Simbòl e sapiença franceses a Montpelhièr

La pression universitària e comunista, frontista d’esquèrra, a enfin obtengut sa classa bilingüa ; se cal sul pic pensar al problèma, es utile per quí una escòla, alara que ne cal per èstre seriós dètz a Montpelhièr ? Per dubrir una escòla dins lo sistèma francés d’ensnehament cal entre 10 e 2 ans, per la barrar cal 3 meses …. donar a l’administracion francesa lo dreit de vida o de mòrt a l’ensenhament de l’occitan ; farai una linha impertinenta qu’agradarà pas, es un pauc coma donar a Hitler lo dreit de saber se li cal inaugurar una sinagòga.

E gràcia a un fintaire de la grandessa, o compassion francesa, podèm gaitar amb interès la placa d’inauguracion :

Es pas brica una pèrda de temps, mas la vision d’una realitat : fRança se trúfan dels Occitans. E los professors d’universitat que ne fan la promocion, tanben.

Visiblament, los ensenhaires sábon pas escriure correctament l’occitan, los, lo, le, lo … se sap pas a Montpelhièr qual es l’article occitan pel masculin ; e dire que son segurament monde qu’an la licéncia d’occitan de l’universitat de Montpelhièr ; aquò fa paur de saber que son pas al nivèl per establir una pichoneta placa d’inauguracion.

Se trapa qu’a Tolosa, l’article LO se transforma en LE per proximitat de l’article pirinenc o de Comenge, ETH (EL). Benlèu alara l’administracion de Montpelhièr se prepara jà en s’adaptar a la capitalitat de Tolosa ? Mas a Tolosa emplegan lo LO classic e puslèu emplegat generalament pertot. Lo cal explicar a Montpelhièr, a l’universitat benlèu ?

Puèi l’administracion causís de plaçar una ierarquia per las lengas, lo francés es sempre en primièr ; remarca : o fan pas aital quora la classa es en anglés, o alemand ? N’avèm d’exemple a Tolosa, pas brica ; per l’anglés o l’alemand la comunicacion es clara, dins la lenga concernida per l’escòla, donc sèm plan dins lo sistèma de la compassion educativa francesa per una «langue régionale», de mendra interès, l’anglés o l’alemand son grandas lengas, elas, benlèu coma lo latin o lo grec ! La ierarquizacion de las lengas es l’etapa en seguida quora se pòt pus dire Patois per l’occitan, sobretot al moment de visibilitat ; aprèp la ierarquizacion de las lengas, se gaitarà de quina manièra lo gojat pòrta un prenom coranic o ebraïc, o biblic, coma a Besièrs (!). Aital la signaletica de las garas de Bearn an plaçat la novèla lenga francesa, primièra, amontnaut, l’occitan, la lenga istorica de Bearn, aprèp, desota.

Se remarcarà enfin, que los títols de la santa republica francesa son …. en francés ; es pas question de dignitat lingüistica per l’occitan ; la dignitat administrativa o electora se pausa dins la lengas de l’article 2 de la santa constituTion.

digun a montpelhièr a pensat çaquelà que lo lògo de la vila podriá èstre Montpelhièr, aital :

1ièra solucion :

Farà un pauc MaMeta …

2 ena solucion :

E Montpelhièr al revèrs per assegurar una melhora lectura a los que nos venon del nòrd, los franceses. Aquela solucion estauviá moneda, donc serà pas causida. E tanben dona una autra manièra de ierarquizacion que per l’elita que decidís ara de parlar la genta lenga anglesa, es pus possible ; ajuda çaquelà de non pas confondre ambe Montpellier dels EUAN.

E d’unes diràn encara, mèrda, car aquò costarà encara als electors e electriças de Montpelhièr…. Mas se còsta, es la fauta de los qu’i an pas pensat abans, i pensar abans vòl dire estauviar moneda publica, la moneda de totes e totas aquelas que pagan per aver una eficacetat de l’argent public. car soi segur que quora lo mot occitan serà plaçat, los caldrà una votacion vaticanesca (metafòra) e una agéncia de comunicacion parisenca (realitat viscuda) per la factura que determinarà que plaçar l’occitan còsta, e rassegurarà l’administracion, e donc qu’en temps de crisi budgetària o cal pas far sovent, sobretot que sempre malgrat totas las precaucions republicanas, l’administracion francesa o farà sempre mal.

La meuna conclusion es que la licència d’occitan ajuda pas a estauviar la moneda publica, car es de tornar far de manièra sancièra, per fauta de reflexion digna sus l’usança que devèm aver de la lenga occitana, es pietadós qu’i aguèsse agut cap ensenhament digne d’aiçò en licéncia d’occitan.¨

Per clavar, lo nom de l’escòla, lo fintaire de prèp de las accions montpelherencas m’aviza que Francis Garnier pòrta la glòria francesa al mesma nivèl qu’un general Bugeault la pòrta a Lemòtges (!), es de dire al pus naut nivèl de la sotmission e de l’accion de colaboracion al colonialisme francés d’oltra-mar, o d’oltra-pensada salvatja o de patoisie  à soumettre.

Abans Bugeault, lo magnific imperialista francés, qu’an avenguda e plaça a Lemòtges ; es vertat qu’i a pas melhor violent en nom del colonialisme francés, los qu’an plan assimilat d’èstre bona francés e de parlar patois a l’ostal lemosin. Napoleon aviá negat los republicans còrses, e los a crompat coma esclaus !

E pareis que la république français n’est pas parfaite, mas que cal far amb aquò a docina ! Es vertat que de seriós la santa republica francesa o es jamai quora se tracta d’un subjecte qu’es pas estreitament ligat als fantasmes istorics e nacionalistas d’expansion parisenca.

-°-