Inconsequéncias del Felibrige, Aran, Niça e Tolosa

Anuèch vau assajar de parlar d'etica politica dedins lo Felibrige, benlèu un moment complicat per bastir un bilhet !

Un Felibre que capita pas d'aver una conferéncia sus en Frederic Mitral en lenga de l'imense poèta provençal, es possible ; se debanèt en Aran, a la convidacion oficiala del Conselh General d'Aran (Espanha que díson al Felibrige) ; la conferéncia foguèt enregistrada en vídeo, es estada faita en longor per militants que ne soi estat (coma es estat fait tanben per la Felibrejada de Peirigòrd, mantunes còps) ; la difusion YouTube refusada pel mèstre locutor provençal, car plan mediòcra lingüisticament, l'aise èra maissant, certificat per me tanben, ausir un plan maissant provençal fa mal a las aurelhas e avèm pas de potinga pel moment per aiçò reglar.

Aquel Felibre èra lo sant capolièr del Felibrige !

Lo meteis capolièr capita d'interdire una bandièra occitana a Niça e l'ai donada la causa aital a una Felibra presenta, a l'inauguracion de l'Ostal d'Occitània de Tolosa (region novèla d'Occitània), e tanben a la Santa Estèla de Niça : comentari, «ai pas res vist» (la santa Felibra i es estada a Niça), non l'interessava pas, ça sembla : « - es pas grèu !» que me respondèt e cambièt de camin (la bandièra de Niça, dels partits los mai fosques politicament èran estats acceptats, e donc la bandièra del Felibrige). Lo subjecte li sembla problematic ? Botar las idèas al clar impossible ?

Sul pic me soi sentit en solidaritat ambe los Occitanistas d'oltra-Ròse, e d'oltra-Var.... e çaquelà ai de critica de lor mandar tanben. Mas osn preste de ne parlar, d'obrir lo debat, al Felibrige, non.

A veire : se la bandièra del Felibrige èra d'ara endavant interdita de manifestacion ambe los occitanistas, ai pas agut de responsa, levat una cara trista, e plena de confusion en cambiar de camin, tristàs felibrige.

Aiçò pròva al mens lo vector (a sens unic) de l'intolerància del Felibrige, tot es permit per els (modèl Vichei d'interdiccion de bandièra), res pels autres, que pòdona anar se far fotre, son los quite bons obrièrs ! I a una ierarchizacion de la militança per la lenga d'en Frederic Mistral. Aquò frenarà pas los militants per la lenga occitana a Tolosa de pensar a una estatua per en Frederic Mistral a Tolosa !

Bon clar que dins lo mitan dels vièlhs antropològues militants de l'ACPA (Associacion Culturala Populara en Agenés), aquel dimenge matin fasián Lo Campestral a Agen, musica e dança occitana al programa, mas pas una bandièra occitana, ni Agenesa, ni Gascona, ni de bandièra tot cort (quitament pas la socialista) ; quand la musica considerada coma tradicionala ara, èra en Agenés coma endacòm en Occitània, resulta dels embrigadaments bonapartistas (!), la politica èra presenta non ? Benlèu que los militants socialistas d'aquela associacion, qu'aiman grandament plan la bandièra socialista, son del meteis camp que lo Felibrige de Provença que costeja lo FN e la majoritat novèla d'Estrosi.

Per astre, en Aquitània, o de l'autre man de Ròse son totes pas tant capbords ! 

I a un grèu problèma dins aquel mitan qu'aiman plan l'occitanisme, mas quand lor servís d'escalèra, d'esclaus per emplenar las associacions, per mostrar l'eficacetat qu'an per èstre sotmetuts a fRança ; ai enveja de vomir ...E i a un personal politic que del costat de Bordèu son puslèu clars e sábon decidar e argumentar, çò que sembla pas èstre lo cas Oltra-Var e Oltra-Ròse.