Anuèch es un aniversari important per Lituània, la violéncia sovietica e militara contra lo pòble de Lituània a liberat un pòble (aquel violéncia es presada per una elitocracia jacobina francesa, sovent d'esquèrra e ges pragmatica parisenca), aquela libertat es estada obtenguda car la flaquessa de l'administracion d'Estat sovietica èra abaissada, mens fòrta, Lutuània se libera. Ara aprèp 25 ans, vesèm dels regionalismes d'Estats centralistas d'expansion (Anglatèrra, Rússia, França, Itàlia, Espanha, ex-impèri austrico-ongarés, ex-impèri suedés, ex-impèri otoman), tornar als grands dracs dels imperialisme vièlhs ; es donc urgent de trobar un biais pacific per enlevar lo monopòl administratiu centralista, bonapartista, centralista, a d'Estats qu'an pus d'interès pels pòbles concernits, e sobretot que son un problèma per la democracia ; anuèt es moment de gaitar un filme sus ARTE+7, tèma: la vida d'en Stefan Sweig, e la déchéance de la nationalité portada per la politica Nazi de las annadas 30, e qu'entendèm sonar encara dins la boca d'un govèrn socialista parisenc al XXIen sègle ambe un ministre francés d'origina «espagnole».
Lituània es un pichon territòri comparat a l'ex-URSS, e segon los imperialistas franceses cal un territòri grand per èstre independent ; donc totas las rasons del monde son donadas pels imperialistas, o jacobins, o regionalistas d'expansion, per non pas cambiar lo monopòl de la lora administracion (prefectorala o pas, militarista o dictatoriala o pas) sus un territòri sotmetut, pacificat al modèl romanic, ges romantic, sotmission d'un pòble capbaissat sempre per la fòrça e contra la democracia, lo poder al pòble concernit ; e pauc impòrta sa dimension territoriala, geografica, car Montenegro amerita autanplan d'èstre independent que Mónego o Andòrra, Liechtenstein o Luxemborg, Comòras (sancièra) que Kanaky, Corsega que Djibotí, etc. O Argèria que Marròc o Tunísia.
Los vièlhs sistèmas de descolonizacion devon èstre modernizats, e ajudar a crear la liberacion de novèls Estats, puèi ajudar a l'organizacion entre els ; car un Estat es pus independent tal qu'o pensava lo monde al XXen sègle.
Lo monopòl administratiu se dèu criticar, reformar, autanplan coma lo modèl monopolistic de las entrepresas sus un mercat.
Avèm dins lo futur, una Espanha que cambiarà :
Mas dins las democracias se discuta, se parla, en Espanha : NON, e pauc impòrta la color del partit al poder (Vox, pòst-franquista, PP, PSOE, Ciudadanos, Podemos, Quicòm en comun, o compromis en comun); sembla que l'afar politic de l'arribada dels nacionalistas en Corsega s'encaminèsse al meteis avuglament francés, qu'un Frnaçois Mitterrand coma ministre d el'interior francés abans 1962 !
Es clar qu'aque problèma es tanben las causidas de creacion d'Estat contra l'impèri otoman, e la regulacion a faguèron los imperialistas europèus, e donc avèm un problèma dins l'Orient-Mejan. Mas los Estats (ancian o novèl, francés, ongarés, slovac, sloven o polonés, arabic sunista, walafista o un Estat sionista), vision hitleriana, pur etnicament o religiosament, es una estupiditat europèa tanben.
Donc al nivèl mondial, i a urgéncia de pensar a redefinir un Estat de dreit, de fondament plurinacional (antopologicament), e sobretot un biais de crear Estat(s), o fusion d'Estats, per poder evitar los chaples, las violéncias, una vision militarista o bonapartista del poder politic.
Es qu'un regime politic internacional podrà ajudar a la patz sense crear aquel dreit dels pòbles per se liberar del monopòl d'una administracion jacobina o imperialista ?
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada