Es sempre una pietat de pèrdre una vida occitana, es encara mai triste quora es mòrt per l’engana francesa e sa diplomacia. aquò val pas lo salari del sordat, quitament las melhoras primas per èstre sul terrenh de la guèrra.
Mas es de la fauta de quí ? Quora una vida s’acaba dins un valat fabricat pel militarisme francés, lo republicanisme e sa diplomacia arroganta, e coma sola sortida economica e professionala qu’es prepausada a la jovença occitana ?
Li podram segur fabricar una placa de marme suls monuments dels nacional-expansionismes franceses, fabricats e inaugurats santament aprèp la guèrra de las «frontières naturelles» contra lo militarisme alemand de 14/18, e entretenguts al fial de las guèrras europèas e colonialistas.
La colèra fabrica un sentiment personal sul tèma. Segur, nos fabricaràn unes arguments umanistas, universalistas, republicanistas, per l’intervencion parisenca en Afganistan, segur… Mas aquesta colèra es tanben aquela de lo qu’a signat l’escrich sobre aquesta paret a Carcassona :
Mal format e mal informat, son aisidament manipulats. I a mai que Simon de Montfòrt que mata encara l’anma occitana, i a tanben los discors nacionalistas franceses dels militants politics en Occitània.
L’engana politica, la pòrta los partits franceses representats en Occitània, PSf, PCF, UMP-NC, MoDem, PRG, MRC … los que pensa que fRANÇA a encara quicòm de far sul terrenh mondial de la guèrra, pauc impòrta las rasons.
La colèra se mesura pas coma un tipe de pacifisme agut, es question de non pus se far enganar en Occitània, se far enganar per fRANÇA e totas las seunas etiquetas politicas (que pòdon èstre simpaticas)…
-°-
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada