Lo marxisme es una aisina intellectuala ambe d'èstre devengut una aisina de dictatura ambe los soviets; lo problèma es que lo marxisme es encara la classificacion que pòrta l'esquèrra francesa, e particularament lo movement del egoïsta Mélenchon.
Lo
problèma jacobin es pas comprès pels marxistas, la pensada marxista es
pas una aisina per entendre lo problèma centralista e bonapartista
francés.
Los marxistas nacionalistas franceses an una aisina per descodar fRança qu'es basada sus l'istòria bastida per la IIIena republica, istòria qu'oblida fòrças causas ... per installar una illusion politica ; los marxistas son a bastir un projecte politic ambe Jean-Luc Mélenchon sus aquela fanga politica.
Acabi de gaitar los libres d'istòria distribuat al XXIen sègle (!) dins las escòlas d'Estat, Estat francés, per exemple :
La pensada marcista francesa es basicament nacionalista francesa, e Jean-Luc Mélenchon farga pas una pensada fòra aquela nòrma d'esquèrra francesa e jacobina.
E l'istòria francesa es pas a man de cambiar quand un istorian assegura seriosament, sus fRance CULture, que la santa République française èra mangnifica en fargar «comps de concentration» pels republicans catalans, bascos e espanhòls. Loís IX es aital segur l'arganhòl magnific e sant que la republica IIIena aviá mestièr per destrusir lo dreit escrit occitan, i trapa una salvacion dins los libres d'istòria.
Quand l'istorian explica que s'oblida l'istòria de l'oltra-mar, es vertat, mas s'oblida tanben l'istòria de las tèrras de conquèstas dels Francs sul continent europèu e la destruccion dels pre-Estats que son nascuts en Occitània, entre Bordèu e Niça...
Macron es pas melhor qu'aquela esquèrra jacobina, qu'aquel istorian francés, es de la pensada jacobina qu'a pas encara integrat dins sa pensada la sindròma Enric III de Navarra. O tòrni escriure, aquela sindròma es simptomatica del sistèma politic francés, o franc, o d'importacion d'una elitocracia desligadas de las realitats dels pòbles de fRança.
Aital lo Reialme de Navarra aviá, parier que lo Ducat d'Aquitània, un parlament que votava los budgectes annadièrs del Rei o del Duc, en decembre de cada annada ; quí me podrà dire qual es lo budgecte de l'Elisèu anuèch ?
Aital lo Ducat d'aquitània, donava lo dreit de caça als païsans, mai tanben un dreit establit per concènsus dels jurats, dins als comunas, puèi del Parlament de Bordèu, la dimension del sistèma constitucional d'Aquitània, èra semblant al sistèma helvetic d'ara, mas evidentament oblidat car dangierós pels dictators reials francs quand son arribats en Occitània de conquèsta. Èra un pauc diferent en Navarra.
L'esquèrra mélenchonista a oblidat aquela mapa anciana, mas res a cambiat de la pensada dictatoriala francesa sus las Terres de conquête :
La Terreur a restablit la pensada dictatoriala reiala a partir de 1792. La Terreur es la basa del marxisme francés. Entre 1789 e 1792, i aguèt unassag de reforma reala de l'Estat ... la reforma s'es transformada en descapitada dels pòbles e del passat : du passé faisons table rase, mas pas per totes los subjectes politics (!) ; las contradiccions pastan la pensada jacobina, de totas las colors politicas del XXIen sègle.
La libertat democratica en Occitània passarà per l'abandon de las idèa jacobina, en Occitània, e plan mai al nòrd en fRança, dins las ancianas fermes d'État.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada