Mayotte : la semantica nacional-expansionista francesa.

Aqueste vrespe, un programa de France Culture a clarament explicat que los escolans de las escòlas de Mayotte an de suportar la règla del signal, de l’interdiccion lingüistica, per fauta clara de formacion dels regents al respecte de la lenga del país ; aquestas règlas que los franceses an abandonat de pensar coma l’unica mejan qu’an agut per imposar la lenga del rei-president dins totes los territòris fòra Iscla-de-França e val de l’Edge, aquestas règlas son emplegada uèi a Mayotte, e digun protesta dins las ONGs dichas francesas.

La jornalista en plaça pel reportatge, un viatge a Mayotte (m’agradariá, dela tanben segurament li agradar en estiu, ailà), mas pas dins Les Comores per aver lo punt de vista del pòble liberat, sabiá pas la diferéncia entre cultura e lenga, e li es jamai vengut a l’esperit de veire in situ que las leis de l’ONU sobre las lengas matèrnas èran pas respectadas, jamai. Las questions èran inocentassas, de tal biais que geinóvan pas res dins lo sistèma imperial e collaboracionista francés.

Jà la particion de Mayotte de las autras isclas èra un còp d’Estat republican, un imperialisme francés, mas ara aprèp lo còp militar e prefectoralista (per la mafià blanca de Mayotte), avèm los metòdes de sancions lingüisticas que tòrna a Mayotte. Lo sistèma electoral emplegat semblava fòrça al sistèma emplegat per assimilar Niça a França en 1860… Coma que res a cambiat en França.

Legissètz lo tèxte de presentacion de France Culture. Un tèxte que sentís bon la propaganda colonialista republicana francesa : les biens fait du colonialisme dins la dreita linha de çò qu’es estat votat per l’UMP-NC. «Mayotte deviendra le 11 ième département français fin mars, après les élections cantonales. l’un des enjeux majeurs de la départementalisation, c’est l’éducation, dans une île où la moitié de la population a moins de 17 ans, et ou la pratique du français est largement minoritaire dans les famille. Nous nous sommes rendus dans unes école primaire de Petite-Terre, quartier de l’abattoir.» escriu la redaccion parisenca de France Culture, una estacion del grope radio France qu’es pas geinat per promòure l’anglés sobre las antenas de Radio France Toulouse….

Tot aiçò malgrat totas las protestacions internacionalas, Mayotte es estada annexada a França («référendum incontestable» que díson coma a Niça en 1860), e França ara respecta pas las convencions internacionalas sobre las lengas indigènas.

Lo sistèma administratiu territorialanzant e jà vièlh, aurà pas permetut una alfabetizacion ; de mai, al moment del reportatge lo modèl d’imposicion lingüistic es clarament declarat per la regenta, enregistrada sobre per la jornalista sense comentari, sense vergonha, mas ambe una pichona eisitacion que ne parla long sul sistèma colonialista republican francés.

L’objectiu es «l’éducation» qu’escívon, mas es pas brica aiçò ; l’objectiu màger es la francizacion (zo díson pus luènh dins l ometeis tèxte, mas la jornalista de Frnace Culture sap pas la diferéncia entre una lenga e una cultura), per assegurar una diferenciacion dedins lo pòble que viu indistinctament sobre l’arquipèl maorè abans l’arribada de la decision separatista francesa.

De mai, la practica de la desnaturalizacion lingüistica a debutat ambe l’imposicion d’un sistèma de notacion dels nom de las personas, per èstre en seguida del modèl francés e europèu ; se cal recordar que sèm en Africa, e donc la desnaturalisacion de l’Iscla de Mayotte aurà coma consequéncia l’impossibilitat d’escambis entre las Isclas e donc los naturals escambis economics, la creacion de frontièras naturalas (coma aquelas qu’an volgut nos far creire ambe los Pirinèus). Lo deputat ancian explica qu’es la cultura, la cultura es la fusion e l’assimilacion per el. Aquò se sona collaboracion, coma Pétain ambe loa Alemand-Nazis.

França debuta lo processús de destruccion de la diversitat lingüistica d’una iscla que se departamentaliza. «vous les autorisez à parler le maoré ? – NON» la responsa es categorica e los escolans pòdon pas comprendre, es esplicat mantunas segondas abans. I a una repression lingüistica a Mayotte. (reportatge sonòre a partir de la 2:40 dinca 3:40). E la regenta es competenta en matematica e dins la lenga de Mayotte.

Quí podrà protestar ?

Segurament pas lo MoDem qu’a un deputat elegit sobre l’Iscla, e que n’a mestièr per poder aver tres deputats a París. François Bayrou que crida a l’occitan en Occitània, refusa de parlar del problèma sobre Mayotte.

Sèm realament dins un Estat republican poirrit.

Qui cridarà al nivèl europèu ?

(per totas las demandas europèas, ai a posite lo reportatge de France Culture e las visitas d’inspectors de l’Union Europèa, o de l’ONU –França respecta pas encara las Cartas qu’a signat a l’ONU sul tèma- e d’ONG sobre los dreits lingüistics es urgent a Mayotte)

L’istòria es pas novèla, França serà sempre colonialista, es ontologic. Veire Corsega, document disponible sobre You Tube.