elegit per donar un discors en occitan, e gràcia als associatius de Gironda; lo diluns abans la recepcion, aquel elegit se faguèt ausir : «- Nous sommes en République française, ici on parle français», lo devís que deviá èstre tot en occitan, vist que lo public a quí s’adreiçava l’entendiá melhor, e pas brica lo francés, lo discors foguèt bilingüe, per èstre un dialògue ambe un jacobin de tria, a mancat d’èstre tot en … francés.
Se cal recordar que Bordèu es pro simbolic per l’occitan emplegat dignament, notadament pendent los moments politics fòrts que la Révolution français fabricava los Dreits de l’Òme e que l’occitan èra emplegat per la traduccion. Èran abans la Terreur, abans 1792.
Son aqueles tipes de personatges que devon lo salari a la santa République française que son personatges de grand dangièr pels pòbles sotmetuts car inocents del fait republican francés, un grand dangièr per la democracia en Occitània.
Se cal recordar que l’article 2 que determina l’etnisme republican francés dins una constitucion que faguèt sense, fins a 1992, l’article 2 es estat votat gràcia als socialistas que preparavan, en 1992, una magnifica lei per l’occitan que vegèt jamai la lutz d’una mendra dignitat qu’auriá poscut èstre un estudi parlamentari. E escrivi pas una demanda de multiculturalisme al modèl canadenc, mas simplament un biais diferent de respecte de las lengas parladas pels pòbles que son totes ciutadans, e pas simplament los que son a París per pensar lo jacobinisme, una pensada unica modèl reial ancian.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada