Quand Montpelhièr perdrà sa capacitat de nocebilitat ?

De mai en mai, i a urgéncia de sortir Montpelhièr de la novèla region, li donar un estatut especial per l'eliminar de la nocebilitat politica, de vertat trobar, a Tolosa, la dignitat manténer.

Quand l'universitat crida al Grand Sud, totes los Suds, alara que son al nòrd de la Mar que nos vòlon imposar lo nom... i a sempre quicòm de se questionar sus Montpelhièr.

En dos mèdias, podèm assegurar qu'i a un grèu problèma ambe Montpelhièr :

 E l'autre fuèlha de premsa val pas melhor ....

Podèm criticar La Dépêche du Midi, mas vesèm que la premsa en Occitània, "région Occitanie", es d'una mediòcra qualitat redaccionala.

Fau saber que lo Conseil Régional de Montpelhièr a organizat lo monopòl de l'agéncia de premsa, de la difusion d'informacion de premsa (en privilegiar los jornalistas a Montpelhièr abans Tolosa), e donc ajuda a la manipulacion dels ciutadans, tot aquò ambe las subvencions del deute de Montpelhièr que ara, gràcia al jacobinisme, serà pagat per Tolosa.

Ara, tanben L'Indépendant qu'a sortit d'un sondatge l'expression "Pays Catalans" que digun demandava, prepausa una entrevista de la presidenta del Conseil Général de Perpinyà (aquel Conseil Général que, a l'inauguracion de la Pòrta dels Països Catalans, Salses, confond la bandièra provençala e la catalana, ah aqueles Catalans de Perpinyà !), aital la presidenta qu'assegura seriosament que fau pas respectar una enquèsta lançada pel Conselh Regional, per non pas desvolopar la democracia participativa, e ajudar a l'absentcion per las eleccions venentas e donc ajudar lo vòt FN; l'accent catalan vòla bais, e la politica sembla de la qualitat perpignaise, Les Cons volent en escadrille à Perpinyà. De quina lòtja maçonica es aquela presidenta ?

Reconeissi una qualitat als Catalans de Perpinyà (exemplars pels autres departaments de la Région Occitanie ? Dobti), se fabricar enemics ont n'i a pas, un pauc coma a Niça ; es una caracteristica d'una fauta de projecte ontologic e una pensada pròpria. Quand se parla a un elegit de Perpinyà, "fau apréner lo francés per anar trabalhar a Paris" (annadas del XXen sègle), la version XXIen sègle "fau apréner lo catalan per anar trabalhar a Barcelona" (e pensar coma a Barcelona per Perpinyà) ; dementre aiçò 20 ans son passats e l'economia de Perpinyà es OUT ! (en patois de Paris) Contunhatz e lèu serètz coma lo Sahara !

 

E ara sabèm ont los SDF (d'una pensada pròpria) de Perpinyà vòlon volar, es pas anar a Barcelona, es anar a Madrid !

L'escadrilha de Perpiñón la fabrica IBERIA !... A plorar de tristessa per Perpinyà. Mas los cons son a volar, son pas a pensar un projecte politic pròpri.

Se i a plan un resumit de la mascarada del nom de la region, es que lo sistèma dèu sortir lo mai aviat possible Perpinyà e Montpelhièr de la granda region novèla, lor donar un estatut particular, per salvar la democracia tal que podiá sonar plan del moment d'en Martin Malvy a Tolosa. 

Mas pel moment, sotmetuts los de Tolosa son muts.