Lo clientelisme fabrica pas una politica per l'occitan

Ai trobat dos tipes de clientelisme (un subjecte recurent sus aquel blòg) : 1 / lo primièr es politic, lo 2/ es en çò dels lingüistas. Sovent d'auto-estumila l'un l'autre. Es utile d'aver division pel politic per assegurar que damorarà en plaça la mediocritat per una politica per l'occitan.

Lo primièr, politic, a una clientèla que li agrada de li donar subvencions, e aital fa calar polticament las associacions. Aital, dona subvencions, dona una vision sus sa volontat politica pichonèla, e s'estauvi aital d'aver instruments dedins l'administracion per poder aver una dignitat, una politica lingüistica. A còps, çaquelà, la subvencion fabrica una politica lingüistica, mas pas una politica lingüistica digna, e sovent pas pro eficaça per bastir un avenidor per la lenga occitana. La lenga occitana es una creacion umana qu'es fragila car atacada pel sistèma politic francés.

Dins aquel contèxte l'ÒPLO arriba coma una instrument qu'ajudarà del dedins a bastir una politica, car emplegarà las leis republicanas per la bastir, e donc forçarà l'administracion a seguir las leis. Car malgrat tot çò que se podrà dire, las leis francesas aplicadas per l'occitan, soi segur que la situacion seriá diferenta.

Aital dins lo primièr paragrafa arriba una critica en Bearn, que François Bayrou respond pas a la demanda de politica lingüistica, malgrat qu'«es acabat lo temps de le vergonha», al temps clar (per aver client, es bon d'aver bonas frasas) ; cal dire qu'o fan totes aital, a Tolosa, Agen, Montpelhièr, Narbona, Brageirac, Peirigüers, Avinhon, Niça, Talénça, Peçac, Blanhac, etc. (cal remarcar que las femnas o fan mens) E a cada reünion publica pendent las campanhas electoralas fan los uèlhs polits per aver vòts, puèi al burèu, elegits, per aver aquesta politica, l'administracion francesa se carga de destrusir lo vam, la mediatizacion del vam, o benlèu que lo vam estent pro clientelista, li agrada pas de passar a l'autre estadi politic, de la compassion lingüistica a la dignitat lingüistic.

Dins lo segond element, se trapa una gropeton de professors d'universitat que vívon de la separacion de l'unitat occitana, per èstre lingüista, cal èstre dividaires, e per l'occitan la causa es aisida. Original serà sempre quand consideraàn l'occitan coma una particula fisica, e non pas una creacion umana, faràn division lingüistica per -non pas far viure la lenga- mas per far sobreviure las tèsis d'universitat.

Aital l'UNESCO acaba de plantar una cotèl dins l'esquina del movement occitanista, e Felibre, qu'acabava de li donar un sosten per sa politica sus la diversitat. E un anglés en carga del dorsier, nos faguèt una cagada qu'ajuda als cercaires per montar las tèsis sobre l'occitan coma s'èra particulas fisicas del CERN.

La revelacion nos arriba de la revista de referéncia Aquò d'Aquí, revista qu'a lo uèlh plan brancat sobre los qu'an oblidat l'istòria del felibrige ; alara cal d'occitanistas per lor remembrar la realitat del temps que la lenga aviá pas mestièr de defendre son unitat (se parlava, s'estudiava mens en universitats), mas sa visibilitat populara.

Quand lo politic voldrà clarament de l'occitan, l'administracion plegarà ... mas caldrà un personal politic clarament VOLONTARI, l'avèm pas en Occitània.