Dins un bilhet per illustrar una demanda del Parti de Gauche, lo jornal de l'armament francés, Le Figaro, illustra ambe una placa (en francés) de Tolosa. e Le Figaro oblida de mostrar la placa en occitan, ar dins lo vièlh Tolosa, de placa en occitan per robespierre i a ! Es que fau cantar La Marseillaise en occitan ? Me soi sempre pausat la question, e ma responsa es NON, en francés o en occitan, es un imne sanguinari, e donc per l'exemple a la joventut occitana, aquel imne deuriá èstre interdit, per rason de santat politica que fau mostrar la joventut occitana. En matièra de politica sanguinària, Robespierre se pausa pro plan aquí ; e donc aquela placa deuriá daissar de plaça per la valorizacion dels obrièrs pel desvolopament de Tolosa, sa lenga, son patrimònis, sas sciéncias... coma se deuriá ensenhar La Tolzana, dins totas las escòlas de Tolosa, per las poder cantar a totes los eveniments tolzans.
A Tolosa, justament es la dreita nacionalista francesa que, entre las doás guèrras, e sobretot aprèp la guèrra nacionalista de 14/18, picat d'urticari nacionalista francés, a imposat Robespierre e tanben Jeanne d'Arc, coma ara nos imposa lo sebairanisme francés, una manifestacion sonada eURO2016 tot en anglés, walk fan per anar a la fan zone.
Dempuèi a Tolosa, lo centre logistic dels busses Tisseo, al centre de la ciutat del XXIen sègle, prèp del mai grand mercat popular de Tolosa, Le Cristal, nos es imposat un fantasme politic, istoric e nacionalista parisenc Joana d'Arc.
Sempre ai explicat que l'estacion de mètro tolzan auriá degut èstre nommada Mercat Le Cristal, puslèu qu'aquela estupiditat nacionalista francesa ; mas lo nacionalisme francés es encara viu a Tolosa, e malgrat tot s'i vòta pauc FN ! Donc aquel nacionalisme vira dedins los caps dels ... sotmetuts a las ideologias parisencas.
Una femna cremada per la justícia (donc ambe las leis de l'epòca) pel poder judicial de Normandia (contrariament a fRança) èra una institucion politica separada del poders ducals normands, e la seuna istòria son aital imposada a Tolosa, sonque en 1922.... e Tolosa illustra una realitat del nacionalisme extrangièr a una París, encara d'esquèrra, fins a quand ? Segur se lo Parti de Gauche arriba al poder, podrèm dire qu'es passat a dreita ! dins lo camp del sanguinari o descendents del sanguinari Robespierre.
Quand Le Figaro emplega una placa de carrièra per far de publicitat a Parti de Gauche vesèm aquí una convergéncia de la politica nacionalista francesa que dempuèi la guèrra de 14/18 fabrica una pollucion ideologica a Tolosa. Las convergéncias de las lutas nacional-expansionistas francesas es causa clara dins Le Figaro.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada