De l'interior : Als jacobins lor agrada los occitanistas

Dins lo debat del nom de la region, mantunes occitanistas, sovent fòra de la region concernida, donc fòra del debat ciutadan -debat autoproclamat e que lo centralisme francés vòl segurament pas, levat per lor donar arguments, coma o explica lo candidat UMP-Les-Républicains en campanha dins los mèdias parisencs (veire bilhet recent publicat aquí tanben)-, lo nom de la region es arribada coma una evidéncia dins mantunes mèdias : Occitània ; la populacion o vòl, e l'occitanisme se devidís ! Alara qu'un còp èra seriá estat content, benlèu s'èra minoritari, aquel còp fan polemicas ; soi segur que lo jacobinisme o emplegarà contra Occitània, là ou il n'y a pas de gène, il n'y a pas de plaisir!

 

Donc, dins lo debat i son los que fan la confusion entre nacionalitat (antropologia) e ciutadan (juridic) :

 

E donc qu'an pas legit Cornelius Castoriadis, çaquelà d'esquèrra. E puèi indicar als amics socialistas de s'informar abans de repotegar sus la semantica de l'occitanisme politic. E benlèu que lor caldrà explicar la division de l'occitanisme de las annadas 1983, non pas del punt de vista socialista, mas del punt de viste ontologic del problèma de l'ensenhament de las semanticas dels dos bòrds de las pensadas que s'opausan, francesa (replegament republican francés) e occitana (semantica d'emplec comun en Euròpa).

E aquò de la sciéncia politica val tanben per la banda nacionalista occitana que non sábon que l'etnisme mata la pensada occitana. Concretament, l'acarament de las civilizacions es pas un tèma occitanista.

I son los que dempuèi l'Èst d'Occitània, an pauc de perdre un combat en veire enfin lo nom aparéisser sus una mapa oficiala, per l'IGN oficalement escrita :

Se vòlon federalistas, mas fan la pròva que sabon pas çò que democracia vòl dire, e donc un debat ambe argument e al final un punt comun que serà pas lo punt de depart.

Puèi i a los qu'an mestièr d'informacion sus l'estratègia, car es pas pro plan explicada pels militants lingüistic, cultural e politic. 

I a los Catalans del sud que fan la crida a la lenga occitana coma se èrem a Barcelona !

E pels Catalans, conselhi las entrevistas que son en plaça dempuèi lo 4 d'abrial 2015, sus aquel blòg a la dreita del bilhet d'opinion.

Puèi m'avizi qu'ai pas integrat aquí los ultra-jacobins de las universitats de Montpelhièr o Ais-de-Provença, o Niça, que nos faràn tanben lo morre per los oblidar.

Mas concretament, la democracia es pas sonque parlar ambe los occitanistas, o los professors d'universitats qu'an la santa paraula (femnas e òmes), o lo diplòma per agradar a l'elita ; donc i aurà un debat, e se l'occitanisme es fòrt o farà ambe intelligéncia, per capitar.

E o cal plan dire, los jacobins que vòlon veire un sol cap per donar subvencions, o fabricar una politica per la lenga, son sempre a l'aguait de las divisions occitanistas per o pas far. Per els, tot es bon per refusar lo debat sul tèma de la civilizacion occitana.

Vos escriurai mantunas linhas sul desvolopament de la campanha engimbrada per País Nòstre, e Convergéncia Occitana. Es una campanha a-politica e me sembla interessant de veire de quina manièra lo personal politic la veirà arribar.