Combatre lo clientelisme

Per obténer un occitanisme modèrne, cal combatre lo clientelisme. De quina manièra lo jacobinisme instrumentaliza la clientèla occitana (ista) ? La subvencion es lo primièr argument, lo segond son las inauguracions d'estupiditats coma plaça, placa o collòqui qu'an sonque per dimension l'egò politic del mercenari republican elegit que, coma del temps dels sang blau, a mestièr de neteja-cauçuras coma professors d'universitat (es al melhor). Lo neteja-cauçura li agrada lo tòca-maneda, e en revèrs tot parier ; e perqué es utile : es utile perqué engana l'inocent pòble occitan, per contunhar la destruccion d'una civilizacion.

Aital, un organiza una sortida d'una placa sense interès, mas costós (e l'administracion o saurà dire – segur en lenga occitana), per dire que l'estatua es aquí, aquela de Gensemin ; quora la placa es en francés e anglés, serà de marbre, costosa (nas aquò es normal e sense inauguracion costosa), costós serà tanben considerada lo fèrre blanc per la placa suplementària (plaçada de tal biais que serà pas utile de l'installar, e sobretot complicar de veire correctament per un passejaire agenés), e bilingüa (tot per far cargar lo sistèma de netejament lingüistic francés, e de donar a l'extremisme d'aquel occitanisme que demanda pietadosament lo bilingüisme, alara que lo politic d'inauguracion el n'a pro ambe la lenga imperialista francesa). Quin plaser de veire lo Cònsol de l'inauguracion de non saber legir lo discors escrit pel militant-professor-occitanista, e non pas saber prononciar Maillane, la prononciacion entenduda e que faguèt rire [Mèlaneu].... benlèu que se l'autor aviá emplegat Maiano seriá estat melhor (?). Mas de tot biais quora se tirèt lo velh de la vila d'Agen, la natura tòrna e lo bilingüisme es donat pel gente e amical cònsol d'Agen, Jean Dionis du Séjour, coma una acte extremista d'occitanista quora es bilingüe, lo pichon discors es pas estat escrit, el ; l'engana oficiala es desvelhada tanben al meteis moment que l'inauguracion ; la presidenta de l'associacion co-organizatriça, o a pas poscut entendre, vist que èra pas presenta. Evidentament, tot repotegaire, «per la dignitat manténguer» serà un extremista, coma se la manipulacion clientelista èra pas un extremisme per enganar dins l'emplec d'argent public.

Aital, un cargat de cultura de Montpelhièr, gentament en carga de la mediòcra politica per l'occitan, serà a Montpelhièr lo sant republican Abbé Grégoire que faguèt la guèrra als «patois», vertat que l'occitan es pas un patois ! Aquel Abbé Grégoire es alara una figura màger de La Terreur, periòde qu'agrada a totes los Jacobins, d'esquèrra o de dreita, mas que d'unes son a l'universitat de Montpelhièr, coma usurpador de cadièra de literatura occitana, e amics del prosejaire pro-Grégoire, elegit de la culture de Montpelhièr ; aquel gente elegit es tanben lo que dona la policadilha de l'Éducation dita Nationale ou educacion nacionalista francesa, per crear d'escòlas bilingüa en Lengadòc (region de Montpelhièr) ; es aquel que li cal 15 ans per crear una escòla bilingüa a Montpelhièr. O sabètz La Terreur es la basa d'aquela definicion de nacion qu'agrada talament a totes los partits franceses, FN-BM comprès ; es una definicion qu'agrada a l'universitat dels letrats plega-esquinas de Montpelhièr.

Dins los dos cases i son professors d'universitat que son los plega-esquinas del sistèma nacionalista francés qu'escana la lenga nòstra, e son «occitanistas» ! (que díson) ; dins lo dos cases i son braves jacobins o nacionalistas franceses, que son coma Mèstre Jourdain de monde que fan de pròsas nacionalistas franceses sense saber, ciutadans que fan tot çò que pòdon per amusar la galariá occitanista (e que nos van organizar una manifestacion montpelhierenca sus aquel escantilh enganador), e «son pas de criticar» car « fan tot çò que pòdon per aver una politica» (enganar vertat), segur es vertat que fan tot çò que pòdon per minimilizar aquesta politica lingüistica qu'esperèm (perqué de còps sabon pas explicar tot simplament), ambe d'actes anti-occitans, amagats per moment inaugural o creacions realament pichonetas d'escòlas bilingüas, tot en las aver pas dins lo sistèma europèu normal. E lo sistèma politica aima aquela clientèla professorala pro-estupida, pro-autodiplomada, pro-plega-esquina politica, qu'an un plaser grand de dire «mèstre vos aiman talament que suportèm la mediocritat que consideratz la causa que sèm normalament lo rebat politic», mas serèm utile pendent las eleccions, perqué sèm una pro bona clientèla estupida.

De quina manièra se desfar d'aqueste clientelisme ? De quina manièra aver un pauc de dignitat per l'occitanisme modèrne ?

1 / oblidar totes los movements politics dits occitanistas dels tempses ancians ; son pus d'una eficacetat politica segura.

2 / oblidar la FELCO, instrument dangierós, amicalas de capolièrs del jacobinisme professoral e d'universitat.

3 / oblidar totas las associacions qu'an una necessitat d'èstre subvencionada per sobreviure, e donc se mesfisar de totes los lors comunicats, e comentaris per contrar la dignitat politica per l'occitan.

4 / crear un fons per defendre l'occitanofòbia, e s'ajustar a bastir un front per la nacion occitana.

5 / se remembrar de la dignitat dels aujòls per la promocion de la nòstra lenga :