Sèm dins un mercat-Estat-nacion, fRança (ambe totas las seunas colonias continentalas o d'oltra-mar, la zòna de difusion de la premsa Le Figaro) ; o suportèm aital, sense bolegar... enfin ieu solet o pòdi gaire segotir bravament qu'amb escrits e l'environament sembla pas legir pro mon blòg per èstre dins la via revolucionària, modèl 1789, pas 1792, e totas las annadas abans coma a poscut lo demostrar Jacme Servat dins un libre sus las revolucions, vila per vila (e especialament occitana) abans la Révolution dita fRançaise.
Donc sus aquel mercat jacobin (6 % de caumatge en fRança continentala e bravament mai dins las colonias d'oltra-mar), sabèm que 85% dels mèdias son parisencs. Quand un mèdia de dreita explica que fau trapar 50 rasons per èstre optinistas en 2016, o fau tornar legir sièis meses aprèp ; car en « govèrn repulsiu d'esquèrra» (linha editoriala classica de Le Figaro) la dreita jacobina vòl èstre optimista (!), se fau pausar questions. Es pas per aver un melhor govèrn d'esquèrra, segur que non ; es donc per ajudar a melhor consomar dins lo mercat-Estat-nacion, es donc un jornal jacobin que vòl que la publicitat capite de vendre melhor ; donc fau gaitar amb precisions las rasons que fan que los pòbles de fRança son avuglat pel sistèma jacobin.
La primièra rason (pels joves donc) es :
D'entrada la causa es clara, es en junh 2016 que lo jornal jacobin de dreita traparà la salvacion optimista, ambe lo solelh -segur ; manca d'astrada, a París, la santa capitala jacobina, plòu e pro per aver inondacions.
Donc sèm rassegurats en junh 2016, l'optimisme jacobin de dreita se decreta pas aital ambe los espòrts. E çaquelà se sap que JÒCS E PANS son dos elements per far calar lo pòble, lo pòble de Roma plan segur, fasèm sonque istòria, non ?
SÈM RASSEGURATS, lo jacobinisme a mestièr coma Roma dels JÒCS per enganar lo pòble dels ciutadans... sèm rassegurats -o pas- per la fin de Roma qu'arribèt, e del jacobinisme quand ? Lo dorsier de Le Figaro o explica pas, mas prevei dangièr (a la lectura segonda) :
1 / los Parisencs podràn pas anar en Bretanha, que la temperatura serà tròp nauta, e la frescor estiuenca absenta ; e fau rassegurar Le Figaro, los «tres primièrs jorns del trimestre estiuenc fan la meteò dels tres meses en seguida» (o explica un provèrbi occitan), los tres primièrs jorns de junh 2016 son estats polits en Bretanha.
Donc la prevision de Le Figaro èra bona sul temps en Bretanha per l'estiu 2016. Libération prepausa anuèch un dorsier sus las vacanças sortas ....
Alara que de mai dins las previsions optimistas de Le Figaro ? (pels vièlhs donc)
Son rassegurats, lo lectorat de Le Figaro podrà damorar en vida un an de mai, quand l'espèr fa viure ! Quitament los vièlhs paures podràn sobreviure, ambe la publicitat dins Le Figaro, sèm rassegurats, al final de las rasons :
1 / podrèm dançar lo 14 de julhet (plan segur) coma los vièlhs :
2 / un secors alimentari arribarà de Carrefour.
Donc ara sètz rassegurats, Le Figaro es optimista per 2016 .... gràcia a Carrefour market !
Dins aquela lista de cinquanta, farai pas lo torn, mas contunhi çaquelà de cercar ont es l'optimisme Le Figaro !
Benlèu aquel article, pus particular, mas i cal creire a las lunas e las satellits (?) :
Personalament quand la ràdio ne parla aital, atudi la ràdio... 3 minutas puèi tòrni se l'estacion novèla a pas un programa melhor ; es aital qu'ai jamai poscut escotar Sud Radio (e ara s'installa a París, bon débarras!).
Qué de mai dins Le Figaro ?
Un pelegrinatge a Cracòvia ? L'integrisme catolic modèl Le Figaro, vos interessa ? Quitament per èstre nacionalista an pas pensat que Lorda bastava, bastava dins lo mercat-Estat-jacobin per la fe catolica integrista.
Mas çò que rend optimista Le Figaro, es ... « mens de 10 % de la populacion mondiala devath lo lindal d'extrèma» .... «pauretat» ; sèm salvat se lo mercat-Estat-nacion francés n'a sens que 3 o 4 %, mas o saurèm pas ambe l'optimisme de Le Figaro. Per l'extremisme politic, sabèm que puja plan al delai, gràcia a Le Figaro, sempre a la punt de l'apondon d'argument d'extrèma.
Que de mai ?
Aquí ai un dobte, Le Figaro pensa que tota la populacion serà tocada per las malautiás orfanas ? Optimista Le Figaro ? O resulta d'una constatacion que lo mercat-Estat-nacion es talament un mercat que la pollucion fabrica una umanitat òrra ? Imaginatz 50 % de la populacion a minjar 17 potingas per jorn : quin mercat per la publicitat dins Le Figaro !
Optmisme, de qué en mai ? Un regime ideal, la renda rapòrta e l'armada susvelha, l'ideal optimista de Le Figaro. Sembla fòrta al pantais del PP per Espanha, non ? Lo retorn del generalíssim Franco ? Optimisme de la renaisséncia d'un dictator per reglar los problèmas de las estupiditats politicas jacobinas ?
Mai i aurà militars sus la planèta, mai sèm assegurats de far plaser a l'optimisme de Le Figaro. La nostalgia dels grands moments petainistas es pas luènh, non ? A la presidéncia de l'Estat francés un general de 14/18 !
E alara, de qué i a per l'optimisme en 2016 dins Le Figaro ? La lista es pas acabada, m'avèm agut per 50 exemples ... non stop soi jà deprimat per Le Figaro !
Detalh, es pas un jorn que se crompa, es un jornalàs que se legís al mètge o dins un òtel de luxe, o dins los avions, veire dins los TGV de luxe en 1èra classa.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada