De las guèrras en tèrras latinas d’Orient

Vau escriure aquestas linhas, non pas per imposar un novèl Impèri Latin, Impèri de Roma, mas per recordar l’istòria de totes, car sèm sus la meteissa barca, car descartar los ròcs e l’istòria pòt ajudar.

E o escrivi car se la desròc de Palmira me fa dòl, un grand dòl modèl UNESCO, es en occident que la primièra lenga pòst-latina normalizada es destrusida per un imperialisme cristian e republican francés (criticat leugierament per l’UNESCO) ; e lo que destrusís una lenga, destrusís una bibliotèca dels sabers ligats a-n aquesta lenga (per l’occitan n’avèm !), al pòble que la parla o la parlava, aiçò val pèiras, o arquitecturas esplandidas, remarcablas, non ? Los Arameans son assirians, an dreit a la dignitat istorica, coma los Occitans son pòst-latins, clau de la latinitat (referent a Frederic Mistral, primièr prèmi Nobel de literatura en fRança), los Occitans an dreit tanben a la dignitat.

L’imperialisme e l’integrisme religiós fan sempre la violéncia contra los pòbles sempre (imposar la migracion), e las lescas d’istòrias de las populacions quora son pus manipulablas pels ensenhaments oficials dels Estats farlabicats per la caduda de l’impèri dels otomans ; Internet ajuda a destrusion las messorgas ideologicas d’Estat e de las religions.

Aital cal pas oblidar que, dins lo Donbàs, i a una guèrra europèa, una guèrra qu’acara un Estat novèl e legitime, legal, e una milícia pro-Putin dins lo Donbàs, violenta e alimentada pel vesin poderós, imperialista (encara).

Se cal plan recordar que l’aligança de la màfia devenguda economista e qu’a abandonat lo sovietisme pensa a l’orror del voide, lo voide es estat remplaçat per una novèla casta religiosa, la glèisa ortodòxa de Moscó, aquela que se vòl la descendenta de l’impèri roman de l’Orient.

Se trapa qu’es tanben sul meteis territòri qu’avèm una autra guèrra, aquela de Síria e Iraq (per gardar las terminologia dels Estats creat pels imperialisme anglés e francés al moment de la caiguda de l’impèri musulman otoman).

Vesèm aital que doás intervencions exterioras, presenta e istorica, an botat lo fuòc politic latent, e violent, e que anuèch sortís al lum de l’actualitat. Quinas son aquelas doás intervencions :

1 / la primièra es l’intervencion europèa del sègle XX, per destrusir un Estat imperialista qu’aviá agut una casta al poder qu’aviá causit los Alemands puslèu que l’autre camp ; la consequéncia es estada la meteissa que per l’impèri Austro-Ongarés, la destruccion programada per dos autres imperialismes, lo francés e l’anglés ; la consequéncia de la non-compreneson del terrenh a fabricat Estats que son ara, l’enjuòc d’integristas religioses musulmans. La dimension del problèma es mai grèu que per l’impèri Austro-Ongarés, perqué l’Estat de non-concurréncia entre Estat, es establit per l’Union Europèa ; la patz regna sul continent de las guèrras pre-mondialas. Per las tèrras de la latinitat anciana, totes los integrismes son en plaça, e sobretot lo religiós es similar al religiós dels temps que lo vatican menava la dança politica. Per astre, sabi pas se es una astrada, mas en occident de la latinitat europèa, las inquisicions contra los «bons cristians», puèi tant d’autres, an trabalhat las consiéncias, e pauc a pauc, aprèp mantunes guèrras de religions, las populacions an plan comprès que caliá en 1904, largar un pauc lo costat religiós de la vida collectiva.

2 / pernisiosament, e perqué la situacion en occident es encara coneguda pels Ortodòxas de Moscó, la casta religiosa de la Glèisa de Moscó remplaça lo sovietisme, la casta dels aparatchik qu’a creat tantas chaples politics. Mas l’ideologia dels ortodòxas es tanben de bastir un Estat que sembla a una mescla entre la religion,las leis de la religion, e las leis laïcas (dels pòbles) qu’avèm en occident. E donc en Donbàs, avèm una guèrra entre un sistèma occidental, sense lo pès legal de religiós (tot en aguer una religion d’Estat pròpria), e una milícia que pensa ortodòxia al modèl moscovit d’anuèch. Es l’intermediari del modèl qu’avèm dins los sud de las anciana tèrra latina d’Orient, en Síria e Iraq d’anuèch, ambe l’organizacion EI que se vòl bastir un Estat religiós al modèl nde l’Edat Mejan.

I per clavar, vos voldriá ensenhar que la crotz dels pòbles que son castigats (o son estats per l’impèri otoman, o lo novèl Estat dels joves turcs tanben), castigats ara en Iraq e Síria son cristians, assirians, mas la crotz reberta un quicòm que tot occitan deuriá aver al cap, lo Comte de Tolosa ne sabiá quicòm, un còp èra…

Se cal recordar que la primièra violéncia de la crosada per anar en Tèrra Latinas d’Orient, son los josius dins l’actuala Alemanha que l’an suportada (veire exposicion actualament a la capèla de las Carmelitas a Tolosa, ne parlarai sus aquela pagina Internet), puèi un temps aprèp Bisança que l’a tanben suportada, aprèp aver una guèrra contra una populacion musulmana que viviá en Tèrra Latina d’Orient (que la lenga dels Arrameans sobreviviá fins ara), e poder musulman qu’èra pas gaire pacifica tanpauc, contra los cristians.

L’imperialisme francés e anglés, puèi las piadas militaras de l’ignoranças nòrd-americanas, an destrusit lo balanç entre pòbles, dins zònas geograficas grandassas qu’an pas agut jamai una unitat de populacion tala que las teoria etnica l’an poscut supausar un còp èra, e tal qu’es jamai estat lo cas dins cap region del monde. La convivéncia entre las nacionalistats e la ciutadanetat deuriá èstre una nòrma per bastir los Estats futurs. La Terreur francesa a inventat una nacionalitat qu’es encara anuèch problèma de convivéncia entre los pòbles, e pertot sus aquela planèta.

L’integrisme religiós e politic mata, ne sabèm quicòm en Occitània, non ?

L’Union Europèa a trapat un camin per aver la patz, patz que los Angleses, encara, ne vòlon sortir en refusar la reparticion dels migrants d’aquesta planeta, pel moment aqueles qu’an lo coratge de fugir los Estats d’Africa e de las Tèrras Latinas d’Orient, Estats farlabicats pels colonialismes europèus e qu’anuèch servíscan de basas mortuàrias a l’integrisme extremista musulman.