I a encara d'occitans per creire que fRança es la solucion politica per Occitània ?
Quand lo gal bica la galina, lo masclisme politic francés s'i rebèrta clarament. A l'estrangièr e quitament dins las colonias que son pas forçadament d'oltra-mar, lo gal es tanben un simbòl. Vaquí una pichoneta lista que reviscòli aprèp aver vist la cobèrta d'una setmanièr alemand, redaccion que trapa lo bessonatge franco-alemand un pauc complicat per donar una fòrça al continent europèu, per fortificar enforçar l'Union Europèa ; ambe una malauta que malauteja sempre, fRança, de qué podèm far ? Que podrà far Occitània en creire a la malauta fRança ?
Èra en 2015, e avèm copar lo cap a digun ! Imaginatz coma los Angleses s'enganan sus l'expansion politica parisenca.
Son de las illusions anglesas, tornar trobar los revolucionaris parisencs dins lo fial de l'istòria europèa; pel moment, sembla que totas las condicions son ... a punt dempuèi que la politica dita républicaine française se fabrica dins los castèls de Sarthe o de Neuilly, o dins un castèl de la santa republica en Provença l'estiu.
I a tanben lo gal utile çaquelà, mas es un fantasme occitan ; car pel moment la fiscalitat d'Occitània engraissa lo cassolet a París !
Son talament fòrts los elegits d'Occitània que vòlon pagar pels Jòcs Olimpics parisencs, mentre que fan la destruccion pichon a pichon de la memòria tolzana, dins los pargues o dins las plaças per i plaçar camèras de susvelhença dels Occitans.
La salsissa a l'alh se sap vendre a travèrs la partidocracia parisenca.
E lo cumul dels mandats es alara d'una granda utilitat per far viure la familha politica e l'environa.
Los uòus d'Occitània son la fiscalitat d'Occitània dempuèi sègles e sègles, fiscalitat qu'engraissa la vida jacobina parisenca, vida que nos díson République française (ambe lo santificat e sangnós imne e la bandièra tricolorada, la partidocracia e de temps en temps unas guèrras d'expansion).
E çaquelà sèm avertit pel nòrd de Belgica :
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada