Lo 19/09 a las 5h00 del maitin, sembla que quatre bancas catalanas se son suïcidadas ambe un comunicat ! Es lo primièr suïcidi bancari de l'istòria del mercat de la finança. Las bancas de remplaçament an jà agut una localizacion per twitt de campanha interpausat ! E lo ministre de las finanças de la Generalitat de Catalonha a jà explicat que fautava pas de bancas de remplaçament en Catalonha.
Las amenaças son las
solas responsas que los Catalans auràn obtengut en 5 ans de
revendicacions ; mas anuèch, sembla mai prèp de la tòca que
dona las paurs fredas a Espanha, la casta al poder, la tòca finala es la sortida de l'Estat espanhòls, l'independéncia. Benlèu que fins finala, seràn las bancas de Madrid que, politicament, donaràn l'independéncia forçada als Catalans !
Es lo moment de venir a Barcelona per las bancas francesa, alemanda, portuguesa, italiana, anglesa, neerlandesa, alemanda. Las monegascas son pas assabentadas perqué escótan sonque los mèdias franceses o ligurians ; per contra, las bancas andorranas se son, aviat, despertadas !
E una banca catalana a
sul pic, indicat que fasiá pas partit del fialat de bancas
madrilencas, de la casta que govèrna ; e donc a plan indicat
aital que las bancas espanhòlas veson clarament lo dangièr d'èstre
expulsadas, e benlèu qu'ambe aquel comunicat, o seràn mai aviat. D'autras pichonas bancas son jà estadas listadas pels catalans per remplaçar las que vòlon partir, aquel que comunícan a 5h del maitin un dissabte, segur aprèp un bon repais irrigat de vins espanhòls, o de cava Feixenet, la cava del centralisme espanhòl.
Tot es bon per far paur en plena campanha electorala del 27S. Lo El Confidencial
-conservador de linha editoriala pro-Estat- explica aital que lo
subjecte es grèu mas que «los banquièrs an rason d'avertir aital
del dangièr de l'independentisme catalan». Sul pic los actors de
#JuntsPelSi, tranquillament, an determinat que mantunas bancas
europèas non-espanhòlas se faràn lo grand, GRAND, plaser d'arribar sul
mercat catalan del futur Estat catalan, e lo partit independentista CUP s'explica ambe un
#bonventibancanova o #bonvenibarcanova.
Lo dangièr es çaquelà
per las bancas espanhòlas de perdre lo mercat catalan e d'ajudar
aital las bancas francesa, portuguesa, brasiliana, argentina,
neerlandesa, helvetica, italiana, alemanda, luxemborgesa o japonesa, singapora, hongkonguesa,
d'arribar sul mercat ambe una clientèla catalana presta de se passar
d'aquelas bancas qu'a l'amagat, son lo problèma de Catalonha, e
sempre coma lo govèrn de Madrid, favorízan un sistèma que los Catalans independentistas vòlon
abandonar democraticament.
Las bancas an de perdre gròs, e çaquelà se son implicadas contra una partida dels clients catalans independentistas, lo percentatge sembla èstre una majoritat segon las enquèstas d'ièr.
La clientèla catalana tanben a remarcat que
las linhas politicas de PODEMOS (Front de Gauche o
Die Linke version madrilenca) repotega pas quand aqueles
banquièrs s'integran ambe las amenaças contra lo procèssus democratic
catalan, quand PODEMOS, els, repotegan que las bancas
alemandas fasquèssen la politica en Grècia en plaça del pòble d'Atènas.
Los lectors an tanben remarcat
que los jornals El País e El Periódico -supausadament
progressistas- an cambiat d'avejaire e sostenon las bancas, benlèu
aquelas qu'an los crèdits que los ajúdan a èstre difusats pertot
en Euròpa per enganar l'opinion publica de las tecnocracias
europèas, o los Franceses de Barcelona que fan revistas de premsa
sonque ambe aqueles tres jornals, El País, La Vanguardia
e El Periódico. EDR ! La decision d'Unión d'èstre contra
l'independéncia s'explica per l'endeutament que pòrta, e es pas lo
sol partit que pòrta deute en Catalonha ; la linha politica
actuala sembla èstre ligada a la decision d'endeutament per èstre
per o contra l'independéncia.
Aqueles mèdias devon èstre endeutats alprèp d'aquelas bancas traïdoras dels Catalans independentistas, e benlèu tanben clients ; un pauc coma mantunes partits qu'an una linha politica en foncion de la banca qu'an donat lo deute.
D'autres an remarcat los ligams d'una casta al poder a Madrid, se parla pus de democracia espanhòla, mas d'una oligarquia coma en Rússia ; se podrà criticar Moscó aprèp ! Son supausats èstre mens violents ... Mas vos pòdi publicar una portada de l'ABC per provar lo contrari.
5h, l'ora que la campanhiá de l'armada sortís de la caserna al Burklina Faso (per exemple), ara son los comunicats dels banquièrs qu'an endeutat Espanha, ambe la collaboracion del poder PP-PSOE.
Donc ai plan remarcat que lo
comunicat dels banquièrs traïdors de la Catalonha que trabalha per
l'independéncia, es estat editat a 5h del maitin, un dissabte ;
lo temps pro long per jogar als «trouble-faites» d'una
dimenjada, alimentar la campanha electorala 27S, campanha emplenada d'amenaças
politicas espanhòlas contra los independentistas. La mesura es
clara, talament, que dona una idèa de la paur dels Espanhòls al
poder madrilenc fàcia a la volontat d'un pòble, aquel de
Catalonha ; an paur d'èstre separats ; sonque la creissença del nombre d'amenaças (aprèp
5 ans de mutisme) sembla èstre lo sol biais de «negociar» amb los
Catalans, la pista independentista traucarà los budgectes de l'Estat
espanhòl, e segur anirà piège per Madrid, lo PP-PSOE-PODEMOS-CIUTADANOS, per poder
téner un govèrn fàcia a la finança internacionala ; sembla
que lo pertús fosc de sotmission a Madrid s'acabarà lèu, lo mai aviat
serà en foncion de la grandor de las dimension d'amenças vengudas
de Madrid; totes los partits espanhòls en Catalonha o semblan saber,
car totes son succeptibles d'èstre al poder en fin d'annada, a Madrid, e sense
las resorgas dinerièras catalanas, serà un pauc complicat coma
Grècia, en realitat, serà pas un fantasme coma la dangeierositat de
l'independentisme, cridat pels mèdias espanhòls (TV, Ràdio, o premsa escrita).
Mas tot aquò es normal, lo procèssus catalan d'independéncia es democratic, vòl pas dire que la violéncia d'Estat se farà pas veire dins los encais que l'Union Europèa mesurarà coma normala ; las amenaças podràn servir per mesurar la volontat catalana, la mesura la faràn los autres Estats europèus. Remarcarèm çaquelà coma tot banquièr normal, que lo deute de Catalonha es de 22% del PIB e que lo deute d'Espanha es de 90% ; vos podètz imaginar que pensarà un banquièr normal, es de dire un banquièr que fosquèsse pas espanhòl, e enfangat dins los deutes privats e publics espanhòls, un banquièr andorran per exemple.
La linha politica
espanhòla sembla dintrar dins la fanga, un merdièr que sembla
sonque mesurar ara, e se sembla qu'an forçat lo pòble catalan de
lor virar l'esquina, o pagaràn car.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada