Las commemoracions francesas son un pauc coma lo tractament redaccional d'una informacion, i a filtres politics importants e jacobins, especialament quora lo discors sus las lengas, e la lenga occitana en particular es questionada.
Quand lo regionalisme d'esquèrra parisenca, expansionista parisenc, nos arriba ambe una commemoracion, l'occitan es sistematicament oblidat. Tot es vièlh dins aquel recanton regionalista parisenc.
E dins lo cursus politic d'un Joan Jaurès l'occitan es important, es lenga de campanha electorala, al minímum. D'aquel temps lo mot occitan, société d'études occitanes, arribava dins lo mitan militant, mas sobretot se parlava de « langue d'Oc » qu'es de cap manièra un trocet de la lenga francesa que seriá bastida en doás partidas, lenga d'Òc (la mai anciana normalizada) e lenga d'Òïl (la lenga del rei devenguda normalizada la lenga de la casta parisenca al poder) ; dins aquela faiçon francesa de veire la causa i a una granda ignorança de l'istòria lingüistica occitana ; Joan Jaurès èra luènh d'aquò.
D'aquel temps, Joan Jaurès èra la vision d'esquèrra d'un movement lingüistic (donc politic) que se recordava Frederic Mistral coma Prèmi Nobel de literatura (1903/1904), lo « primièr de l'Estat francés » e que la television de la fin del sègle XXen oblidarà de listar dins los programas sul prèmi Nobel en fRança.
E çaquelà mantunes istorians occitans auràn sortits libres, librasses, en francés per explicar tot aquò ; son quitament pas referenciar per L'Humanité e lo subjecte exista pas per els quora se parla de Joan Jaurès.
Vos vau conselhar çaquelà las edicions Vent Terral per aver los libres los mai estudiat sus Jean Jaurès. O lo programa cortet e en occitan Ràdio Transparence, ràdio de l'Arièja - ma fe plan essencial.
Volètz crompar lo libre en francés ? Ligam. Pels libres ancians, e per Joan Jaurès e la filosofia aquí.
Vièlh ligam publicar sus aquel blòg.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada