Dins una entrevista politica sus la premsa de la collaboracion en Occitània, Francis Cabrel a volgut establir una crida per la difusion de la cançon en lenga francesa, lenga imperialista. Quand se coneis la produccion del Francis Cabrel aquò sona mal.
Alara vaquí lo corrièr qu'un occitan de l'Agenés a mandat a la premsa locala per ... benlèu assajar de despistar los ciutadans franceses d'Occitània.
Coma i a pas pro de difusaire de ràdio en cançons de lenga occitana, es la cançon francesa e ara anglesa qu'espotís lo mercat francés en Occitània.
Aquò pausa un fum de questions :
- 1 - es que la difusion en cançon occitana es reala sus Radio France ? responsa : NON
- 2 - consequéncia, perqué demandar a un mercat de far melhor que lo dit «servici public» qu'es jà un problèma per la difusion de cançon en breton, basco, occitan, catalan, polinesians, lengas kanaca, còrs, goadelopean, martiniqués, lengas de Guianas dita francesa, flamand, alsacian o savosian ?
- 3 - quand los cantaires en Occitània se pausarà questions politicas, coma diferéncia entre ciutadanetat e nacionalitat, benlèu que la cultura de la cançon despassarà lo ceucle de l'Aver cultural per passar a la creacion de l'Èstre cultural.
- 4 - quand i aurà pus de frontièra per la cançons, benlèu que los animators de Radio France and companhiá (RFI, France Télévision, France 24, etc.) sauràn quicòm sul plurilingüisme e la reala problematica, coma se sap per las ràdios d'Estat en Confederacion Helvetica...
- 5 - la francofonia vist pels Franceses es un imperialisme, per la destruccion de las autras lengas per territorialament prendre lo luòc e imposar a las populacion la lenga d'un poder centralista.
Car lo problèma de la difusion passa bravament per una realitat politica, sense lei, non i auràn reviscòl dels emplecs lingüistics minorizats, e lo francés arribarà lèu sul camin de las lengas mesprezadas coma l'occitan ....
En junh de 1992, SONQUE, la constitucion francesa es devenguda etnica, per un vòt unamin del Parlament, l'article lingüiscidari francés a fait passar aquel tèxte constitucional del concènsus flac, a un imperialisme lingüistic emplegat unicament contra lo breton e l'occitan, pel moment.
Donc ara, una politica per l'occitan es sap una melhora compreneson dels malfasents que fan la dita culture française universelle, mas qu'es una cultura d'imperialisme e de destruccion lingüistica.
Vos mandi las salutacions del país de Sèrras, del país d'en Pau Froment que Francis Cabrel a pas encara pensat botar en cançon ....
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada