Gestion del productivisme

Cada còp que vesi una informacion d’aqueste escantilh :

Ai al ment un passeron, qu’a un pauc d’istòria de las idèas politicas dels sistèmas centralistas franceses, un mercat-Estat-nacion, productivista per esséncia.

Aquesta informacion apareis al jornal perqué la CGT a repotegat, e perqué l’afar de l’amianta es sortida dins los grands jornals abans, es benlèu plan, mas pendent d’annadas e d’annadas la CGT e lo republicanisme francés son estats las claus del productivisme nacional-expansionista francés, a l’avuglat. Un jorn los partits nacional-expansionistas e los sindicats d’aquestes escantilhs auràn un temps per determinar l’utilitat de las presas de pausicion economica passada ? Lo salariat e lo sistèma politic semblan pas aver memòria de lor escrich passat, aquí en fRANÇA o al Japon… Mas tanben dins d’autres sistèmas politics. Se cal çaquelà pausar question sul tèma.

Car es plan la CGT-EDF qu’èra pron nuclear… per aver lo maxímum de sindicalizats. es un pauc coma la CGT de l’espectacle que mescla la diversitat e l’obtencion de subvencions per multiplicar lo nombre d’espectacles e la cultura de l’aver.

Justament parlèm del problèma del productivisme e de las escòlas de comèrç (o del sistèma agricòl) qu’ajúdan a la pensada unica.

Dins lo fial de la produccion d’una idèa, i a lo que pensa que l’idèa es bona per la societat, los que pensan que l’idèa es bona e valorízan sa difusion, puèi l’aplicacion de la tecnica per aver un ben de produccion, puèi sa venda e la determinacion de coma vendre melhor, puèi se trapa mejans per multiplicar las manièras de produsir e ambe lo mendre còst, per respondre a la consomacion… fabricada pel marqueting, e la pression politica o de marqueting per crear lo mercat, lo mercat-Estat-nacion arriba a èstre un bon objecte politic per aiçò far. Tot aiçò es finançat per una fisença bancària, sense cap idèa que las matematica pòdon èstre la bona responsa dinerièra. Puèi un jorn l’afar s’arresta o es remplaçada per un’autra… e alara aquí pus res es previst e la fisença bancària ajuda pas a barrar la pòrta de l’environament desgalhat pel productivisme… Car aprèp aver emplegat lo territòri per sobreprodusir seriá plan de tornar lo terrenh e lo planèta al nivèl qu’èra estat a la debuta.

Avèm aquel fenomèn per totas las produccions, lo nuclear es la mai bèla representacion d’aquesta ignorança sobre la sortida, e lo còst d’aquesta sortida.

Per entendre estupiditats sul tèma avètz una seria d’economistas sobre France Culture aqueste maitin.

Per entendre la faiçon tecnocratica qu’es imposada l’idèa del productivisme, al nivèl europèu (mas coma tota societat umana a la caracteristica d’èstre pas venguda del nient), avètz una solucion ; lo fenomèn dels lòbis es plan conegut pertot ; cal escotar tanben un programa de France Culture.

Un politician qu'a dins son burèu de conselh un sol biais de pensar la politica, alara qu'es representant de totes (elegit per aiçò), pòt pas èstre un bon representant, «es pas defendable» ... la question se pausa tanben dins los Conselhs Regionals en Occitània.

O tornarai dire aquí tanben, la podrariá de Cassanuèlh-Santa-Liurada dona un exemple –recentament publicat en libre- de las inconsequéncias tecnocraticas sul tèma, e aquí ligat a un Estat que la manièra de pensar es gaire elonhada de las pensadsa unicas dels tecnocratas del productivisme en entrepresa.