Es estonent, vist qu’ai agut jà de criticar lo parisianisme de la redaccion de France Culture, o vòli escriure melhor, ara, e me felicitar de mantunes programas sus l’afar de #Sivens. Es un afar que l’abséncia de coneisséncia agronomica e del mitan agricòl de las redaccions parisencas, es sempre estats mal tractada ; Mas France Culture assaja de contra-balançar l’omnipreséncia del productivisme FDSEA-FNSEA-Jeunes-Agriculteurs, a l’antena dels mèdias parisencs, coma se lo modèl agricòl èra estaninian e unic, es de dire aquel qu’es propausat –unicament- dins los licèus agricòl.
Aquel modèl monopolistic fabrica de transicion agricòla al entorn del Testet, joves que reprenon explotacions, joves format al modèl tòrt qu’entèrra la tèrra agricòla, joves que, a l’oposat dels parents un còp èra, son mai influenciables pels actors del modèl productivista. O explica dins una entrevista un païsan de l’endreit e que, contrariament a çò que díson los mèdias dominants, son a l’oposat del modèl productivista ; escotatz plan lo païsan, e vos dirà aisidament de quina manièra se manipula un projecte ; atencion, cal saber lo monde agricòl, per entendre entre las frasas ont lo modèl #Sivens engana la majoritat de la populacion que vòl de minjar sanitós e prèp dels luòcs de trabalh.
Sus France Culture an debutat un ajornamiento redaccional ; mas pel moment son encara los relais elonhats de l’agricultura locala, de l’agricultura que sap de quina manièra viure sul terrenh, en respectar la tèrra occitana, tot en viure al país, coma se disiá tre la debuta de las annadas 1970.
Vesèm aital, que los mèdias locals an pas pro de longor d’antena per poder desvolopar lo debat suls problèmas d’amanaitjaments desgalhadors de moneda publica, per poder bastir un debat real. Pensi a France 3, o Radio France (las localas) que fan pas pro per desvolopar lo debat public e democratic, ambe una escota qu’ajudariá lo pòble occitan a non pas tombar dins l’abstencion de las idèas e de las argumentacions ligadas al territòri occitan. Cal pas demandar al privat, que son ròtle es engraissar moneda e non pas transmetre lo debat public, nimai a las ràdios associativas qu’an pas l’ideologia e la sapiença pro importanta per bastir un debat, al nivèl de France Culture. Lo problèma es basicament dins la formacion dels jornalistas causits per devolopar un debat sobre l’agricultura, lo recrutament de las localas e dels temps d’antena, favorízan pas lo fenestron dins la creacion de debat public.
A desfaut donc, vos conselhi d’escotar France Culture
Sus aquel blòg, vos estauviarai dels comunicats del deputat socialista Valax – lo traïdor d’Occitània-, del president del Conselh General Carcenac (l’odiós en politica), los Djiadistas de la FDSEA (que son jamai condamnat per la justícia francesa per destruccion de ben public), o los quites comunicats dels occitanistas (sense competéncia sul subjecte), e quitament lo comunicat ambigú d’un Martin Malvy sul tèma.
Dins aquela intervencion radiofonica lo deputat europèu Jadot aurà los mots que cal, per donar un moment de patz al problèma que pausa la decision autocratica d’una plutocracia socialista al poder dins lo Tarn e en Miègdia-Pirinèus ; lo problèma es pas dins lo camp dels autoproclamats Zadistas. Lo deputat Jadot : Lo cal felicitar e convidar a Tolosa, quin melhor actor per defendre Occitània ?
E del meteis biais, e perqué i a una enquèsta publica, vos signali que lo trajecte LGV (cap a Paris en faguent pagar las regions occitanas, unicament) es a la question actualament, la SNCF o far saber grandament en pegar aficha dins totas las estacions concernidas. Participar al debat aquel, aquò vòl pas dire que lo pòble occitan serà considerat, o que la participacion serà pas amagada per la decision finala, es aiçò lo real problèma francés en Occitània ; la democracia es confiscada per una plutocracia socialista e totes los satellits al entorn, UMP, UDI, Sindicat francés de l’agricultura productivista, syndicat dels obrièrs (ambe l’illusion de la creacion d’emplec que son jamai estats capables de fargar en realitat politica).
Lo problèma francés en Occitània se pausa de mai en mai, quora l’Estat e los elegits son pus los relais per la dignitat occitana manténer, nimai un occitanisme dit nacionalista ; lo problèma se pausa quora la ciutadanetat es unica a defendre l’interès collectiu occitan, en defòra d’una oligarquia qu’a plan amagat fins ara la seuna autocracia politica, en crompar la noirritura de luxe que la FDSEA non fabrica.
Cap mèdia associatiu a poscut fins ara far passar lo messatge al pus grand nombre, nimai los mèdias de «service public», dits locals, o regionalistas sul papièr. Donc cal felicitar France Culture d’i èstre arribat per l’afar de #Sivens. Mas es pas pro sufisent per far entendre als joves païsans que se son fait enganat pel sistèma educatiu portat per un ministèri parisenc d’agricultura, e que la logistica ideologica en plaça los engana encara e encara sul terrenh, ambe l’ajuda benvolenta dels socialistas, per fabricar per Mac-Donald’s del Made in France, fabricat en Occitània (una paradòxa socialista de mai) ambe l’etiqueta Sud-Ouest. Alavètz es tanpauc pas pro per assajar de far entendre que quora la femna d’un primièr president de region miedjornala crompa dins una epicariá de luxe occitan, non o podrà far se lo seu òme persegís de sosténer #Sivens, e tot projecte d’aquel escantilh, pauc agronomic e pauc ecologic.
Cal notar que, al moment de l’espiçariá de luxe al prèp del mercat Victor Hugo (ara barra per fauta de repreneire e de finança per la represa d’entrepresa), una femna d’un primièr elegit-president èra la primièra d’arribar lo chec en abans, per crompar la bona noirritura de luxe regional, aquela que lo productivisme de la FDSEA non fabrica, e non fabricarà ambe l’aiga de #Sivens, nimai ambe los projectes condamnats per la justícia administrativa francesa, mas qu’an acabat d’èstre sense legalitat, coma sábon far dins lo Tarn los socialistas, o en Òlt-e-Garona lo ministèri francés de l’agricultura ambe lo Licèu Agricòle. E devon pas èstre los sols projectes que la justícia administrativa francesa a condamnat, sense arrestar lo projecte tòrt de gestion francesa d’Occitània, sense respecte de la tèrra occitana, e de sa vida balançada economica, un universalisme, un umanisme.
_°_
La democracia es en Catalonha, l’oligarquia es a Madrid, a París, e trapa collaboradors en província, en region, per exemple lo deputat Valax, del Tarn. Lo deputat Valax explica : serà #Sivens fabricat o demissionarai ; alara un conselh al deputat francés Valax :
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada