Marmanda e "L'Ostau" occitan

Fau dire las causas, aquel bilhet es per felicitar una accion politica, aquela del cònsol màger de Marmanda : lo Sénher Daniel Benquet, arriba al poder recentament, e a Marmanda decidís de bastir una politica per la promocion de la lenga occitana ; favorizar la creacion d'escòlas en lenga occitana dedins lo sistèma escolar francés, puèi lançar l'idèa d'un «ostau» patrimonial e dinamic per la cultura occitana que junt ambe la lenga es a man de partir dels ments gascons de Marmanda al cambiament de sègle.

Tanben lo cònsol trapar aital un biais politic de respectar lo trabalh de 40 ans dels « ATP de Marmanda » per la promocion de la lenga occitana e dels biaises de fabricar una cultura particulara dins aquel parçan de Gasconha.

 La vila de Marmanda es 19000 abitants, es una primièra en Occitània ; es lo primièr còp que per la volontat reala e prigonda del cònsol, se bastís un utís public per la promocion de la cultura occitana que mescla museologia, patrimòni, dinamica associativa, e una administracion comunala totalament implicada dins la decision del cònsol recentament elegit ; fau notar l'exemplar, DOS ANS per aver aquel ostal, « L'Ostau », una aisina, un utís, dins la vila medievala, per melhorar la promocion toristica, per ajudar las escòlas de saber melhor l'istòria del país de Marmanda, e luòc de transmission dels sabers (per tot public, e per la ciutadanetat de Tolosa) ; lo bastiment es de gestion comunala, l'associacion ATP i dona l'expertisa amassada al fial de las annadas.

Per Occitània es un eveniment grand. Sembla çaquelà que lo cònsol n'aviá pas consciéncia abans los escambis qu'avèm poscut aver sul tèma.

O vesèm pas sobre las fòtos, mas dins la carrièra, i a una granda bandièra bretona... Marmanda es estada lo receptable de la migracion bretona, un temps far. Marmanda tèrra d'arcuelh damora occitana e la transmisison es ORGANIZADA coma una politica oficiala. Es degut çaquelà a una fòrta volontat politica.

Fau alara remarcar la multiplicitat de las bandièras lengadocianas, e una granda bandièra bretona ; lo modèl es diferent, mas lo modèl se dona en responsas.

Sus aquel blòg dins mantunes jornadas traparètz las entrevistas faitas aquel jorn, en vídeo e disponiblas per totes.

Fau notar que Tolosa, 495.000 habitants e un cònsol-adjunt encarga de l'occitan, a pas poscut transformar la preson de Sant Miquèu sus aquel modèl ; es una operacion tolzana mancada, que Marmanda capita de far ! Es donc plan un sistèma bonapartista -sense qu'el- que podrà ajudar dins lo sistèma francés actual, la cultura occitana d'èstre transmetuda (lo cònsol Benqué a Marmanda n'a una granda consciéncia), e benlèu qu'una lei votada a la lèsta abans las eleccions (coma sempre) serà gaire sufisent per capitar çò que Marmanda acabar d'inaugurar, pas simplament divendres passat, mas sul long tèrmi, los 40 ans dels ATP de Marmanda faguèron.

Lo president dels ATP Marmanda es originari de Samatan, en Gasconha tanben, mas es estat regent a Samasan en Gasconha tanben e sul meteis bòrd de Garona ! Li devèm la dinamica de l'associacion e las capitadas d'aquela associacions per la promocion de la dança e la musica occitana, puèi tanben dels corses d'occitan pel grand public (que son en dangièr de desaparéisser vist la fauta de sostens clars del Conselh Regional de la Novèla Aquitània sul tèma).

Fau notar aquela volontat politica es impossibla sense lo dinamisme d'un gropeton de ciutadans (e las familhas) e de l'administracion comunala (lo cònsol primièr governador), o explica Daniel Benquet. La causa foguèt remembrada dins totes los discorses ; la volontat es granda a Marmanda dempuèi que lo secretari general còrse (vaquí 30 ans) gausava plaçar lo panèu en occitan a l'entrada de la vila, la primièra dins l'Aquitània.

Anuèch Marmanda a un utís pedagogic per desvolopar la coneisséncia dels sabers occitans, e un president dels ATP Marmanda, ancian regent e sa femna, per portar un contengut adaptat a la ciutadanetat de Marmanda ; los objectes del musèu (dinamic per la transmission) es un trabalh d'una autra familha de Marmanda, una femna (e son «òme patient» nos diguèron), que arribada de París, un retorn al país, decidís d'accumular objectes del patrimòni occitan al XXen sègle.

A l'entrada de la primièra aula de presentacion de las capacitats futuras de « L'Ostau», una femna en vestit tradicional, es tolzana ; es un messatge per Jean-Luc Moudenc, cònsol de Tolosa ? E un messatge tanben per Occitània e sas capitalas, Marmanda es modelica !