Egoïsme del cinèma «françAIs», à vomir.

Lo cinèma francés es organizat de tal biais qu’ajuda sonque lo cinèma de lenga francesa, es lo mercat-Estat-nacion qu’es organizat ambe leis favorablas al cinèma nacionalista.

Puèi dempuèi lo mercat-Estat-nacion quora lo succès es aquí, lo dich cinèma «français» (es de dire de lenga francesa) s’expòrta (en anglés), per la difusion o per la fabricacion.

«L’actor francés (de lenga francesa) Jean Reno pensa que s’establir a Ginèbra seriá una bona idèa. Es çò qu’indiquèt dijòus al jornal elvetic Le Matin.» Es un jornal pipòl (people coma escrívon los franchimand). Jean Reno arriba aprèp lo cantaire sosten oficial a Nicolas Sárközy de Nagy de Bósça, Halliday Johnny.

Aquel actor enriquit primièr pel mercat francés, explica en mai : «Es vertat, la Suïssa es un dels pron polit país. [ndr, cal entendre Estat, federal pel còp] Mas, res es pas encara decidit»  Jean Reno pòrta 62 annadas, explica lo jornal belgüe, la Belgica es tanben coneguda per èstre un albergament per rics parisencs en fugida de la fiscalitat dicha francesa, per la nacion imperialista francesa, republicana and co. Lo jornal belgüe, es de dire de patois parisenc en Belgica, de Brussèllas, explica qu’es tanben l’actor lo mai pagat de l’Estat francés ; lo sistèma dels dreits d’autors franceses, votat per un parlament que lo sistèma francés, los inocentàs ciutadans e ciutadanas, a elegit, li es estat d’un grand secors dinerièr.

«Segon Le Matin, mantunes proprietaris d’immòbles de Ginèbra son quitament estats contactats recentament en vista d’arcuelhir l’actor que se trapa uèi èstre en virada en Taïlándia per un enregistrament de filme. Suïssa es considerada tala un paradís pels rics estrangièrs que pòdon benefiscar d’un forfait fiscal, un sistèma d’impausicion qu’ajuda de calcular l’impòst sobre qu’es despensat e non pas sobre çò qu’es ganhat. Lo nombre de rics contribuables forans benefíscan d’un forfait fiscal ; aquel a pujat de mai de 5 % en 2010 a Ginèbra, segon las autoritats localas.» [Ginèbra es un Estat liure, qu’es associat dins la confederacion elvetica]

Lo jornal belgüe assegura «Mantunes estíman que la progression anirà creissenta per las annadas venentas, especialament del costat dels ressortissents franceses» L’article es «signat», pipole (edr) … Los Belgües estíman plan jogar ambe l’ipocrisia francesa, e sobretot ambe l’ipocrisia UMP-NC que nos explica que sa politica es per eliminar aquestes fenomèns istorics franceses (migracion cap a Ginèbra per la fiscalitat o pel dreit de paraula e de sa libertat). UMP-NC seriá aital mediatizat e valorizat coma los zòrros de la fiscalitat francesa, en ajudar los mai rics de fugir, en simplificar las proceduras… e explicar lo contrari dins los mèdias als òrdres parisencs.

Se cal recordar que Le Soir, periodic publicador, es un jornal puslèu etiquetat a dreita, mas pas brica aquela dreita ipocrita qu’escriu dins Les Échos o Le Figaro. Fins finala, Le Soir es un jornal regional, qu’es melhor distribuat que La Provence, o Midi Libre, o Sud-Ouest, car zo podèm crompar en Occitània tota… o quasiment, e per totas las sasons, pas sonque l’estiu.

Aquel jornal a determinat lo nacionalisme ultracatolic del sistèma UMP-NC. Aquel sistèma a destrusit Occitània pendent annadas e annadas, e l’UMP-NC se gausa encara presentar en Occitània. Lo vesèm aquí en fòto al Puèi en Velai (Occitània del nòrd), en companhia d’un títol d’umor que fauta sovent a la premsa franchimanda.

La sason al cinèma es sovent una re-edicion de la meteissa causa, uan seguida d’error cinematiografia mas que lo mercat demanda. Vesèm qu’aquel jornal a plan entendut lo cinèma politic que pòrta l’UMP-NC, lo regime de la casta sarkozista. E la reala abséncia d’acte politic concret epr cambiar la societat, contrariament a çò de prometut pendent las darrièras eleccions. E 53 % l’an cresegut, paura populassa.

Lo cinèma francés es ajudat per un sistèma qu’a per títol CNC, la nacion aquesta al mièg de las doás C es un sistèma expansionista, exclusiu e discriminatòri. Avètz jà demandat a un productor audiovisual d’Occitània se un filme en lenga occitana aviá una mendra chança d’èstre sostengut per aqueste sistèma parisenc ? La responsa es clara, serà NON.

Donc, la primièra prioritat per me, es fugir lo cinèma francés, tot lo cinèma francés, sostengut o qu’a ganhat son mercat-Estat-nacion e qu’ajuda a cagar sul pòble que li a donat las armas legalas per s’enriquir, e la vergonha nais perqué lo pòble n’es content.

La gèrba del cinèma de jaquouille la fripouille me confirma la meuna vision politica francesa, res de reténer.

Mercés a la premsa belga.