Marcèu Esquieu es mòrt, me sembla un dels ciutadans d’Occitània, que per son engatjament politic, e social, mai tanben e sobretot lingüistic, aurà marcat lo movement occitan entre 1955 e 2015.
De que se debana dins los mèdias d’Occitania sul subjecte ?
«Le monde d'Occitanie est en deuil», es aital que Ràdio 4 en Agenés a debutat lo jornal de 8h00. Es un pauc coma, sabèm l'informacion mas sèm pas concernits. Cal notar totas las ajudas de Marcèu Esquieu al desvolopament de l'occitan a l'antena d'aquesta antena localista. Mas encara l'occitan es pro etiquetat politicament, e donc s'en cal deslargar. Marcèu Esquieu aurà tanben produsir programas (a succès) de la television locala de Bordèu, television d’Estat decentralizat. I aurà pas un mot a l’antena de Bordèu lo dimenge al ser.
Del local Marcèu Esquieu es engabiat pel sistèma de premsa francesa en Occitània, aital es lo jornalista de Vilanuèva d'Òlt de Sud-Ouest, qu'escriurà l'article sense conéisser res al subjecte, ni aver entendut parlar del trabalh de Marcèu Esquieu... I aurà donc un article sus la pagina Vilanuèva d'Òlt, e per Occitània sancièra serà sul net.... article legit a l'antena de Radio 4 en matinada. La redaccion d’Agen de Sud-Ouest sap pas que la redaccion de Sud-Ouest a competéncias en lenga occitana dedins la redaccion de Bordèu…. Es pietadós.
A Tolosa «Good Morning Occitània», a las 9 oras, parla de tot coma l'AFP, levat la mòrt de Marcèu Esquieu ; «Good Morning Occitània» sus Ràdio Occitània i aurà jamai agut un sol còp una linha occitana de redaccion, tot en parlar occitan en fasèm aital creire que son occitanista. Sembla que lo trabalh de Marcèu Esquieu fosquèsse pas conegut dels jornalistas de lenga occitana a Tolosa, o Pau. Sembla que la formacion universitària que fosquèsse pas pro satisfasent per saber quí son los arquitectes de l'occitanisme entre 1950 e 2000, en oblidar pas de doblidar un pauc lo solet Robert Lafont, coma s’èra l’unic e sant.
Marcèu Esquieu a agut dreit a la primièra pagina del jornal catalan en lenga occitana, Lo Jornalet ; Marcèu Esquieu serà melhor respectat a Barcelona qu'en Occitània.
Serà sebelit dimècres a Sant Just, dins lo país de Serras, aquel qu’es desconegut del filosòfe ancian militar francés, Michel Serre.
L’enterrament de Michel Grosclaude aguèt los meteisses problèmas de resson mediatic, an pas despassat Bearn, pietadós tanben.
Es pietadós de pensar que pas un jornalista francés aurà pas jamai agut una idèa de produsir documentaris sus l’occitanisme de las annadas 1950 / 2000, alara que entre 2000 e 2015 èra encara capables de parlar.
Es clar tanpauc que l’universitat de Bordèu, Tolosa, Pau, Montpelhièr, Niça, Ais-de-Provença, o Lyon, fan pas lo trabalh que cal a-n aquel nivèl. L’ensenhament de l’occitan e lo contengut de las formacions son pas al nivèl de las necessitats del desvolopament de l’occitan, benlèu al desvolopament de las carrièras professoralas, mas pas per la societat de lenga occitana en Occitània.
-°-
Dimenge es mòrt Ives Roqueta. Occitània es doblament en dòl.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada