Quand lo cònsol Douste-Blazy i èra, la peticion pel mètro en occitan, me valguèt un corrièl per explicar que lo car Cònsol subvencionava 5 conferéncias sus l'occitan, e «qu'èra meravilhós» e qu'aviá res contra l'occitan. Mas que -mai o mens- per èstre seriós, l'occitan dins lo mètro s'en trufava.
Donc èra un an abans l'inauguracion, e amb un amic avèm decidat que ... la seguida la sabètz mai o mens, en francés o en grafia de Roumanilhe.
Anuèch se presenta dins un article de La Dépêche du Midi, un projecte novèl.
E aurèm lèu remarcat, que la prescripcion lingüistica es oblidada, donc m'i tòrni !
Ieu me questioni, de qué servís d'aver agut totes aqualas gentilhessas per nos explicar qu'èra plan d'aver un elegit cònsol adjunt de Tolosa en carga de l'occitan e tanben en carga dels transpòrts collectius (donc directament concernit) per aver aquela mapa de mèrda qu'oblida l'occitan e que revaloriza donc un còst per l'occitan, alara que s'èra imposat coma una pensada OBLIGATÒRIA, lo còst seriá zèro !
Les ronds de jambes pour la clientèle occitane : n'ai pro ! #mespresats.
Dins las escòlas las inscripcions son al pus naut, donc pel futur soi segur que l'occitan serà mai naut que la decapitacion orquestrada pels elegits actuals o del sègle XXen passat, donc la question es : de quina manièra los elegits e las elegidas pensan que seràn pus mai conservators o conservatriças de las ancianas politicas de destruccion lingüistica francesas ? Unas cantas d'inauguracion bastaràn pas (se damora un conservatòri occitan dinamic), ni unas cantas d'animacion (se damòran assocacions per èstre non pagadas).
E aiçò del futur, necessita pas brica un parlament parisenc per o preveire !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada