La movença lingüistica e occitana se mòu coma una malauta

I a tres pilars + un que son problematics dins la movença occitana, es de dire la movença que fabrica un romantisme en emplegar Lenga d'Òc, en luòc d'occitan (quand se presenta Langue d'oc coma l'expression d'una diversitat alara qu'occitan o seriá pas !!! aquò frenarà pas lo meu estonament intellectual), la movença del XXIen sègle que pratica l'obscurantisme de moment que lo movement passa los rius o flumes, obscurantisme en esperar que las novèlas, l'informacion, coma un còp èra, passaràn pas los rius o flumes.

Aital Avèm un «occitanisme modèrne» que m'es arribat lo meteis jorn de divendres passat : 0 / dins un estatgi de formacion a la sapiença occitana se cantarà La Marseillaise ! 1 / l'umanisme a Vic, la confusion entre tradicion pòstlatina e l'importacion espanhòla, 2 / l'interdiccion de la bandièra occitana a Niça per la Santa Estèla e l'integrisme IEo dins la campanha pel nom de la novèla region de Tolosa, 3 / catolics qu'an problèmas ambe l'expression diversa cristiana en anar a Lorda regularament, per aver pecat segurament, e  4 / espèri quasiment un marridatge en Avinhon per provar que tot aquò es irreal, mas benlèu reial coma del temps de la zòna fiscala de Languedoc  de l'ancian  regime politic abans la revolucion dita nationale.

0 / Laguèdia dona una «Universitat» d'estiu per ajudar a transmetre la sapiença occitana, lo 14 de julhet s'i cantarà La Marseillaise ! Per astre, a d'autres moments s'i donarà nhòrlas ... en langue d'oc. La sapiença politica es salvada.

 E segur an trobat qualqu'un per n'aver la traduccion, enfin espèri ... Un biais de provar que los «moutons nègres» de la santa République française son pas dangieroses ! Es benlèu la santa République française qu'es dangierosa, mas aquí ai pas vist una sola conferéncia per ajudar a melhor entendre aiçò.

1 / dins un certan  occitanisme s'oblida d'explicar l'arribada de las corrídas espanhòlas per matar la tradicion occitana de la corsa gascona, o camarguesa ; lo punt de vista dels merçants, los païsans que vendon los buòus (un mercat de mai), ajuda donc un "umanisme" de botiguièr, trader en patois parisenc, de s'exprimir a Vic  en Gasconha per aquela dimenjada, en region Occitanie.

La confusion entre la domesticacion de l'animal, la vida ambe l'òme dins un environa respectuosa de l'animalitat de l'òme e de la vida animala, amb la vida collectiva en Gasconha, e lo jòc del circ espanhòl (pòst-latin), me sembla un grèu problèma per aquel umanisme pro especial. L'ai tanben explicat e cada vagada censurat per l'«occitanisme modèrne», quasiment (eufemisme) totes los mèdias papièrs en Occitània refúsan de ne dire quicòm.

2 / A Niça, Comtea de Niça, lo capolièr, aquel que refusa de publicar la draquosa conferéncia d'el sus en Frederic Mistral, en Aran, convidat oficial del Conselh General d'Aran, aquel censor felibrenc, censura a Niça la bandièra que pòrta l'estèla del Felibrige devath lo pretèxte que la crotz es de la region de Tolosa, e non pas de totes los parçans d'Occitània ; argument sus l'ignorança me sembla un problèma grèu de l'occitanisme, donc del Felibrige tanben.  Lo quite capolièr, en visita en Peirigòrd qu'es pas la region administrativa francesa d'Aquitània, e non del futur nom Occitània, se passeja grandament a la Felibrejada, Felibrejada emplenada de crotz occitana, la crotz de Forcalquièr (!) en Provença...

Lo quite capolièr li agrada de senhorejar lo personal politic.

De plaçar flors un pauc pertot ... crear eveniment pòst-modèrne al XXen sègle.

Lo modèl IEO es pas melhor quora refusa que l'IGN posquèsse notar sus las matas lo mot Occitània, aital son solidari ambe los Felibres que censuran un pauc pertot la paraula collectiva occitana. Alara avèm doás associacions per representar la lenga occitana (e totas las diversitats) ; sèm donc plan mai partits al XXIen sègle ambe lo Felibrige e l'IEo...

3 / I aguèt mantunas inquisicions en Occitània, contra mantunes tipes de cristians, e aquò dinca a la fin del sègle quora l'avesque de Tarba refusa la frasa «que sòi era immaculada concepcion» marcada sus la cauna de Lorda, per la fòrça dels militants de Bigòrra al XIXen sègle ; calguèt una peticion contra aquel avesque per poder evitar la francizacion del catolicisme ; d'unes an encara lo pantais d'occitanizar la glèisa catolica, aital un pelegrinatge ... E la paura Bernadeta, occitanofòna reala, es estada exilhada a Nevers, en zòna lingüistica francesa, Nevers que n'a ara abandonat la memòria.

Lo jornal de Jean Jaurès, coma es de costuma, ne fabrica un resson (e es normal s'èra escrit per un jornalista independent), escrit o redaccion dempuèi Montalban, o quasiment en Lomanha de Gasconha, per un capolièr del Felibrige qu'es plan conegut per èstre en disgràcia ambe lo poder catolic de Tolosa dins un afar fosc al entorn del Collègi d'Occitània (per far cortet) ; la reveréncia al poder ecclesial tolzan e integrista catolic a jamai portat una linha dins lo jornal de Jean Jaurès.

 4 / Donc ambe aqueles quatre magnifics pilars, per un occitanisme «modèrne» del magnific XXIen sègle, non podèm qu'esperar un marridatge en Avinhon de MarridaJoana ambe Joana d'Albret en tèrra independenta legalament abans lo 22 de setembre 1792, vist qu'ela tanben es despistada dins lo sistèma universitari montpelherenc, aquel que fabrica, ambe los amics politics del Midi, e qu'en comission tolzana explícan "en fRance il n'y a qu'une langue", e la promocion de l'Abbat Grégoire, una placa inaugurada a Montpelhièr, o qu'es despistada pel sistèma francés de pensada.

Conclusion, la question es clara : ambe aquel movement occitan tant despistador, de qué lo pòble d'Occitània aurà d'esperar ? Lor cal far fisença politica ? segur que la supausada elita occitana a gaire colhons per se defendre, e alara se comprendrà melhor la revendicacion de Perpinyà pel nom de la region (bilhet en seguida).

Jà pausar aquel bilhet explica un NON dels pus grands, non a la fisença per l'elita autoproclamada de l'occitanisme dit modèrne, o simplament al sistèma politic jacobin francés.