Lo tribunal constitucional espanhòl tòca a l’occitan

Avèm agut la trsitessa de legir que çò que cresegut sobre lo tèma de l’intolerança lingüistica espanhòla, èra pas un raconte d’extremistas. Es la realitat de cada jorn, encara uèi contra l’occitan, una realitat fabricada pel PP e pel govèrn PSOE actual.

Cal notar tanben que la lei es tocada aprèp una presentacion del govèrn actual d’Espanha, es un govèrn socialista, PSOE-PSC e sostengut per Unitat d’Aran fins ara. Se parla d’una obsecion de l’Estat central, incapable d’escotar los pòbles, «aquel Estat non nos sersís» explícan mantunes elegits del Principat de Catalonha ; es un atac frantal contra l’occitan.

Es important d’aver manifestacions occitanas de tot escantilh a Pau, Bordèu, Tolosa, Perpinyà, o Marselha, aont i a un consulat d’Espanha. perqué ? Perqué los Consulats d’Espanha son las representacions de l’intolerança lingüistica en Espanha, “democraticas” benlèu tanben.

Aquestas manifestacions de nacionalismes d’expansions espanhòlas son estupidas, e afavoríscan –ambe las manifestacions- de la presa de consciéncia del pòble occitan.

Vos vòli contar l’istòria de filhs de republicans catalans. An après un jorn que podián demandar lo passapòrt espanhòl ; e que zo pòdon demandar al consulat de Perpinya en espanhòl e catalan. Èran dos, zo faguèt un en espanhòl e l’autre en catalan al meteis moment e lo meteis jorn. La version espanhòl gastèt una setmana per l’aver, e l’autre gastèt quinze jorns, segur que dèu èstre mai complicat d’imprimar en catalan qu’en espanhòl …

Los Occitans e las Occitanas an d’èstre solidaris ambe los Occitans e las Occitanas d’Aran. Zo serai e farai protestacion, isolat o en grope.

La lei de l’occitan, aranés en Aran, es una lei votada democraticament e es tanben la lei de l’occitan primièra votada democraticament de l’istòria de la lenga occitana, es per aiçò que concernís totes/as.

Espanha es la diversitat lingüistica, occitan comprès.

Es evident que se volètz de las informacions, cal escotar Catalunya Informació, estacioon que ne fa una novèla de primièra borra del jornal de ser