1453, los Francs son arribats ambe una fòrça mercenària en Aquitània (lo metòde èra lo meteis que per Lengadòc e son alibí càtar), coma un Kadhafi vòl damorar al poder contra lo seu pòble ; alara an destrusit los poders parlamentaris (Montaigne a assajat d’explicar, assag mancat), e sotmetut lo poder ducal (poder que respectava pas mai las leis votadas, mas lo Parlament sabiá se fa respectar, perqué èra capable de pagar militars), per installar la dictatura dels capecians, dins la pichoneta París, e las decisions parisencas contra lo poder de Bordèu, ambe una pensada politica que se donava al monde (Euròpa del moment o de las futuras colonias d’oltra-mar e del comerç triangular) ; 1790, lo Parlament de Bearn, Navarra (coma lo Comtat Venaissin), vòta per l’assimilacion al sistèma de destruccion politica que representa la dicha Révolution française. Lo tractat dels Pirinèus aurà tanben destrusit lo reialme lo mai bèl dels Pirinèus, e un Estat qu’es designat de son temps coma lo mai ric d’Euròpa, Navarra.
Dins la premsa de Tolosa, res es pus inutile que La Dépêche, avèm una casta al poder sense qualitat tolzana, e un jornal que lor sembla. A Bordèu, Bordeaux7, un gratís, dona una certana qualitat a la premsa gratís.
Gaitatz aquestes articles :
Podètz clarament veire la qualitat monetària del sosten republican a la sotmission gascona de Bordèu, sempre important pel poder parisenc.
L’article es estat publicat lo 1er de març, pron abans l’arribada dels sondatges parisenc sobre Marine Le Pen. E contrariament a Midi Libre, donc, sembla pas un títol de propaganda per ajudar lo FN.
L’article pausa lo problèma de la dobla accion poltiica a Bordèu e coma ministre… es que se podrà gerir una ciutat occitana granda e un ministèri qu’es estat enfangat per la portuguesa del sistèma partidocrata e basquesa de servici ; cal trapar collaboracion ont podèm a París-Neuilly/Seine !
Lo paracadiment d’Alain Juppé per remplaçar Jacques Chaban-Delmas a Bordèu, organizat per la partidocracia e acceptat per la borgesiá de Bordèu (lo negòci del vin li agrada pas los cambiaments violents), e per servar lo sistèma UDR-RPR-UMP en plaça, a plan foncionat ambe un exilhiat gascon tornat al país e que ne sap jogar.
Se cal recordar que Jacques Chaban-Delmas, resistent, a près la plaça del petainista cònsol de Bordèu de l’epòca 1939/45.
Car la borgesiá gascon de Bordèu es fidèl al sistèma parisenc, pauc impòrta la color parisenca del regime, tal que l’assumís lo títol de l’article que presenta lo cambiament de qualificacion del pòst de ministre per Alain Juppé, de la defensa –lo sampitèrne militarisme francés- a la diplomacia en pana, gràcia al sistèma UMP-NC al poder (Patrick-Ollier-MAM a la man-òbra, e paradoxalament Patrick Ollier es damorat, es parisenc, ajuda benlèu ? O pas una femna ?)
Puèi avèm Force Aquitaine, una etiqueta particulara pel MoDem … Nos podèm çaquelà questionar sobre aquesta FÒRÇA, que sembla pron plan simpatica, regionalista mas pas tròp, mas que refusa pas de condamnar la politica de francizacion de Mayotte per rason departamentalista, e per rason clara del deputat en plaça (la partidocracia es una proteccion electoralista). Las meteissas rasons departamentalistas fan refusar de crear una entitat politica en Euskadi dekl nòrd, entitat que posquèsse assegurar un sistèma bravament mai democratic a Euskadi, e benlèu far prendre la majoritat al Conselh General a la fòrça aquesta, per la donar als pietadoses candidats al netejament lingüistic republican en Bearn, çò qu’es pas una bona causa.
Páures/as Bearneses/as, aurián sonque de causir entre : l’UMP (collaboracionista màger, en companhiá del FN local, castrador, racista e antifeminisme), e Fòrça Aquitània (que sap respondre en occitan, per bona pròba del trabalh complit sul tèma, qu’es bravament melhor que podriá èstre un trabalh socialista sul tèma), e los socialistas qu’en trenta annadas son pas estats capables de fargar una politica lingüistica a Pau, nimai convéncer los Bascos (els an memòria). En Bearn damora l’excepcion Front de Gauche que sembla tanben èstre diferent del meteis FdG tolzan, per exemple, o un ultramilitant Euròpa-Ecologia que sembla tanben particular, mas qu’imposa pas una vision d’Occitània dempuèi Bearn, en damorar dins un castèl de miralhença. Una antropològa podrà veire aquí una granda diferéncia politica, mas i cal vóler gaitar e pas simplament ambe de tropismes politics ontologics a las universitats e al sistèma que l’emplega.
Puèi de l’autre costat d’Occitània avèm lo sistèma nissart del poder UDER-RPR-UMP, e socialista a Marselha, res sembla mai fosc que lo sistèma politic francés en Provènça, e aiçò dempuèi bravament mai que lo darrièr sègle. Al centre d’Occitània, las causas son pas mai gloriosas…
Nos questionarèm alara pas sobre las capacitats d’Occitània de se despertar dignament.
La provincializacion coroneja la sotmission occitana al poder central parisenc, e totes los mejans son bons per damorar al poder (clientelisme, succursalisme, partidocracia), a travèrs del sistèma que París nos daissa, generosament (plan segur ; es la compassion politica). La compassion lingüistica es simplament l’afichatge de la compassion politica autrejada a Occitània, e que los Occitans e las Occitanas acceptan reialament o puslèu republicanament.
Atencion la deputada europèa UMP-NC de Tolosa es pas melhor.
L’afar Christine de Veyrac candudata e deputada europèa, la collaboratriça tolzana, es jà estada tractada aquí. Vos damora per anar votar lo candidat que sosten lo Partit Occitan dins los autres cantons, Europe Écologie… per desfaut !
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada